หลินตงเปิดปากเตรียมจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เชียวบิงก็จูบเขาเสียก่อน
หลินตงรู้สึกว่าสมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ
เขากำลังเตรียมตอบสนอง แต่ตอนนี้กลับพบว่าเชียวบิงเมาจนล้มลงในอ้อมกอดของเขาแล้ว
เธอหลับไปแล้ว!
หลินตงรู้สึกทั้งขำทั้งเศร้า จึงอุ้มเธอไปวางบนเตียง
หลังจากจัดการให้เธอนอนเรียบร้อย หลินตงกำลังจะออกไป แต่ตอนนั้นเองเธอก็เริ่มอาเจียนขึ้นมา
หลินตงจึงต้องอยู่ช่วยทำความสะอาด
หลังจากจัดการเรียบร้อยแล้ว หลินตงก็รู้สึกหิวขึ้นมา จึงสั่งอาหารเดลิเวอรี่!
ในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
หลินตงพบว่าไม่ใช่โทรศัพท์ของเขา แต่เป็นของเชียวบิง
"ปิง เจี๊ยะ มีโทรศัพท์มา" หลินตงเขย่าตัวเชียวบิงเบาๆ แต่เชียวบิงเมาจริงๆ ตอนนี้จึงไม่มีการตอบสนอง
หลินตงจึงรับโทรศัพท์แทนเธอ
"สวัสดีครับ..."
แต่พอเสียงดังออกไป ปลายสายก็เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงมีเสียงชายที่โกรธเกรี้ยวดังมา "คุณเป็นใคร? เชียวบิงอยู่ไหน?"
หลินตงชะงัก ถามกลับไปว่า "แล้วคุณล่ะเป็นใคร? มีธุระอะไรกับปิง เจี๊ยะ?"
"ผมชื่อหวัง เทียน หยวน คุณเป็นใครกันแน่?" ปลายสายบอกชื่อมา
หวัง เทียน หยวน หลินตงนึกออกแล้ว
