เฟิงอู่มองดูภาพตรงหน้า ทันใดนั้นดวงตาก็เปล่งประกาย
ท้องฟ้าสีฟ้าครามสดใส มีฝูงนกบินผ่านไป
เบื้องหน้าเป็นพื้นที่ราบเรียบ หญ้าเขียวขจีปูพรม นุ่มนวลสบาย ราวกับพรมสีเขียวผืนใหญ่ไร้ขอบเขต มีลำธารเล็กๆ ไหลผ่านกลางทุ่งหญ้า
บนทุ่งหญ้าสีเขียวอ่อน ปูด้วยพรมขนแกะนุ่มนวลอย่างประณีต สง่างามและมีเอกลักษณ์ของชนเผ่าเร่ร่อน
บนพรมขนแกะกว้างขวาง วางโต๊ะอาหารไม้สีธรรมชาติแบบโบราณ เรียบง่ายแต่สง่างาม ดูจากเนื้อไม้ก็รู้ว่าราคาแพงมาก
บนโต๊ะอาหารมีที่รองจานสวยงามและเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารวางเรียงตามที่นั่ง
จานกระเบื้องหยกขาว แก้วก้านสูงสีอำพัน และช้อนส้อมเงิน เงางามเป็นประกาย สะอาดสดใส ดูก็รู้ว่าดูแลรักษาอย่างดีเยี่ยม
กลางทุ่งหญ้ามีต้นไม้เก่าแก่ขนาดสามคนโอบ ลำต้นตรงสูงชะลูด กิ่งก้านแข็งแรงยื่นออกไปนอกหน้าผา
และบนกิ่งไม้ที่ยื่นออกไปนอกหน้าผานั้น มีบ้านต้นไม้หลังเล็กๆ สร้างอยู่ มองจากไกลๆ รอบๆ มีหมอกลงจาง ๆ ดูเหมือนลอยอยู่กลางอากาศ ให้ความรู้สึกเรียบง่ายสง่างามและลึกลับ
จิตใจของเฟิงอู่ถูกสัมผัสในทันที!
นี่ที่ไหนกันเล่าคือการตั้งแคมป์กลางป่า? ชัดเจนว่าเป็นรีสอร์ทพักผ่อนในป่าเขาลึก
