หวังหัวได้ยินคำพูดของหวงซือเจิ้งแล้วตกใจจนเหงื่อเย็นไหลไม่หยุด พูดจาติดขัด
"น้อยหวัง อย่าล้อเล่นเลยครับ เธอ...เธอจะเป็นภรรยาประธานสมาคมการค้าเจียงไฮได้ยังไง"
หวงซือเจิ้งรีบถอยห่างจากเขาทันที ไอ้บ้านี่ อยากตายก็ตายคนเดียวเถอะ อย่ามาลากเขาไปด้วย
ในตอนนั้นเอง นางอวี่ลี่ก็เดินเข้ามา เธอเห็นหวงซือเจิ้งกับหวังหัวทั้งสองคนอยู่แล้ว
ตอนนี้เธอว่างชั่วคราว สามารถจัดการกับหวังหัวได้แล้ว
เธอเดินเข้ามาหาหวงซือเจิ้ง แล้วพูดกับเขาว่า:
"หวงซือเจิ้ง เมื่อกี้ญาติของคุณคนนี้บอกให้ฉันมาขอโทษคุณนะ แล้วยังให้ฉันขอร้องคุณไว้ชีวิตฉันด้วย!"
ได้ยินคำพูดนี้ หวงซือเจิ้งตกใจจนหน้าซีด
เขารีบพูด: "นางอวี่ลี่ ผมไม่รู้จักคนนี้เลยครับ ไม่เกี่ยวกับผมนะ!"
เขารีบปฏิเสธความเกี่ยวข้อง
อวี่ลี่หัวเราะ: "แต่เมื่อกี้ฉันเห็นคุณคุยกับเขาอย่างสนุกสนานนี่นา?"
หวงซือเจิ้งเดินไปหาหวังหัวทันที แล้วตบหน้าเขาสองทีดังปั้ก ๆ
จากนั้นเขาก็ขยิบตาให้หวังหัว พร้อมกับตะโกนถามเสียงดัง: "ไอ้หนุ่ม บอกมาซิว่าแกรู้จักฉันไหม?"
หวังหัวกุมแก้มตัวสั่น ได้แต่พูดตะกุกตะกัก: "ไม่...ไม่รู้จักครับ"
