วันนี้ซวีหยิ่งหยิ่งไม่ได้ใช้บริการรถของหลี่อี้เฟย ที่แผนกสนับสนุนมีงานเยอะพอสมควร มี่เสวี่ยอ๋อยุ่งจนแทบไม่มีเวลาหายใจ หลี่อี้เฟยก็รู้สึกขอบคุณมี่เสวี่ยอ๋อที่เคยช่วยเหลือเขามาก่อน จึงเริ่มช่วยเธอทำงาน
ทั้งสองคนยุ่งทั้งวัน พอถึงเวลาเลิกงานก็ยังเหลืองานอีกนิดหน่อย มี่เสวี่ยอ๋อเป็นสาวที่ทำงานจริงจังมาก ไม่มีทีท่าว่าจะกลับ ยังคงทำงานอย่างตั้งใจ
หลี่อี้เฟยก็ถูกมี่เสวี่ยอ๋อชักจูงไปด้วย จนลืมไปว่าเลยเวลาเลิกงานมาแล้ว
โทรศัพท์ดังขึ้น หลี่อี้เฟยดูเวลาถึงรู้ว่าเลยเวลาเลิกงานมาแล้ว และคนที่โทรมาคือซูเหมิงซิน เขารีบรับสาย ได้ยินซูเหมิงซินพูดว่า "หลี่อี้เฟย คืนนี้คุณจะกลับมาไหม?"
"คืนนี้ผมต้องทำงานล่วงเวลา กลับดึก พวกคุณทานข้าวกันก่อนเลยนะ"
"เฮ้ย คุณจะไหวเหรอ เมื่อวานก็กลับดึก วันนี้ก็กลับดึกอีก"
"ช่วยไม่ได้ งานที่นี่เยอะน่ะ"
"โอเค งั้นคุณทำงานต่อเถอะ"
มี่เสวี่ยอ๋อกับหลี่อี้เฟยนั่งทำงานที่โต๊ะเดียวกัน แม้จะไม่ได้ยินชัดว่าปลายสายพูดอะไร แต่ก็พอได้ยินว่าเป็นเสียงผู้หญิง เธอมองหลี่อี้เฟยอย่างประหลาดใจ พูดว่า "ลีไต้เกอ คุณมีแฟนแล้วเหรอ?"
