วันต่อมา ซวีหยิ่งหยิ่งให้หลี่อี้เฟยขับรถพาเธอไปที่บริษัท เธอรู้สึกได้ว่าถ้าปล่อยให้หลี่อี้เฟยอยู่กับซวีซานซาน ทั้งสองคนจะยิ่งเล่นกันเหลวไหล แต่ถ้าปล่อยให้ซวีซานซานออกไปเที่ยวคนเดียว เธอก็คงไม่ก่อเรื่องอะไรได้มากนัก ดังนั้นวันนี้เธอจึงให้หลี่อี้เฟยไปทำงานอย่างเด็ดขาด
วันนี้ซวีหยิ่งหยิ่งยังไม่ได้ยื่นใบลาออกให้กับสำนักงานใหญ่ เธอยังมีงานบางอย่างที่ต้องจัดการให้เสร็จ สำหรับเธอแล้ว การทำอะไรต้องมีจุดเริ่มต้นและจุดจบ แม้จะต้องจากไป ก็ต้องทำงานในมือให้เสร็จสิ้นก่อน
ซวีหยิ่งหยิ่งทำงานยุ่งจนถึงหกโมงกว่าถึงได้ออกจากบริษัท ตอนนี้ในตึกแทบไม่มีคนแล้ว มีเพียงหลี่อี้เฟยที่นั่งรออยู่ในแผนกธุรการ เล่นเกมคอมพิวเตอร์ฆ่าเวลาไปเรื่อย
ซวีหยิ่งหยิ่งเรียกเขาหนึ่งที ทั้งสองคนลงลิฟต์ไปที่ลานจอดรถใต้ดินด้วยกัน
ขณะที่ทั้งสองกำลังจะขึ้นรถ จู่ๆ ก็มีผู้ชายหกคนวิ่งพรวดพราดออกมา ในมือถือไม้กระบองและท่อนเหล็ก ล้อมทั้งสองคนไว้ในทันที
"พวกแกเป็นใคร?" ซวีหยิ่งหยิ่งในฐานะผู้บริหาร ยังคงใจเย็นมองดูทั้งหกคนอย่างเยือกเย็น
