"ฮ่าฮ่า ที่แท้พี่หลู่หมิงก็มีความคิดแบบนี้นี่เอง ซับซ้อนจังเลย ไม่แปลกที่ผมนึกไม่ถึง หัวจื่อ เธอคิดออกตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม?"
ปังซือหัวเราะลั่นพลางถาม
หัวฉียิ้มพยักหน้าตอบว่า "ตอนที่หลู่หมิงลงแข่ง การแข่งขันเหลืออีกแค่หกเจ็ดรอบเท่านั้น แต่หลู่หมิงก็แสดงพลังอันทรงพลังออกมาก่อนจะยอมแพ้ มันไม่แปลกหรอกเหรอ? ฉันก็คาดเดาจากจุดนี้แหละว่าเขามั่นใจว่าจะถูกคัดเลือกให้ท้าทาย ถึงได้ทำแบบนั้น"
"ไอ้หมอนี่ ทำอะไรแปลกๆ ไม่เหมือนใคร น่าประหลาดใจจริงๆ"
เฟิงอู๋พูดอย่างเบื่อหน่าย
ไม่ไกลออกไป อาการบาดเจ็บของหลิวฮุยเริ่มคงที่แล้ว ตอนนี้เขาพึมพำเบาๆ "หลู่หมิง!"
ดวงตาเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง
สายตาของลูกศิษย์คนอื่นๆ ในสำนักซูจั๊กก็เปลี่ยนไปเช่นกัน พวกเขามองไปที่หลู่หมิงด้วยความชื่นชม
แต่ลูกศิษย์ของสำนักเสือขาวกลับไม่เหมือนกัน โดยเฉพาะลูกศิษย์ของตระกูลต้วนหมู่ ต่างก็โกรธเกรี้ยวกันทั่วหน้า
"ไอ้หลู่หมิงนี่ สมควรตาย มันตั้งใจจะมาเป็นศัตรูกับตระกูลต้วนหมู่ของเราชัดๆ"
"ใช่ บัญชีเก่ายังไม่ทันได้ชำระ ตอนนี้มันกล้ามาท้าทายพวกเราอีก ตวนหมู่ หยุนชง ไปเลย ให้มันรู้ซะว่าการท้าทายนายนั้นเป็นความผิดพลาด"
