ในที่สุด ในการแข่งขันรอบที่เจ็ด ก็มาถึงคิวของหลู่หมิงกับหลิงกง
บรรยากาศทั้งสนามถูกจุดขึ้นในทันที
ในพื้นที่ของสำนักเสือขาว
"หลิงกง จัดการหลู่หมิง อย่าไว้หน้า ถ้าเป็นไปได้ก็ทำให้เขาพิการไปเลย!"
ต้วนหมู่ อวี้หยางพูดเสียงเย็นชา
"ต้วนหมู่ อวี้หยาง นายกำลังสั่งฉันอยู่เหรอ? ฉันบอกให้นายรู้ไว้ หลิงกงไม่ใช่สุนัขของตระกูลต้วนหมู่พวกนาย อย่าใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับฉัน"
หลิงกงยิ้มกว้างพูด เต็มไปด้วยความดื้อรั้นไม่ยอมใคร
"หลิงกง นาย...หมายความว่าไง? หลู่หมิงเป็นศัตรูของสำนักเสือขาวพวกเรานะ"
ชายหนุ่มอีกคนจากตระกูลต้วนหมู่พูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ
"เขาเป็นศัตรูของตระกูลต้วนหมู่พวกนาย ไม่ใช่ศัตรูของฉัน"
หลิงกงพูดอย่างไม่แยแส แล้วพูดต่อ "แต่ฉันจะใช้พลังเต็มที่ ไม่ใช่เพราะตระกูลต้วนหมู่ของพวกนาย แต่เพราะหลู่หมิงเป็นคู่ต่อสู้ที่ดี!"
พูดจบ หลิงกงก็พุ่งตัวไปยังสนามรบ
"หลิงกงคนนี้ อาศัยว่ามีปู่เป็นผู้อาวุโสครุยทอง ทำตัวดื้อรั้นไม่ยอมใคร เป็นตัวปัญหาชัดๆ!"
ชายหนุ่มคนหนึ่งจากตระกูลต้วนหมู่พูด
"ไม่ต้องกังวล สักวันเขาต้องก้มหัวให้เราแน่"
ต้วนหมู่ อวี้หยางหัวเราะเย็นชา
