ทุกสามเดือน ฉินเรินจะส่งทำนองเพลงให้เหยียนซีตามกำหนด
บางครั้งเหยียนซีจะเขียนเนื้อเพลงให้เธอ บางครั้งเขาก็แต่งเนื้อเพลงเอง
แต่คราวนี้เพราะเฉินฉู่หลาน ฉินเรินไม่ได้ส่งทำนองเพลงมานานพอสมควร
เธอถือโทรศัพท์มือถือ
พิมพ์ตอบกลับไปหนึ่งข้อความ แล้วเดินไปทางลู่เจาอิง
"ไม่ไกล" ลู่เจาอิงวางมือบนพวงมาลัย มองไปทางเบาะหลังผ่านกระจกมองหลัง "ขับรถสิบนาที"
เขาขับรถอยู่ด้านหน้า ส่วนฉินเรินก็เปิดดูโทรศัพท์อยู่ด้านหลัง
เหยียนซีอาจรู้ว่าเธอมีธุระ จึงไม่ได้เร่งเธอ
ฉินเรินเลื่อนลงมาดูด้านล่าง ก็เห็นไฟล์ที่กูสีชือส่งมาให้เธอก่อนหน้านี้
ก่อนหน้านี้เพราะถูกเฉิงมู่และคนอื่นๆ ขัดจังหวะ เธอไม่มีเวลาดู ตอนนี้จึงเพิ่งเปิดออกมา
กูสีชือส่งมาเป็นรายชื่อ และข้อมูลสั้นๆ ไม่มีอะไรที่ต้องปกปิดมาก
ฉินเรินเห็นชื่อของตัวเองอยู่ในนั้นจริงๆ
เธอหรี่ตาลงเล็กน้อย
ไม่ถึงสิบนาที รถก็จอดที่สโมสรแห่งหนึ่ง
อยู่ในย่านพลุกพล่าน แต่ทั้งสโมสรกลับเงียบสงบมาก
ลู่เจาอิงพาเธอขึ้นไปชั้นบนสุดโดยตรง
**
