Lumipas ang weekend na puro lang kami bonding ng kapatid ko. Wala kasi si mama at may duty siya sa hospital dahil may aksidente daw na nangyari kaya naman wala akong nagawa kunh hindi magtiis nalang sa pag aalaga sa kapatid kong ubod ng kulit.
Hanggang ngayon ay nandito pa din ako sa bahay at kasalukuyang naliligo. Nakapagluto na din kasi ako ng almusal namin. At saka kaya din maaga akong gumising ay ihahatid ko itong bubwit na ito sa school niya madadaanan ko rin naman ito papunta ng school ko kaya ayos lang.
Saka iyong si manang Elma din naman ang taga alaga talaga sa kaniya may binili lang siguro iyon sa palengke kaya wala dito.
****
"Ate why you're the one sending me to school?" Biglaang tanong ng kapatid ko.
Anyways his Chrisantale Mopenillo but we prefer to call him Santy. Ewan ko ba kay mama at ang panget ng pangalan na ibinigay niya sa amin. Specially my name. Tapos wala pang second name.
"Can't find manang Elma. I think her doing some business,"
"Oo nga pala ate, bakit your not sleeping in our house?" Tanong nito kaya naman bahagya akong napalingon dito.
Well wala naman akong problema sa kanila mama. But i just don't feel like sleeping there. It feel like empty to me.
"Hmm may class pa kasi si ate but don't worry when i'll had a school break doon ako matutulog." Sabi ko dito
I know to myself why i don't want to sleep there.
Before Mama and Papa get married i was born that time. Although Papa is kind to me it feels really incomplete pa din. I was seven when I've learned that mama was raped.
And...
I was the fruit of that unpleasant event.
Kahit hindi man sabihin ni mama sa akin alam ko na masakit pa din sa kaniya ang nangyari. Lalo pa at hanggang ngayon hindi ko alam kung sino ang taong gumawa no'n even mama and papa.
Ilang taon na din nila itong pinaghahanap ngunit wala pa din. Lalo pa't hindi ito namukhaan ni mama. Hanggang ngayon ay bitbit ko pa din iyong masakit na balitang nalaman ko.
Hindi ko kayang makita si mama na walang pag aalinlangan sa puso ko. Feeling ko kasi baka habang nakikita niya ako ay bumabalik sa kaniya ang masalimot na nakaraan. Kaya ako nalang ang lumayo.
Hindi ko naman siya masisi kung iyon ang nakakaramdaman niya towards me...
****
"Okay class i'd like to announce that we urgently need a class president. Kahit president muna kailan na kasing ipasa for the upcoming event too." Announce ni ma'am na kakapasok lang sa room namin.
Ang buong klase naman ay natahimik bigla.
"Anyone? Or you want a nomenation?" Ma'am Avillo said again. She's our class adviser and Human Life Cycle teacher.
Kaya naman kaniya kaniya naman silang taasan ng kamay upang magsalita at ako naman ay niyuko nalang ako ulo ko dahil wala naman akong kainterest diyan sa topic nila.
Kahit pa naging president na ako dati nakakatamad na din maging officer.
At saka pagod ako kakaharot sa akin ni Santy kagabi panay ang laro.
"Ma'am i nominate Cloud for president."
"I nominate Halia for president."
"Alex for president."
"Lyian for president."
"Ma'am i nominate Cristy for president." Rinig ko sabi ng katabi ko.
At dahil hindi ko agad na process ang mga narinig ko ang tagal ko pang naangat ang ulo ko sa gulat.
Putek. Bakit ako?
"Okay those who were called stand up," saad ni ma'am kaya napatayo nalang din ako.
"Why did you nominate me Mikaela?" Reklamo ko dito ngunit nagpeace sign lang ito sa akin.
Si Mikaela Anderson ay ang palaging nangungulit sa akin no'ng mga nakaraan na gustong makipagfriend sa akin kasi mukha daw akong mabait.
"Okay our class president is Ms. Cristy Mopenillo. Your excuse tommorow for the meeting of first year classroom's president." Sabi ni ma'am
Hindi ko alam kung bakit ako ang ginawa nilang president. Hindi pa nila alam na mahirap iyon? Most of the voters pa ay boys. Seriously?
Umangal din ako kanina kay ma'am pero naging majority ang vote ko at ako naman ay wala ng nagawa.
