"ไสหัวไปไหนก็ไป ถ้าไม่ไปฉันจะไม่ไว้หน้านายแล้วนะ?" หลี่อี้เฟยขมวดคิ้ว เขาไม่อยากยุ่งกับพวกลูกคุณหนูเหล่านี้ ถึงจะมาอีกร้อยคนเขาก็ไม่แยแส แต่คนที่อยู่เบื้องหลังพวกนี้ต่างหากที่น่าปวดหัว ถ้าเป็นแค่หลี่อี้เฟยคนเดียวก็ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้มีซวีซานซานอยู่ด้วย ที่สำคัญที่สุดคือถ้าซวีหยิ่งหยิ่งรู้ว่าพวกเขาทะเลาะกัน เธอต้องตำหนิเขาแน่ๆ
ท่าทางของหลี่อี้เฟยดุดันมาก ทำให้เด็กหนุ่มทั้งสี่คนตกใจ พูดขู่อีกไม่กี่คำแล้วก็วิ่งออกจากร้านอาหารไป
หลี่อี้เฟยโยนเงินห้าร้อยหยวนให้เจ้าของร้าน แล้วจูงมือซวีซานซานเดินออกไป
ซวีซานซานเดินตามหลี่อี้เฟยออกมาโดยไม่พูดอะไรมาก จนกระทั่งขึ้นรถของหลี่อี้เฟยแล้วถึงพูดว่า "พี่เขย เรารีบไปกันเถอะ ฉันเห็นว่าคนพวกนั้นไม่ใช่พวกที่จะยอมง่ายๆ เดี๋ยวถ้าพวกเขาไปตามคนมาอีกจะยุ่งแย่"
"เมื่อกี้ยังดูเก่งอยู่เลย ตอนนี้กลัวแล้วเหรอ?" หลี่อี้เฟยพูดพลางขับรถออกจากลานจอดรถพลางหัวเราะใส่ซวีซานซาน
ซวีซานซานเอียงหน้ามองหลี่อี้เฟย ยิ้มพลางพูดว่า "ถ้าพวกเขาไปตามพวกอันธพาลมาก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าพวกเขาไปตามตำรวจมาจับฉันเข้าคุก นั่นสิจะยุ่งกว่า"
"เธอรู้เรื่องพวกนี้เยอะจังนะ"
