หลังจากต่อสู้อยู่สองชั่วโมงเต็ม ในที่สุดหลี่อี้เฟยและซูอี้อี้สองคนก็ช่วยกันจัดการทำความสะอาดรังหมาของเมิ่งเสี่ยวเฟยจนเสร็จ แต่เมื่อมองดูกองขยะที่เก็บได้ หลี่อี้เฟยก็รู้สึกปวดหัวจนเส้นเลือดขมับปูดโปน
ถุงใบใหญ่แบบที่ใช้ในซูเปอร์มาร์เก็ต เต็มไปด้วยขยะถึงสี่ถุง นอกจากนี้ยังมีถุงน่องหกคู่ กางเกงในเจ็ดตัว ยกทรงห้าตัว ทั้งหมดนี้เจอตามใต้เตียงบ้าง ซอกโซฟาบ้าง
มองดูของพวกนี้แล้วหันไปมองเมิ่งเสี่ยวเฟย หลี่อี้เฟยยิ่งพูดไม่ออก ตอนนี้หญิงสาวนอนเอกเขนกอยู่บนเก้าอี้นวมข้างโซฟา หนุนหมอนอิง เท้าเล็กๆ อวบๆ วางไขว้ห้างกัน แกว่งไปมาอย่างสบายอารมณ์ กอดถุงมันฝรั่งทอดไว้ กินไปดูทีวีไป ช่างสบายเสียจริง
"คุณเมิ่งเสี่ยวเฟย คุณจะให้พวกเราเป็นแม่บ้านจริงๆ เหรอ?" หลี่อี้เฟยเดินไปตบต้นขาเธอทีหนึ่ง
เมิ่งเสี่ยวเฟยกำลังดูทีวีเพลิน จู่ๆ โดนหลี่อี้เฟยตบเข้าให้ตกใจจนร้องกรี๊ด ลุกขึ้นนั่ง เห็นหลี่อี้เฟยหน้าบึ้ง แล้วมองดูบ้านที่สะอาดเอี่ยม ก็แลบลิ้นน้อยๆ พูดว่า "พวกคุณทำเสร็จแล้วเหรอ"
"เก่งจริงนะ พวกเราทำงานให้คุณ แต่คุณนั่งเป็นเจ้านายอยู่นี่"
