เงียบ!
ทั้งสถานที่เงียบกริบ ทุกคนต่างตกตะลึงกับภาพตรงหน้า
หลู่หมิงสังหารหนิงเฟิงจริงๆ แถมยังต่อหน้าหนิงคงอีกด้วย โดยไม่สนใจคำขู่ของหนิงเฟิงเลย
ช่างกล้าบ้าบิ่นและหยิ่งยโสเหลือเกิน
ศิษย์เก่าหลายคนมองหลู่หมิงด้วยความรู้สึกหนาวสั่น
นี่คือคนโหดจริงๆ โหดต่อศัตรู โหดต่อตัวเองด้วย
"เฟิง! ไอ้สัตว์น้อย ข้าจะสับเจ้าเป็นชิ้นๆ!"
หนิงคงคำรามด้วยความโกรธ ตาแดงก่ำ ราวกับสัตว์ร้ายที่คลุ้มคลั่ง
ตูม! ตูม!
เขาและมู่หลานต่อสู้กันอย่างดุเดือด คลื่นพลังซัดสาดไปทั่ว เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ผู้ที่มีทักษะการฝึกฝนอ่อนแอกว่าหน้าซีดเผือด ร่างกายถอยหลังไม่หยุด
"เขาจะฆ่าข้า ก็ต้องพร้อมที่จะถูกฆ่าด้วย"
หลู่หมิงพูดอย่างสงบนิ่ง
"ไอ้สัตว์น้อย เจ้าจะเทียบกับเฟิงได้อย่างไร? เฟิงจะฆ่าเจ้า เจ้าก็ควรยอมให้เขาฆ่า แต่เจ้ากลับกล้าต่อสู้ แถมยังฆ่าเฟิงอีก ข้าจะถลกหนังเจ้าและดึงเส้นเอ็นเจ้าออกมา!"
หนิงคงตะโกนอย่างบ้าคลั่ง พุ่งเข้าโจมตีไม่หยุด
"หนิงคง เจ้ากล้าละเมิดกฎของสำนักหรือ?" มู่หลานตวาด
"กฎอะไร? กฎมันเป็นอะไรได้? จะเทียบกับเฟิงของข้าได้หรือ?"
