หลินเฟยเอ๋อก็สังเกตเห็นความผิดปกติของจางเฟิง แต่เธอไม่ได้พูดอะไรมาก แค่กินข้าวต่อไปตามปกติ
"บึ้มๆๆ!"
ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของจางเฟิงก็สั่นขึ้นมาทันที
จางเฟิงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู พบว่าเป็นข้อความวีแชทที่อี้หยวนส่งมาหาเขา
เมื่อจางเฟิงเห็นเนื้อหาในข้อความแล้ว เขาก็ชะงักไปทั้งตัว!
"ผู้หญิงคนนี้เป็นบ้าหรือไง?"
จางเฟิงอดไม่ได้ที่จะสบถในใจ เขาคิดไม่ออกจริงๆว่าอี้หยวนต้องการทำอะไรกันแน่
ส่วนหลินเฟยเอ๋อเห็นสีหน้าของจางเฟิงแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะถามเบาๆว่า "มีอะไรเหรอ?"
"ไม่...ไม่มีอะไร!"
จางเฟิงรีบเก็บโทรศัพท์ของตัวเอง ไม่อยากสนใจอี้หยวนผู้หญิงบ้าคนนี้
แม้ว่าหลินเฟยเอ๋อจะสังเกตเห็นว่าจางเฟิงมีอะไรผิดปกติไปบ้าง แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรมาก เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมาก เธอรู้ว่าตอนนี้จางเฟิงไม่อยากบอกอะไรกับเธอ ถึงเธอจะถามต่อไปก็คงไม่ได้คำตอบอะไร
"จางเฟิง อีกไม่นานโรงเรียนของคุณก็จะปิดเทอมฤดูร้อนแล้วใช่ไหม?"
หลินเฟยเอ๋อลังเลเล็กน้อย แล้วถามจางเฟิงเบาๆ
"อืม น่าจะอีกประมาณครึ่งเดือนนะ"
จางเฟิงคิดสักครู่แล้วตอบ
