หลังจากวันศุกร์ที่ยุ่งวุ่นวาย ก่อนเลิกงาน หลี่อี้เฟยได้รับโทรศัพท์จากเย่ยุนจูอย่างไม่คาดคิด ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจและมีความรู้สึกสับสนในใจ แม้ว่าเขาจะปล่อยวางความสัมพันธ์กับเย่ยุนจูไปแล้ว แต่เพียงแค่สายโทรศัพท์จากเธอก็ทำให้จิตใจของเขาปั่นป่วนอีกครั้ง
เมื่อรับสาย หลี่อี้เฟยยิ้มพลางพูดว่า "คุณผู้นำเขตเย่ วันนี้ทำไมถึงนึกอยากโทรหาผมล่ะครับ?"
น้ำเสียงของหลี่อี้เฟยฟังดูผ่อนคลาย และเย่ยุนจูก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายเช่นกัน "ยังไงล่ะ ทิ้งฉันไปแล้วดูมีความสุขจังเลยนะ?"
"ยุนจู เรื่องนี้..." หลี่อี้เฟยไม่รู้จะตอบอย่างไรดี เพราะความสัมพันธ์ในอดีตระหว่างเขากับเย่ยุนจูเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ และไม่ว่าจะแยกจากกันอย่างไร คนที่เจ็บปวดที่สุดก็คือผู้หญิงคนนี้
"ฮ่าๆ ล้อเล่นน่ะ อย่าถือสาเลย ไม่ว่าจะยังไง เราก็เคยมีช่วงเวลาที่มีความสุขด้วยกัน ฉันไม่อยากให้เราต้องกลายเป็นศัตรูกันเพราะเหตุผลบางอย่าง ถึงแม้ว่าคุณจะไม่อยากเป็นคู่รักกับฉันอีก แต่เราก็ควรจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไม่ใช่เหรอ"
