หลี่อี้เฟยเล่าเรื่องราวให้ซวีซานซานฟังสักพัก เป็นเรื่องราวในกองทัพของเขา แน่นอนว่าเรื่องลับก็ไม่สามารถเล่าได้ เขาจึงเลือกเล่าแต่เรื่องสนุกๆ ให้เธอฟัง
หลังจากเล่าไปได้สิบกว่านาที ซวีซานซานก็เอียงศีรษะพิงไหล่เขา หลับตาพูดว่า "พี่เขย เล่าต่อไปเถอะค่ะ ไม่ต้องสนใจหนู"
เสียงอ่อนหวานของน้องสาวภรรยาทำให้หลี่อี้เฟยไม่อาจปฏิเสธได้ เขาจึงเล่าต่อไปอีกสักพัก แต่แล้วร่างของซวีซานซานก็เลื่อนลงมานอนบนตักเขา หลี่อี้เฟยรีบยื่นมือรองศีรษะเธอไว้ ค่อยๆ ให้เธอนอนหนุนตักเขา มองดูใบหน้าน่ารักยามหลับของน้องสาวภรรยาแล้วเขาก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ น้องสาวภรรยาคนนี้เหมือนเด็กน้อยที่ฟังนิทานแล้วหลับไป
เห็นท่าทางการนอนที่น่ารักของซวีซานซาน หลี่อี้เฟยก็ไม่อยากปลุกเธอ เขาจึงอุ้มเธอขึ้นแล้วเดินตรงไปที่ห้องของเธอ
ตอนนี้ซวีซานซานไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลย หลับสนิทมาก แม้กระทั่งตอนที่หลี่อี้เฟยวางเธอลงบนเตียง เธอก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ
