ซุนผิงอยากจะระเบิดอารมณ์ออกมา แต่ในขณะนั้นนักข่าวก็มาถึงแล้ว
นักข่าวเข้ามาในห้องและถามซุนผิงว่า:
"ผู้อำนวยการสุน คุณหมอหลินตงที่รักษาคนไข้และช่วยชีวิตคนอยู่ที่ไหนครับ?"
ซุนผิงสีหน้าไม่ดีเลย แต่ก็ต้องชี้ไปทางที่หลินตงอยู่
นักข่าวพุ่งเข้าหาหลินตงในทันที
"คุณหมอหลินตง ผมเป็นนักข่าวจากพิมพ์เดือนเฉียงน้ำ ผมอยากสัมภาษณ์คุณสักหน่อย คุณทำอย่างไรถึงช่วยชีวิตคนที่ใกล้ตายได้?"
"ใช้การแพทย์แผนจีน!"
"อ๊ะ คุณอายุน้อยแบบนี้เรียนการแพทย์แผนจีนเหรอครับ? ได้ยินว่าคุณเป็นแพทย์ฝึกหัด การที่คุณช่วยคนโดยไม่คำนึงถึงความเสี่ยงครั้งนี้ เป็นคำสั่งจากโรงพยาบาลน่านตูหรือเปล่าครับ?"
"ไม่ใช่ครับ ผู้อำนวยการสุนผิงของโรงพยาบาลน่านตู ตอนที่เกิดอุบัติเหตุ เปิดประชุมเป็นพิเศษเพื่อหารือ..."
"อะไรนะ? สถานการณ์ฉุกเฉินขนาดนั้นยังจะเปิดประชุมอีกเหรอ?"
"..."
ซุนผิงฟังคำตอบสัมภาษณ์ของหลินตงแล้วรู้สึกเหมือนหน้าจะแตก
เธออยากจะเข้าไปไล่นักข่าวพวกนี้ออกไป ไม่ให้พวกเขาสัมภาษณ์หลินตงอีก
ถ้าสัมภาษณ์ต่อไป ทั้งโรงพยาบาลน่านตูและหน้าของเธอก็จะหมดความน่าเชื่อถือ