At bakit may pameeting meeting pa kayo?
Ano ba iyang event na iyan gold?
****
"Huy Cristy, sorry na," pangungulit ni Mikaela sa akin. Kanina pa iyan nangungulit pero denedeadma ko pa din.
Ehh kasi naman. I don't want to be a classroom president bukod sa palaging busy iyong position na 'yon ay mahirap magsaway ng classmate's. Putek!
"Ano pang magagawa ng sorry mo. The list were pass na." Reklamo ko dito.
"It's okay Cris. Saka hindi lang naman ako ang may gustong maging president ka. Remember?"
"At kung hindi dahil sayo they won't vote me. Hmp," pagtatampi ko pa.
Pero maya maya pa ay pinatawad ko na ito wala ba din naman akong magawa eh.
Habang daldal ng daldal si Mikay ay lumilipad ang utak ko. Iniisip ko kasi na hindi ko na makakasama si Vp crush. Tapos na ang punishment days ko.
Saka bakit pala hindi ko mahagilap iyong lalaking iyon dito sa campus?
Naudlot ang mag iisip ko ng biglang may nagsalita sa harapan ko.
"So you found new friend na pala?" Shia grin to me at umupo sa harapan ko kasunod ni Erish
"And so? Is it bawal?" Balik kong tanong dito at kita ko ang pagkainis dito ngunit tinatago lang niya iyon.
"It's okay girl we don't need her naman no." Sabat ni Erish
"And besides your like a childish girl trash to us," Shia continue
"I'm a trash then." I simply answered.
"Akala mo naman kawalan ka. We just used you anyways. Thanks to your rich fam." Sabi ni Shia ulit at umalis na sila sa mesa namin.
Ng makaalis sila ay inalo naman ako ni Mikaela. Siguro feeling niya nasaktan ako doon sa sinabi ng dalawang colorful face na iyon.
Well it's true naman. I treat them as my friends na. I trusted them. I even invite them to my place. Hindi sa nanunumbat ako pero wala ba silang utang na loob?
"It's okay Cristy andito pa naman ako. Hindi ko naman gagawin 'yon sayo." Sabi nito habang yakap ako
"Bakit gano'n? Am i not deserving for others love? I just want to have a lot of friends."
"We can be friends with people but do not treat them as your best friends. You should know and feel what they're up to for you not to harm yourself," lintanya nito.
Siguro nga hindi lahat pwede mong maging kaibigan. Hindi lahat ituturing kang kaibigan.
And mostly not everyone deserve your friendship.
"Why are you making me your friend then?" Biglaang tanong ko dito at humiwalay na sa yakap niya.
"Because i know you deserve it."
At dahil sa drama namin hindi agad namin natapos ang aming pagkain. Kaya habang hindi pa break time ay tinapos na namin ito.
Pagdating namin ng classroom ay binati pa ako ng ilan at tinawag pang 'Ms. President' pero hindi ko naman sila nagawang ngitian dahil sa nangyari kanina.
Puro discussion and sulat sulat lang din naman ang ginawa namin kanina at maaga pa kaming pinauwi. Kaya naman naisipan kong ilibre si Mikaela at dahil sa park na lagi kong pinupuntahan kapag uwian.
Namangha pa nga ito dahil ang ganda daw ng lugar at masarap din ang mga ino-offer ng Cafe. Sabi ko nalang sa kaniya na nirecommend lang iyon sa akin ni mama noong una kong punta rito sa pinas. Gusto ko kasing maglibot that time. Kaya naman naabutan na kami ng hatinggabi sa park dahil maganda ang kalangitan. Nagawa pa namin magpost for instagram purposes.
Nagkwento siya about sa life na and she that she have two older brothers and both professional na. Naisip niya akong ireto doon sa mga iyon ngunit tinawanan ko lang ito. Nakwento din niya sa akin na mahilig sa bulaklak ang kaniyang ina na namana niya naman. Ngunit ang pagd-doktor ay sariling choice niya.
Family of business tycoons pala ang pamilya niya kaya naman nagandahan akong makinig sa bawat kwento niya. Lalo na doon sa part kung gaano siya kaclose sa mga kapatid niya.
Nakakainiggit lang...
I wish i have a family just like her.
~FlirtySperm