ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่หลินเฟยเอ๋อและหลินเสี่ยวหม่านออกจากห้องส่วนตัวไปแล้ว
ซุนเชียง ผู้จัดการของร้านอาหารศตวรรษใหม่ ก็เดินตามเข้าไปในห้องส่วนตัวที่จางเฟิงอยู่
"ท่านประธานจาง ผมขอโทษที่ไม่ทันสังเกตเห็นคุณ โปรดอย่าไล่ผมออกเลยครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ..."
หลังจากเดินเข้าไปในห้อง ซุนเชียงก็ตะโกนด้วยท่าทางกังวลมากต่อหน้าจางเฟิง
เมื่อได้ยินคำพูดของซุนเชียง จางเฟิงก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองเขา แล้วพูดเสียงเรียบๆ ว่า "เรื่องวันนี้ไม่เกี่ยวกับคุณหรอก คุณวางใจได้ ผมจะไม่ไล่คุณออกหรอก"
"ขอบคุณท่านประธานจาง ขอบคุณนายน้อยจางครับ!"
ซุนเชียงพูดด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก
"คุณเคยบอกใครเกี่ยวกับตัวตนของผมไหม?"
จางเฟิงเคาะโต๊ะแล้วถาม
"ไม่เคยครับ! ประธานฟางกำชับมาเป็นพิเศษว่าอย่าเปิดเผยตัวตนของคุณ ในร้านอาหารทั้งหมดมีแค่ผมคนเดียวที่รู้ คนอื่นไม่รู้เลยครับ!"
ซุนเชียงตอบอย่างนอบน้อม
"อืม"
จางเฟิงพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดต่อว่า "อ้อใช่ สองคนที่เยาะเย้ยผมเมื่อกี้ เป็นสมาชิกของร้านคุณด้วยหรือเปล่า?"
"สองคนนั้นไม่ใช่ครับ พวกเขามากับเพื่อน!"
ซุนเชียงคิดสักครู่แล้วตอบ
