จริง ๆ แล้วทั้งเขาและเซียะเนี้ยนชิงต่างก็ไม่สบายใจ ทั้งคู่บาดเจ็บ มีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก
ทั้งสองกัดฟันวิ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง
ไม่นาน พวกเขาก็วิ่งไปได้อีกหลายร้อยหลี่
"ไม่ดีแล้ว ข้างหน้าคือมากุษะโดเมนแห่งเลือด"
ชายชราจากสือฝางเจี้ยนไป้ตะโกนดัง
"หยุดเร็ว! ถ้าเข้าไปในมากุษะโดเมนแห่งเลือด พวกเจ้าต้องตายแน่!"
"รีบหยุดพวกเขาไว้ ถามหาที่อยู่ของหลู่หยุนเทียน"
คนอื่น ๆ จากสือฝางเจี้ยนไป้ต่างพากันตะโกน
ไม่ไกลข้างหน้า มีหมอกหนาปกคลุม ไอหมอกสีเลือดลอยขึ้นมา ไม่มีที่สิ้นสุด
ดูเหมือนจะเป็นสถานที่อันตรายมาก
"มากุษะโดเมนแห่งเลือด?"
หลู่หมิงขมวดคิ้ว เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน
มองไปที่เซียะเนี้ยนชิง เธอก็ดูงุนงงเช่นกัน
"ไม่สนแล้ว ดูเหมือนคนของสือฝางเจี้ยนไป้จะกลัวมาก ยิ่งอันตรายมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีโอกาสหลบหนีได้มากเท่านั้น!"
หลู่หมิงตัดสินใจ พุ่งเข้าไป
ไม่ชะลอความเร็วลงเลย มุ่งหน้าเข้าสู่มากุษะโดเมนแห่งเลือด
"บ้าชิบ บ้าชิบ หยุดพวกมันไว้!"
