หลี่อี้เฟยก็หัวเราะออกมา พูดว่า "จริงด้วย ผมตกใจเหมือนกัน กลัวว่าคุณจะเข้าใจผิด"
ซวีซานซานแกว่งขาเบาๆ พูดยิ้มๆ ว่า "คนอย่างเจ้าบ่าวของพี่สาว ถึงภายนอกจะดูธรรมดาแค่ไหน ก็ต้องมีคนมากมายที่เห็นว่าเจ้าบ่าวของพี่สาวเป็นไข่มุกที่ถูกฝังอยู่ในทรายนะคะ ดังนั้นถ้ามีผึ้งหรือผีเสื้อบินมาตอม ก็เป็นเรื่องปกตินะ"
หลี่อี้เฟยลูบจมูก พูดยิ้มๆ ว่า "ทำไมผมเคยได้ยินประโยคนี้บ่อยๆ นะ"
"ฮิฮิ ตอนฉันแชทคิวมักจะเจอคนหลงตัวเองพูดแบบนี้บ่อยๆ ค่ะ"
หลี่อี้เฟยถึงกับเส้นดำผุดขึ้นบนหัว พูดว่า "โอเค ผมหลงตัวเองไปหน่อย"
ซวีซานซานถามเรื่องของเชว่เสี่ยวเย่าด้วยความอยากรู้ หลี่อี้เฟยก็เล่าให้ซวีซานซานฟังบ้าง ทั้งสองคุยกันไปดื่มไปอย่างช้าๆ บรรยากาศสนุกสนานและผ่อนคลาย
จู่ๆ ก็มีเสียงขวดเหล้าแตกดังขึ้นในบาร์ ตามด้วยเสียงด่า เสียงทะเลาะ และเสียงกรีดร้องของผู้หญิง
หลี่อี้เฟยขมวดคิ้ว เรื่องทะเลาะวิวาทในบาร์ เขาก็เคยเจอมาหลายครั้ง ตอนอยู่ต่างประเทศเขาก็เคยต่อยกับคนอื่น แต่หลังจากกลับมาเมืองจีนก็ไม่เคยทะเลาะกับใครในสถานที่แบบนี้อีก
