เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดนี้ ต่างหันไปมองจางเฟิงด้วยสีหน้างุนงง
พวกเขารู้สึกว่าวันนี้ไม่ใช่แค่เซวี่ยวอี๋โร่วที่ผิดปกติ แต่จางเฟิงก็ผิดปกติมากเช่นกัน
ซูเสี่ยวซวนรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อเห็นจางเฟิงบอกให้เธอสั่งอาหารตามใจชอบ
จริงๆแล้วเธอสั่งอาหารมากมายขนาดนี้ไม่ใช่เพราะอยากกิน แต่เพียงเพราะต้องการกลั่นแกล้งจางเฟิงเท่านั้น
แต่ตอนนี้เธอพบว่าจางเฟิงกลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย จึงเบ้ปากพูดว่า "คุณบอกให้ฉันสั่งฉันก็ต้องสั่งเหรอ? ฉันไม่สั่งหรอก!"
พูดจบ ซูเสี่ยวซวนก็ยื่นเมนูให้พนักงานข้างๆ แล้วพูดเบาๆว่า "ขอแค่นี้ก่อนนะคะ!"
"ได้ครับ ผมจะรีบแจ้งครัวให้เตรียมอาหารครับ!"
พนักงานตอบอย่างสุภาพ แล้วถือเมนูเดินจากไป
"ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
เซวี่ยวอี๋โร่วลุกขึ้นพูดกับจางเฟิงเบาๆ
"ได้"
จางเฟิงพยักหน้า
ส่วนซูเสี่ยวซวนเมื่อเห็นเซวี่ยวอี๋โร่วไป ก็รีบตามเซวี่ยวอี๋โร่วไปที่ห้องน้ำด้วย
เมื่อเห็นซูเสี่ยวซวนไปแล้ว วังเซียงก็ถามจางเฟิงตรงๆว่า "จางเฟิง แกกับเซวี่ยวอี๋โร่วเป็นอะไรกันแน่? ทำไมฉันรู้สึกว่าพวกแกสองคนวันนี้ดูแปลกๆยังไงไม่รู้?"
