"เฮ้! เธอบ้าหรือไง? ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ"
หลู่หมิงตะโกน พยายามใช้ทักษะเดินลอยฟ้าหลบหนีสุดกำลัง
"ฉันไม่สนหรอกว่าเธอตั้งใจหรือไม่ ยังไงเธอก็เห็นมันแล้ว ฉันจะควักลูกตาเธอออกมา"
เซียะเนี้ยนชิงพูดด้วยสายตาเย็นชา
"บ้าเอ๊ย ฉันเห็นแล้วมันเป็นไรไป? เธอก็เห็นฉันเหมือนกันนะ แล้วจะคิดบัญชียังไงล่ะ?"
หลู่หมิงตะโกนด้วยความโกรธ
"นาย...นาย...ไอ้คนไร้ยางอาย ไอ้ลามก ไอ้ตำ่ช้า ไอ้เลวทราม..."
เซียะเนี้ยนชิงโกรธจนหน้าแดง พูดสับสนไม่เป็นภาษา
หลู่หมิงพูดไม่ออก
โครม! โครม!...
พลังฝ่ามือของเซียะเนี้ยนชิงทรงพลังขึ้นอีก ปิดล้อมหลู่หมิงจากทุกทิศทาง แม้แต่การใช้เดินลอยฟ้าก็ยากที่จะหลบหนีได้
"โบราณโล่!"
หลู่หมิงไม่ลังเลที่จะใช้ตำราโล่โบราณ
โล่โบราณปรากฏขึ้นและลอยอยู่ตรงหน้า
โครม! โครม!...
ตรามือปีศาจสวรรค์ของเซียะเนี้ยนชิงโจมตีโล่โบราณอย่างต่อเนื่อง
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว โล่โบราณตรงหน้าหลู่หมิงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แต่ไม่แตกออก สามารถป้องกันตรามือปีศาจสวรรค์ของเซียะเนี้ยนชิงได้อย่างสมบูรณ์
"ทักษะการต่อสู้ระดับดิน นายฝึกฝนทักษะการต่อสู้ระดับดินได้แล้วเหรอ?"
เซียะเนี้ยนชิงร้องอย่างไม่อยากเชื่อ
