"มาได้ดีแล้ว!" เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีร่วมของทั้งสามคน หลู่หมิงกลับยิ้มออกมา แทนที่จะถอยหลัง เขากลับพุ่งเข้าหาทั้งสามคนราวกับสายลม
"อยากตาย!"
"ไปตายซะ!"
ทั้งสามคนตะโกนด้วยความโกรธ แต่ละคนใช้ท่าไม้ตายของตัวเอง ดาบยาวปล่อยเอนเนอร์จีดาบออกมา ตัดผ่านอากาศ ส่งเสียงหวีดแหลมออกมา
เอนเนอร์จีดาบห่อหุ้มร่างของหลู่หมิงไว้ทั้งตัว
ในขณะนั้นเอง ร่างของหลู่หมิงก็มีแสงสีเลือดวาบขึ้นมา ระดับพลังพิเศษปะทุออกมา จากนั้นเขาก็บิดตัวหลบคมดาบของทั้งสามคน ส่วนเอนเนอร์จีดาบนั้น เขาไม่สนใจเลย
"ตายซะ!"
ดวงตาของต้วนหมู่จื้อทั้งสามคนเผยแววสังหารเย็นเยียบ โดยเฉพาะต้วนหมู่จื้อ ที่ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ราวกับว่าเหรียญคะแนนห้าร้อยคะแนนจะตกมาอยู่ในมือเขาแล้ว
แต่ในวินาทีต่อมา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
เพราะเขารู้สึกว่าเมื่อเอนเนอร์จีดาบตกลงบนร่างของหลู่หมิงแล้ว มันก็เหมือนกับฟันลงไปในอู๋จินเฉินหยวน
ในชั่วพริบตา ขนของเขาก็ลุกชัน ความรู้สึกหนาวเหน็บและสังหารปกคลุมทั่วร่างของเขา
"ถอย เร็วเข้า!"
เขาตะโกนอยู่ในใจ
แต่ทุกอย่างก็สายเกินไปแล้ว แสงดาบสายหนึ่งปรากฏขึ้นราวกับเซียนที่บินมาจากนอกโลก แทงทะลุลำคอของเขา
