เป่ยจิงเฉิง ตึกยุนไหล
ตึกยุนไหลเป็นโรงเตี๊ยมที่อยู่ใกล้ป่าแช่แข็งที่สุด ผู้ฝึกฝนจำนวนมากที่เข้าออกป่าแช่แข็งมักจะแวะพักที่ตึกยุนไหล ดังนั้นที่นี่จึงมีแขกมาเยือนมากมายเหมือนเมฆ ธุรกิจเฟื่องฟู
แต่ว่าโดยปกติแล้วคนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย แต่วันนี้ไม่รู้ว่าลมอะไรพัดมา โรงเตี๊ยมแห่งนี้กลับถูกสาวสวยๆ จองเกือบหมดแล้ว
วันนี้เฟิงอู่ ใบหน้างดงามของเธอถูกปกปิดด้วยแป้งสีเหลือง แต่งตัวเป็นสาวธรรมดาๆ ที่ไม่มีอะไรพิเศษ ความงามและบุคลิกที่โดดเด่นของเธอก็ถูกปิดบังไปเจ็ดส่วน
เชียวหลิงก็แต่งตัวเช่นกัน เปลี่ยนเป็นหญิงรับใช้ที่ไม่โดดเด่น
เฟิงอู่และเชียวหลิงเพิ่งนั่งลง ก็ได้ยินเสียงสนทนาชัดเจนจากข้างๆ
"เจ้าชายองค์รัชทายาทจะมาที่เป่ยจิงเฉิงจริงๆ หรือ?"
"ตามข่าวที่เชื่อถือได้ เจ้าชายองค์รัชทายาทมาถึงเป่ยจิงเฉิงแล้ว ข่าวนี้ฉันใช้เงินมากมายซื้อมา ห้ามบอกคนอื่นนะ!"
"ครั้งนี้จะได้เห็นเจ้าชายองค์รัชทายาทสักที! นี่คือเด็กหนุ่มอัจฉริยะอันดับหนึ่งของฟงหยุนบ้าง! ได้เห็นใกล้ๆ สักครั้ง ก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว"
เฟิงอู่: "..."
เชียวหลิงเบ้ปาก แอบบ่นในใจ พวกสาวๆ เหล่านี้ช่างไม่เคยเห็นโลกกว้างจริงๆ เห็นเจ้าชายองค์รัชทายาทครั้งเดียวก็ไม่เสียชาติเกิดแล้วหรือ? คุณหนูของพวกเขายังเคยหมั้นกับเจ้าชายองค์รัชทายาทด้วยซ้ำ!
"เอ๊ะ ที่นี่ยังมีที่ว่างอยู่นี่นา ไม่เป็นไรใช่ไหมถ้าฉันจะนั่งตรงนี้?" เสียงไพเราะดังขึ้นข้างหูของเฟิงอู่
เฟิงอู่เงยหน้าขึ้น สบตากับดวงตาสวยงามที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา
ฟงซุน? เฟิงอู่จำได้ทันทีว่าชายหนุ่มตรงหน้าที่มีรูปร่างและบุคลิกของระดับพลังวิญญาณที่โดดเด่นคือใคร
จำได้ว่าตอนอยู่ที่ตี้ตู พวกเขาเคยทะเลาะกันด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปเจ็ดส่วน บวกกับเวลาห้าปี ฟงซุนจำเธอไม่ได้ก็เป็นเรื่องปกติ
ถ้าจำไม่ผิด ฟงซุนและจุนหลินหยวนเป็นเพื่อนสนิทที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด
ฟงซุนเปิดพัดด้วยเสียง "แป๊ะ" บังใบหน้าครึ่งหนึ่ง แล้วยิ้มให้เฟิงอู่: "พวกเธอทำเหมือนฉันไม่อยู่ที่นี่ก็ได้"
ไม่รบกวนกันเหรอ? ไม่ได้หรอก เฟิงอู่คิดในใจ เธอออกมาก็เพื่อสืบข่าวว่าจุนหลินหยวนมาที่นี่เพื่อซินหลิงกั๋วจริงหรือไม่ โชคชะตาทำให้ฟงซุนเดินเข้ามาติดกับเอง เธอจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร?
เฟิงอู่ครุ่นคิดในใจ เธอจะทำอย่างไรถึงจะได้ข้อมูลที่ต้องการจากฟงซุนโดยไม่ให้เขารู้ตัว
ฟงซุนเป็นคนชอบความคึกคัก ดวงตาเขากลอกไปมาทั่วทั้งโรงเหล้า
ทันใดนั้น เขาก็ใช้พัดจิ้มเฟิงอู่: "รู้ไหมว่านั่นเป็นใคร?"
เฟิงอู่มองตามทิศทางที่ด้ามพัดชี้ไป เห็นหญิงสาววัยแรกรุ่นสวมหมวกคลุม ผ่านผ้าโปร่งบางสีขาวสามารถมองเห็นโครงหน้าได้เล็กน้อย
"ใครหรือ?"
"มู่เยี่ยวเซียนจือ" ฟงซุนยิ้มมุมปาก
ดวงตาของเฟิงอู่เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ: "มู่เยี่ยวเซียนจือ เซิ่งหนี่แห่งพี้ลั่วกงน่ะหรือ?"
"ใช่แล้ว" ฟงซุนเลิกคิ้วอย่างภาคภูมิใจ "เธอคิดว่าสวมหมวกคลุมแล้วจะหลบสายตาฉันได้หรือ? ต้องรู้ไว้ว่าตาคู่นี้ของฉันเป็นตาทิพย์นะ"
แม้แต่เซิ่งหนี่แห่งพี้ลั่วกงยังแอบตามเจ้าชายองค์รัชทายาทอยู่หรือ? ไม่นึกเลยว่าตอนนี้จุนหลินหยวนจะได้รับความนิยมขนาดนี้
เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นเรื่อยๆ ในหมู่ผู้คน
"อ้อ พวกเธอได้ยินหรือยัง ว่าห้าหน่อยจื่อของบ้านเฟิง ถูกครอบครัวทอดทิ้งเมื่อห้าปีก่อน ได้ยินว่าหลายปีมานี้เธออาศัยอยู่ในเมืองชายแดนนี้"
"คนที่พวกเธอพูดถึง คงไม่ใช่เฟิงอู่หรอกนะ?" มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามาในบทสนทนา
"นอกจากเฟิงอู่คนนั้นแล้ว จะเป็นใครอีกล่ะ? พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันรู้สึกรำคาญเมื่อได้ยินชื่อนี้ พวกเธอว่าทำไมเธอยังมีหน้ามาใช้ชื่อนี้อีก ทำไมยังไม่เปลี่ยนชื่อล่ะ?"
"อ้าว มีเรื่องราวอะไรหรือ?"
"เธอไม่รู้เรื่องนี้เหรอ?"