A J E N T A
All of them are having a meeting while me seating on a log doing nothing but frown and blow my hair that always covering my face. I can't join because I don't even understand elvish word. How can I even start a conversation if they talked like that. Ugh. Kanina lang nagparamdam si ajienta. She's always doing that, yung nagpapakita lang saglit at bigla namang aalis. Ano kaya trip nun no?
"We need to reverse the spell"-Napalingon ako sa kanila at tumayo, nagpakita yung sinasabi kong sasakyan nilang flying fish. Funny, a fish can breath air. Logic
lang. But this fish look more like a mutant one with an oar fish head.
Ang maganda pa dun it doesn't look creepy. But I hate the sound its making. Parang sabay na sigaw ng llama at agila basta masakit talaga sya sa tainga pakinggan.
Tumungo na kame sa lake. Di pa umabot ng ilang minuto ng marating na namin ito at bumaba na kame sabay sabay. Marko look at thestone na parang may hinihiling.
Halata namang gusto na nilang maghiwalay sa iisang katawan. He throw it and its created a whirl pool. Nataranta kame na baka may nagawa kaming pagkakamali. Ano ba ang ginawa ni marko?
"What have you done?"-paninisi ko at wala syang ikmi
Binaling ko ang tingin sa whirl pool and my jaw drop when the mountain like woman melt and turn into a beautiful enchantress. I felt sorry for my eyes, she glowed like a sunlight Napapikit ako at tumalikod sa kanya. I can here the twinkling sound of her presence. napalingon ako ng kalabitin ako. Napamangha nalang ako. She float in the water and walk towards us. Her beautiful dress is dancing on the wind it glows like a water pati ang kanyang kumikinang na puting buhok. We bowed together to show our respect.
"Salama..."-she stop when marko continued
"Enchantress Artiera. The one who should be thank for is, ajienta"-malumanay na pananalita nito. We all agreed dahil si ajienta naman talaga ang deserve na pasalamatan. She is the one who caught the thief. Malaming pasalamat ko sa kanya pero nanatili parin nakatatak sa isip ko na bat lagi siyang nawawala.
"I agree"-yumie raised her hands and sabay sabay na sila ako ang nahuli sa pagtaas ng kamay.
Umilaw ang mata ng goddess at itinaas ang kanyang kamay at pansin ko nalang na may parang hangin na dumapo sakin na parang may yumakap sakin galing sa likuran. Para din akong sinampal sa lakas sa mukha. Tiningnan ko ang iba ganon din ang reaksyon gaya ko na walang alam. Maybe goddess Artiera gave us something?
Maybe power! I shook my hands and give it a try. I motion my hands gentle pero walang nangyari. Baka siguro kailangan ilabas by force. Kinuyom ko ang aking kamay at sinubukang ilabas ang kapangyarihang yun pero may bumomba nalang at napahiya ako.
BWISIT!
"Nice try hahahaha"-patagong halakhak ni xirien. I covered my face in shame "Ang akala mo binigyan ka ng kapangyarihan? power na ata ang pumutok kanin.."-di ko sya pinatapos ng batukan ko sya. langya nagpapaobvious pa e.
Oo napautot ako. Ayan happy?!
"Psst!"-napahinto kame ni xirien at binigyan kame ng tumahimik look. Binaling na namin ang atensyon.
"Ang pagiging ๐โ๐ก๐๐ ay isang napakamahalagang tungkuli. You prove that you are worthy and willing to protect the people as you walk this ๐ โ๐๐๐โ ๐๐๐.Your journey will soon end. And soon may darating sa buhay nyo na di nyo alam. Beware for cam wethrin.."- Binitawan nyang salita at nawala sa aming paningin. Katahimikan ang namayani at wala samin ang gumalaw man lang. Ang lalabo ng mga sinabi nya paputol putol.
Anong ba ang binitawan nyang salita? Anong darating sa buhay namin? Base on her emotion she is happy and yet sad at the same time. Napakati nalang ako sa batok while talking to myself like an idiot.
Biglang lumabas ang liwanag sa katawan ni marko hanggang sa mapapikit kame sa silaw na nagmumula sa kanya. Nadapa ako ng may force na nagpalumpo ng tuhod ko, not just me but all us except marko.
When everything turns back to normal. We all stilled on our spot; jaw dropped after what happen. From a distance we saw two men approached us. My smile went wider almost ripped my face. Hindi lang yun napasinghap ako sa sobrang pangkamangha ng makita ko ang koronang nakapatong sa ulo ni Mark at ang kanyang pananamit ay parang isang maharlika.
We heard a sound coming. I heard a trumpets and a loud bangs of drums.
"Prince luin hรจlas! hรจlas!!"-Masayang wika ni maomao at niyakap nya si mark na laking gulat din sa di nya inaasahang pangyayari. All of use can't utter a word this is not what was expected.
Mark is a prince?
Mark is a prince
Mark is a damn prince?!!
Totoo nga bang sya ang nawawalang prinsepe? Oh shit what the hell is going on?!
