"รีบใส่กุญแจมือฉันสิ จับฉันเข้าคุกไปเลย!"
เป่าซวงยื่นมือทั้งสองข้างออกไป เรียกร้องให้ตำรวจจับกุมเธออีกครั้ง
แม้ตำรวจจะรู้สึกประหลาดใจ แต่เธอก็ได้ก่ออาชญากรรมจริงๆ เธอไม่ได้ถูกใส่ร้าย
พวกเขาหยิบกุญแจมือออกมาแล้วใส่มือเธอ
หลังจากจับกุมเธอแล้ว ทุกคนก็เข้าไปจับกุมซุนผิงที่นอนอยู่บนพื้นด้วย
"ซุนผิง อาชญากรรมของเธอมากมายเกินกว่าจะบรรยาย แต่เธอยังคิดจะหนี ช่างเป็นการเพิ่มโทษ ชาติหน้าเตรียมตัวติดคุกทั้งชีวิตเลยนะ!"
หัวหน้าทีมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ซุนผิงดิ้นรนอยู่ในกองเลือด เริ่มแกล้งเป็นบ้าอีกครั้ง "ฮ่าๆๆๆ ข้าคือหวังมู่เหนียงเหนียง พวกเจ้าปีศาจทั้งหลาย จงถอยไปโดยเร็ว..."
เธอคิดว่าการแกล้งเป็นบ้าจะทำให้หลอกพวกเขาได้
แต่ทันใดนั้น เธอก็เริ่มสั่นทั้งตัวขึ้นมา
จากนั้นก็รู้สึกเหมือนหัวใจถูกงูพิษกัดกิน
"อ๊าก...ฉันเจ็บ! ฉันเจ็บมาก ช่วยฉันด้วย..." ซุนผิงร้องลั่น
ทุกคนมองหน้ากันด้วยความสงสัย คนบ้าคนนี้กำลังเป็นบ้าอะไร?
"ช่วยฉันด้วย หัวใจฉันเจ็บมาก...เหมือนมีงูพิษนับร้อยตัวกำลังกัด...ช่วยฉันด้วย..." ซุนผิงงอตัวนอนดิ้นอยู่บนพื้น วิงวอนขอความช่วยเหลือจากตำรวจ
