ตอนเที่ยงคืนกว่า หลี่อี้เฟยกลับมาที่บ้านของซวีหยิ่งหยิ่ง ไม่ใช่เพราะเขาอยากกลับมา แต่เพราะเฮอฟางชิงกลัวว่าถ้าหลี่อี้เฟยอยู่ที่นั่น พอซวีซานซานตื่นมาแล้วเห็นว่ามีปัญหา แม้จะเสียดายแต่ก็ต้องไล่หลี่อี้เฟยกลับไป
ตอนที่หลี่อี้เฟยกลับมาถึงบ้าน เขากลัวจะปลุกซวีหยิ่งหยิ่งและซวีซานซาน จึงเคลื่อนไหวอย่างเบามาก กลับมาก็ไม่ได้เปิดไฟ ค่อยๆ ย่องเข้าไปในห้องของซวีหยิ่งหยิ่ง
ซวีหยิ่งหยิ่งหลับสนิท มีผ้าห่มคลุมตัว หลี่อี้เฟยถอดเสื้อผ้า ค่อยๆ ขึ้นเตียงอย่างระมัดระวัง ก็ไม่ได้ปลุกซวีหยิ่งหยิ่งให้ตื่น นอนชิดขอบเตียง และเหมือนทุกครั้งที่ไม่ได้แตะต้องซวีหยิ่งหยิ่ง วันนี้ที่บ้านเฮอฟางชิงเขาได้รับความพึงพอใจมาแล้ว ดังนั้นตอนนี้แม้ว่าจะมีสาวสวยอย่างซวีหยิ่งหยิ่งอยู่ข้างๆ เขาก็ไม่มีความคิดวุ่นวายอะไร หลับไปอย่างรวดเร็ว
เช้าวันรุ่งขึ้นหลี่อี้เฟยตื่นขึ้นมา เป็นเพราะการเคลื่อนไหวของซวีหยิ่งหยิ่งที่ปลุกให้เขาตื่น ยังไม่ทันลืมตา หลี่อี้เฟยก็รู้ว่าแย่แล้ว
เตียงของซวีหยิ่งหยิ่งค่อนข้างใหญ่ ปกติสองคนนอนคนละฝั่ง แม้แต่ตอนหลับ ทั้งสองคนก็คงเตือนตัวเองอยู่ว่าห้ามไปทางนั้น
