ซีจิ้งซานซิ่วชัดเจนว่าไม่สามารถตอบหลินตงได้แล้ว
หน้าอกของเขายุบตัว เส้นเลือดทั่วร่างแตกระเบิด แม้แต่ทรงกายของนักรบขอบเขตมรดกก็ทนไม่ไหว
หลังจากฆ่าเขาแล้ว หลินตงมองไปที่เฉียนเฟยเฟยที่อยู่ข้างๆ
พอดีตอนนั้นเฉียนเฟยเฟยก็มองมาที่หลินตงเช่นกัน หลินตงถามเธอว่า "ตอนนี้ เธอยังคิดว่าฉันเป็นหนุ่มหน้าตี๋อยู่อีกไหม?"
เฉียนเฟยเฟยตกใจจนงงไปหมด เธอพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว
เห็นหลินตงขมวดคิ้ว เธอก็รีบส่ายหน้าทันที
"คุณหน้าขาว แต่ไม่ใช่หนุ่มหน้าตี๋! คุณคือ...เทียนเฉิน!" เธอพูดอย่างสั่นเทา
หลินตงเมื่อครู่นี้ ในสายตาเธอไม่ต่างอะไรกับเทพเจ้า
"จำไว้ เรื่องวันนี้ ถ้าเปิดเผยออกไปแม้แต่นิดเดียว..."
ยังไม่ทันที่หลินตงจะพูดจบ เฉียนเฟยเฟย เชียนเหา และเฉียนฟู่กว๊อกทั้งครอบครัวสามคน ก็คุกเข่าลงกับพื้นทันที
เฉียนฟู่กว๊อกรีบพูดว่า "พวกเราไม่กล้าแน่นอน"
หลินตงพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็มองไปที่เฉียนฟู่กว๊อกอีกครั้ง "คำที่คุณพูดเมื่อกี้ ยังคงเป็นจริงอยู่ไหม?"
เฉียนฟู่กว๊อกแน่นอนว่ารู้ว่าหลินตงหมายถึงอะไร
