หลู่หมิงกินจนน้ำมันไหลออกมาจากปาก กินเนื้อย่างชิ้นหนึ่งหมดอย่างรวดเร็ว
"ปังซือ ฝีมือย่างเนื้อของนายไม่เลวเลยนะ!"
หลู่หมิงชม
"ฮ่าๆ ผมล่าสัตว์มาตั้งแต่เด็ก ชอบกินเนื้อด้วย นี่เป็นเทคนิคที่ผมค้นพบเอง!"
ปังซือหัวเราะ แล้วหยิบเหล้าสมุนไพรมาเหยือกหนึ่ง พูดว่า "มาเถอะ หลู่หมิง นี่เป็นเหล้าสมุนไพร หัวจื่อซื้อมา ไม่มีผลต่ออาการบาดเจ็บหรอก มีเนื้อแต่ไม่มีเหล้าคงไม่ได้!"
"มา ดื่มกันให้สะใจไปเลย!"
หลู่หมิงพูดพลางหัวเราะ
สามคนคนละเหยือกเหล้า กินเนื้อเป็นชิ้นใหญ่ ดื่มเหล้าเป็นถ้วยใหญ่
หลายชั่วโมงต่อมา แพะหิมะเลือดตัวหนึ่งถูกสามคนจัดการหมด
เหล้าหลายเหยือกก็ถูกสามคนดื่มจนหมดเกลี้ยง
ปังซือกับหัวฉีดื่มจนเมามาย
ใบหน้าเคร่งขรึมของหัวฉีหายไปหลังจากเมา เขาโอบไหล่ปังซือ ตะโกนว่า "พวกแกทั้งหมดนี่ ฉันจะต้องกลับไปให้ได้ ฉันจะฆ่าพวกแกให้หมด..."
ส่วนปังซือตะโกนว่า "หลู่ซือเซียง พี่เก่งมาก ผมรู้ว่าพี่จะต้องชนะแน่ๆ ผมอยากเป็นคนเก่งแบบหลู่ซือเซียง พ่อแม่จะต้องภูมิใจในตัวผมแน่..."
ทั้งสองคนพูดไปพูดมา แล้วก็หลับเป็นตายอยู่ในลานบ้าน
หลู่หมิงยิ้มน้อยๆ เดินโซเซเข้าไปในห้อง แล้วเริ่มฝึกวิชาซานหลุงเจินจื้อ
