หลังจากได้ชิมอาหารที่หลี่อี้เฟยทำ ซูเหมิงซินก็อดชื่นชมในใจไม่ได้ว่าถ้ามีสามีแบบหลี่อี้เฟย ได้กินอาหารที่เขาทำทุกวัน ก็คงจะมีความสุขมาก
เมื่อถึงระดับของซูเหมิงซินแล้ว มุมมองที่มีต่อแฟนหนุ่มก็แตกต่างจากคนอื่น เธอไม่ต้องการภูมิหลัง ไม่ต้องการหน้าตา และไม่ต้องการเงินทอง สิ่งสำคัญที่สุดคือผู้ชายคนนั้นจะให้ความรู้สึกเหมือนบ้านและความปลอดภัยได้หรือไม่ ซึ่งหลี่อี้เฟยนั้นตรงกับเป้าหมายของเธอพอดี
ซูเหมิงซินเป็นผู้หญิงที่รู้จักกาลเทศะ การที่เธอปรากฏตัวข้างๆ หลี่อี้เฟยก็ทำให้เขางงแล้ว ถ้าเธอรีบแสดงความรู้สึกเร็วเกินไป หลี่อี้เฟยก็คงจะตกใจหนี สิ่งที่เธอต้องการคือทำให้หลี่อี้เฟยชอบเธอจริงๆ
ดังนั้นหลังจากทานข้าวเสร็จ เธอก็รีบกลับบ้านแต่หัวค่ำ
แต่เมิ่งเสี่ยวเฟยกลับอิดออด ไม่ยอมกลับ จนกระทั่งหลี่อี้เฟยให้เงินเธอหนึ่งพันหยวน เธอถึงได้พูดอย่างร่าเริงว่า "พี่หลี่ คุณดีจังเลย รอให้ฉันได้เงินเดือนก่อนนะ แล้วจะเอามาคืนให้"
