"เรื่องนี้ผมไม่อยากออกหน้าครับ คุณซวีหยิ่งหยิ่งเป็นเจ้านายของผม คุณก็รู้ดี ตอนนี้ผมจะไปเซ็นสัญญากับเธอ มันจะดูยังไงล่ะครับ?"
หลี่อี้เฟยรีบคัดค้านเสียงดัง
"ยังไง นายมีใจให้ซวีหยิ่งหยิ่งเหรอ?" ซูเหมิงซินถามพร้อมรอยยิ้ม
หลี่อี้เฟยรีบส่ายหน้าพูดว่า "ไม่มีหรอกครับ ผมแค่เป็นคนขับรถให้เธอเท่านั้น"
"งั้นก็จบแล้วไง นายไม่มีอะไรกับเธอ แล้วจะกลัวอะไร?"
"ผมไม่ได้กลัวหรอกครับ ผมออกจากทีมเฟยหยิงก็เพราะอยากใช้ชีวิตที่สงบสุข การไปเจอคนที่ไม่รู้จักก็ไม่เป็นไร แต่ต้องไปเจอคนที่คุ้นเคยในฐานะแบบนี้ ชีวิตที่สงบสุขของผมต้องพังแน่ๆ เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด"
ซูเหมิงซินหัวเราะเบาๆ พูดว่า "ล้อเล่นน่ะ ฉันจะบอกความจริงกับซวีหยิ่งหยิ่งเองว่านายทำแบบนี้ก็เพื่อปกป้องฉัน และยังช่วยปกป้องเธอด้วย ต่อไปบริษัทของฉันจะให้ซวีหยิ่งหยิ่งบริหารทั้งหมด ในฐานะผู้บริหารระดับสูง เธอต้องไปร่วมงานหลายที่ พวกลูกคุณหนูคงจะมีใจให้เธอแน่ๆ ในฐานะเพื่อนของเธอ นายไม่อยากดูแลความปลอดภัยให้เธอหรือ?"
"อันนี้ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่ผมรู้สึกว่าเป็นคนขับรถสบายใจกว่า"
