คนทั้งโต๊ะกำลังคุยกันเกี่ยวกับเรื่องของฮู้บ้างและหลงบ้าง
ทันใดนั้น อวี่ลี่ก็ได้รับข้อความหนึ่ง เธอพูดขึ้นว่า "ผู้อำนวยการโจวป๋อของธนาคารเจียงไห่กำลังอยู่ที่ประตู ต้องการเข้ามาพบทุกท่าน"
"นายกฟาง คุณว่าอย่างไร?"
"ได้ เชิญเขาเข้ามาเถอะ!" นายกฟางพยักหน้า
ไม่นาน ชายวัยกลางคนอายุราว 40 กว่าปีก็เดินเข้ามา
เขาคือผู้อำนวยการโจวป๋อของธนาคารเจียงไห่ เมื่อเขาเข้ามาก็เห็นหลินตงนั่งอยู่ที่ตำแหน่งประธาน
"ชายหนุ่มคนนี้มีตำแหน่งอะไร ถึงได้นั่งในตำแหน่งประธานของโต๊ะนี้? แม้แต่นายกฟางและประธานเฉินหยุนก็ต้องนั่งด้านข้าง!?"
เขารู้สึกตกตะลึงอย่างมากในใจ
คนผู้นี้สามารถปีนขึ้นมาจากตำแหน่งต่ำสุดจนถึงตำแหน่งผู้อำนวยการได้ ย่อมต้องเป็นคนที่รู้จักวางตัวเป็นอย่างดี
เขาทักทายนายกฟาง ประธานเฉินหยุน และคนอื่นๆ ก่อน
นายกฟางพยักหน้าให้เขาและพูดว่า "ผู้อำนวยการโจว คุณมาได้พอดี ผมมีเรื่องจะบอกคุณสักเรื่อง"
"เกี่ยวกับเงินกู้ของทรัพย์สินของตระกูลหวง คุณไม่ต้องสนใจมันแล้ว พวกเขาขาดทุนมากเกินไป ช่วยไม่ได้แล้ว"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ โจวคังก็ตกใจ เมื่อเร็วๆ นี้ ทรัพย์สินของตระกูลหวงก็กำลังติดต่อเขาอยู่จริงๆ
