Kabanata 19 - Ang Trahedya sa Kampo
Bagong Misyon: North Zagaray
Sa ikalawang araw nila sa Bitbit River, muling nagplano si Mon ng supply run. Pinili nilang magtungo sa North Zagaray, Bulacan, na inaasahan nilang mas tahimik at mas maraming mapagkukunan ng suplay. Kasama niya sina Joel, Vince, at ilang miyembro ng grupo.
"Pag-iigihin natin ngayon. Kailangan nating makahanap ng mas maraming pagkain, gamot, at kung posible, dagdag na sasakyan," sabi ni Mon bago sila umalis.
Tagumpay sa Zagaray
Pagdating nila sa North Zagaray, nagulat sila sa dami ng resources sa lugar. Nakaipon sila ng mga de-latang pagkain, bigas, first-aid kits, at tubig. Sa isang abandoned compound, natagpuan nila ang isang mini bus na maayos pa ang kondisyon. Matapos suriin at kumpunihin ang makina, nagawa nilang paandarin ito.
"Nakahanap tayo ng jackpot!" masayang sabi ni Vince habang tinitingnan ang bagong sasakyan.
Puno ng galak, bumalik sila sa kampo dala ang mga suplay at ang karagdagang mini bus, na sa tingin nila'y malaking tulong sa kanilang paglalakbay.
Pagdating sa Kampo: Ang Nakakagulat na Eksena
Pagbalik nila sa kampo, sinalubong sila ng katahimikan. Ngunit hindi ito ang uri ng katahimikang nagpapahinga—ito'y nakakabingi, puno ng tensyon. Agad silang nilapitan ni Shynie, na halatang balisa.
"Mon... may nangyari habang wala kayo," sabi niya habang nanginginig ang boses.
Doon nila nalaman na may isa sa mga natira sa kampo ang sugatan at hindi nagsabi na nakagat pala siya ng zombie. Sa loob ng magdamag, nagising ito bilang zombie at umatake sa iba. Sa kabuuan, sampu ang namatay bago pa napigilan ang pagkalat.
Ang Mabigat na Desisyon
Kinailangan nilang harapin ang mapait na realidad. Habang inilibing nila ang mga namatay, isang mahalagang bagay ang kailangang gawin: barilin ang bawat isa sa ulo bago tuluyang ilibing upang maiwasan ang muling pagkabuhay bilang zombie.
Isa-isang binaril ni Joel ang mga namatay habang ang iba naman ay nagbigay galang. Si Rina, na labis nang naapektuhan, ay hindi na halos makapagsalita. Ang iba pang miyembro ng grupo ay tulala at umiiyak habang isinasagawa ang mabigat na gawain.
"Hindi na dapat ito maulit," sabi ni Mon habang nakatingin sa lupa. "Mula ngayon, kailangang magkaisa tayo at maging transparent sa isa't isa. Walang itatago, kahit gaano kahirap."
Pagtibay ng Kampo
Matapos ilibing ang mga namatay, nagdesisyon si Mon na magtayo ng mas matibay na seguridad sa kampo. Naglagay sila ng mga barricade sa paligid, gumawa ng lookout points, at nagtalaga ng mga shift para sa pagbabantay.
Bagama't nagtagumpay sila sa kanilang supply run, ang trahedya sa kampo ay nagsilbing isang mabigat na paalala na hindi sila ligtas kahit sa tingin nila'y tahimik ang kanilang lugar.
Susunod:
Mauunawaan kaya ng grupo ang halaga ng pagkakaisa? Ano ang mga hakbang ni Mon upang masigurong ligtas ang lahat mula sa ganitong trahedya?