Chereads / The Man And the Mask / Chapter 4 - Chapter 3

Chapter 4 - Chapter 3

🤍 🤍

.

Napabalikwas si Raine ng maramdaman ang pabukas ng pinto ng shop sa ibaba. Luma na ang pintuan kaya lalagitnit ito kapag binuksan.

Naalarma si Raine. Hindi pa nga limang segundo ay narinig niyang isinara ang pinto at nilock pa iyon ng kung sino mang pangahas na pumasok.

Inihanda ni Raine ang sarili.

Kinuha ang baril na palaging nasa ilalim ng ponda ng kanyang unan at dahan dahang humakbang palabas ng kanyang silid. Walang ingay na bumaba ng hagdan.

Patay ang mga ilaw at madilim ang kabuohan ng first floor kaya wal Pero sanay sa dilimsi Raine pero hindi agad niya makita kung sino man pangahas.

Dahil kabisado ni Raine ang lugar na naging kanlungan niya sa mahabang panahon ay para na ring maliwanag ang kanyang daraanan.

Dahan dahang lumakad si raine habang hawak ang baril sa kananng kamay, nakahandang iputok sa kung sino man ang sumalakay.

Hindi ito ang unang pagkakataong na may mga naging pangahas na pumasok sa kanyang sanctuary, mga kawatan at ang iba naman ay mga lasing na naligaw lamang.Meron pa nga mga kabatanang gustong magka place to make out.

Wala pa naman nababaril ang binata pero maigi na ang handa. Maaaring nakaligtas siya noon dahil sa isang dahilan ay hindi siya sigurado ngayon kung ganun pa rin.

Dahan dahang lumakad si Rain patungo sa sala inikot ang paningin sa kadiliman. Bumilis ang pintig ng puso ng binata ng makita ang isang hulma ng to na natutulog sa lumang sofa.

"Tao nga ba yun? Babae nga ba?"

bulong ni Raine.

"Anong ginagawa nito sa bahay niya at bakit dito natutulog?"

sabi pa ni Raine.

"Teka, wait! Natutulog ba siya o baka naman.."

Halos hindi maisip ni Raine ang posible.

Pinakatitigan niya ang posisyun ng babae, hindi ito nakabaluktot tulad ng isang normal na tulog o kumportbleng tulog.

Laylay ang kamay nito at pati ang isang paa ay hindi nakasampa sa sofa. Sa hitsura nito ay aakalin mo ng nawalan ng malay o ng buhay.

"Hindi! Hindi maaaring magkaroon ng patay na babae sa loob ng bahay ko"

Sabi ni Raine.

Mabilis na naglakad ang binata palapit sa sofa, doon ay napagtanto niyang tao at babae nga ang nakahandusay sa kanyang sofa.

Mabilis na kinuha ni Raine ang isang antique na lampara ay sinidihan iyon upang makita at matiyak niya kung buhay pa ba o patay na ang babae.

Hindi Kaylan man ngbubkas ng ilaw si Raine sa buong kabahayan dahil unang una. Putol ang kanyang kuryente dahil matagal itong nabakante at nabuso ng dating nakatira.

May kapasidad nman siyang ipaayos ayaw lamang niyang asikasuhin. Madami at masalimuot kase at saka hindi niya gusto ang makikitang reaksiyon ng tao. Makaagamit siya ng kuryente sa umaga. Ilegal nga lang t mas guto niya ang madilim sa gabi.

Pero dahil may alam sa elerticity ay nagagawa niyang paganahin ang ibang appiliences tulad ng aircon sa kuwarto niya at iba pang appliances.

Yun nga lang hind niya na kinakabit ang mga cable ng ilaw para hindi na lang din makatawag ng pansin sa labas at ayaw niyang nauusisa.

Laking gulat at lalong bumilis ang pintig ng puso ni Raine ng makitang babae nga ang nasa Sofa at napakagandang babae.

Kinapa ni Raine ang leeg ng babae, upang alamin kung buhay pa ba ito. nang maramdaman ang pintig ng at paghinga nito ay parang nabunutan ng tinik si Raine.

"Thank God she alive"

bulong ni Raine.

Raine look at the woman then, maganda ito maputla ang labi pero maganda ang hugis. Doon lamang napagtanto ni Raine na basang basa ang babae.

Gusto sana niya itong gisingin pero alam niyang iyon ang pinakamali niyang gagawin.

Umalis si Raine saglit at pagbalik ay may dalang makapal na kumot at extra niyang pantulog. Pinatay ni Raine ang lampara saka sinubukan gisingin ang babae.

"Miss…..miss wake up"

sabi ng binata.

"Miss wake up, you need to change. You're all wet"

ulit ng binata.

Pero kahit anong tapik ni Raine sa babae ay hindi ito magising.

"Huh! mahimbign lang ba ang tulog niya o nawalan siya ng malay?"

natatakot na sabi ni Raine.

Muling kinapa ni Raine ang leeg ng babae at pati ang paghinga ay pinakinggan. Maayos naman ang paghinga sadyang hindi lamang magising.

Naalala ni Raine na maputla ang babae at putikan ang paa. Marahil ay sobrang lalim ng tulog nito dahil sa pagod.

"Okay miss, wag ka sanang magisip ng masama but I need to take off your clothes kase mababasa ang sofa at magkakasakit ka?"

"Don't worry its all dark kaya wala naman akong makikita"

sabi ni Raine.

Dahan dahang inalis ng binata ang tshirt ng babae at pantalon naiwan lamang ang suot nitong underwear.

Pinunsan muna ng binata ang paa nito bago sinuotan ng malinis niyang pantulog. Medyo oversize ito para sa babae pero wala

naman siyang ibang extra. Pagkatapos ay saka kinumutn ang babae. Nanginginig ang kamay ni Raine habang isinasaga ang kailangan.

Bagamat walang makita ay sapat ang munting mga dampi ng mainit na balat ng babae paras makaramdam ng kakaiba sa pagkalalaki si Raine.

A feeling that he had never felt in a long time.