พอคำพูดนี้หลุดออกมา สีหน้าของไป๋เจวี่ยก็ซีดขาวในทันที
เธอรีบอธิบายว่า "ไม่มีอะไรหรอก พวกเราไม่ได้เป็นอย่างที่คุณพูด ตงจื่อแค่มาหาฉัน..."
"ฮึ ๆ การอธิบายก็คือการปกปิด คุณกล้าจริง ๆ เล่นอะไรซับซ้อนจัง ถึงกับมานัดพบกันที่นี่"
หวังเหม่ยเหม่ยพูดตัดบทไป๋เจวี่ยทันที
หวงหัวที่อยู่ข้าง ๆ ก็มองไป๋เจวี่ยด้วยสีหน้าบึ้งตึง พูดว่า "ไป๋เจวี่ย ก่อนหน้านี้คุณทำตัวบริสุทธิ์ต่อหน้าผมมากแค่ไหน ที่แท้ลับหลังก็เป็นคนเจ้าชู้ขนาดนี้"
"ที่นี่เป็นห้องผู้ป่วยนะ นายกฟางยังอยู่ในอาการโคม่า คุณกล้าดีจริง ๆ ที่นัดพบชู้รักกลางวันแสก ๆ แบบนี้"
"คุณนี่มันใจกล้าบ้าบิ่นเกินไปแล้ว!"
ไป๋เจวี่ยรีบอธิบายอีกครั้ง จนน้ำตาแทบจะไหลออกมา
แต่หวังเหม่ยเหม่ยไม่ยอมเลิกรา เริ่มตะโกนเรียกคนมา
ผู้อำนวยการเชียวบิงที่กำลังอยู่ในห้องทำงานของแพทย์ กำลังอธิบายอาการให้ญาติของนายกฟางฟัง
แต่แล้วก็เห็นคนรีบวิ่งมา
"แย่แล้วครับ ผู้อำนวยการเจียว มีเรื่องเกิดขึ้นในห้องพิเศษของนายกฟาง!"
"อะไรนะ?" เชียวบิงตกใจ รีบลุกขึ้นพร้อมกับภรรยานายกเมืองฝางหลิวหยุน เดินตรงไปที่ห้องผู้ป่วย
นอกจากนี้ ยังมีรปภ.อีกหลายคนเดินตามมาด้วย