Ang daming noble dito. Yumie, noah, yano and mark is born a royal blood. Prince's and princess. Leo will soon be a king together with queen Yumie in the future and xirien will too with noah. Ako lang ata ang batang musmos dito
"What's going on?..."-Mark also has no idea what he become, it was so sudden. He just freed himself from being stucked with Yano then he just turn himself into something. I can't blame him, If I was it, that would also be my expression. Sa di kalayuan may narinig akong malakas na tunog ng mga huni ng mga ibon at napatinghala ako.
"OH MY GOD!!"-manghang sigaw ko. Ang tunog ng mga trumpeta at drums na nagbeat ay galing sa mga tao na nakasakay sa mga magarang karwahe at naduling ako ng may tumurotot sa tenga ko.
Mga sangkatutak ng mga malahiganteng ibon ang lumilipad papalapit samin at ang daming nakasakay na tao parang dumilim nga ang kalangitan dahil sa dami nila. Bumaba na ang ibon at pati ang mga nakasakay dito at lahat sila ang gagara ng mga panunuot at ang mga damit nila ay pinapalibutan ng mga dyamante. Para silang mga french.
"Mahal na reyna!"-nagbow si maomao ng makita ang babaeng nakagalaxy ang kulay ng gown. Tinaasan ako ng kilay ng lalake sa tabi ng sinabing reyna he must be part of the royal court. A minister maybe or a duke, a baron perhaps? Hinila ako pababa ni leo at napabow nalang ako.
"๐๐๐ ๐โ๐๐ ๐๐๐๐ ! "-tuminghala ako sa reyna na nagluluhang yumakap kay Mark. Mark still in lost in oblivion at wala man lang emotion. His blank. The music are played beautifully sabay na sigaw ng mga tao na nakapalibot sa kanila. [My dear son]
They have a conversation and it seems dramatic pero di ko marinig dahil yung nag da drum parang may galit. The drum stop when the queen spoke to maomao "You are welcome to be part of our family again. ๐๐ข ๐ ๐๐๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐๐ ๐๐ ๐ก๐๐ ๐๐ฅ๐๐"-mao burst in tears ng sabihin ng lalakeng sinasabi kong katabi ng reyna. [You'll be forgiven for your exile]
Oh my god. Those accent its french!
โโโ
Nakatayo na kame sa isang diamond gate at may mga nagpapalakpakang tao sa loob ang iba sumasayaw isang malaking pagdiriwang ang magaganap na ngayo'y bumalik na ang prinsepe. I'm very happy for monkeyboy as a prince.
Yano pat my head gently napapurr nalang ako feeling pusa. I hug him tight at ganon din sya. I miss him lalo na ang kanyang masarap na ngiti. This day is very very special di ko makakalimutan ang araw nato. Pumasok na kame at mas lumalakas ang sigawan at palakpakan ng mga madla samin. Nasa topaz carriage si mark kasama ang kanyang ina.
Nabigla ako ng may mahimatay na babae sa bawat nadadaanan nila. Sabagay naging prinsepe nga sya pero maskara nya andun parin. I sure he remove his mask kaya kandarapa ang mga dalagita na nakatingin sa kanya ang bawat karwahe na dinaraan nila ay talagang mapapakandarapa ang mga babae.
Talagang napakagwapo na nilalang si mark. His so perfect. And yumm..y
Nailipad naman ako ng paghilain nila si yano na nakaakbay sakinย at nagsigawan naman si noah at idio sa mga nagkukumpulan babae sa kanila at nilalagyan sila ng mga palamuti. Mga gwapo rin kase ang mga boys kaya ganun ang reaksyon ng mga babae grabe parang di na nga tao sila kase ang ganda nila.
As for leo, he would be happy. Maniac yun e. I lean on my back. Sabi ko na nga ba. Laki ng kanyang ngisi ng paglibutan sya ng mga babae.ย
"Si leo lang ata ang masaya sa lahat ng mga boys"-xirien
"Manyak kase yun"-saad ko and I heard yumie tsk'ed kaya napangisi ako. Selos sya hahah. Ganon din naman ako e. Si Mark nasa palasyo si yano di parin pinapakawalan ng mga lalake at babae. Tumayo ang balahibo ko ng makita ko ang mga naglalakihan mata ng mga lalake. Napaatras ako at ramdam ko ang mapalapad na likod ni yumie. Nagtinginan kame at nakita ko ang mukha nya na handa ng tumakbo.
I count "One two thre--"-di pa ako natapos sa pagbilang ng kumaripas na kame ng takbo. Nakaatakot ang tao namn dito sa kahariang to para silang mga zombie!!
We don't know kung saan na kame tatakbo di naman namin kabisado ang daanan. We are in luck when fairy show up at tinuro samin ang pasikot sikot. This place are everyone's dream place. Its so beautiful.Nakatago na kame at nakadapa. Crystal kase ang pinto ng napasukan namin. Nakita kong nilampasan na kame ng mga taong yun.Napasigh in relief kameng sabay at umupo na.
"๐ฟ๐ ๐๐๐๐๐๐ ๐๐ ๐ก ๐ ๐๐๐ ๐๐๐๐ ๐๐!!"-sigaw ng mga tao
"Crazy crowds"
"They sure are"-Nilingon namin sabay ang napasukan namin
"WOW!!"-Sabay namin tatlo and look around. "Wow!!"
"Ano po ang bibilhin nyo mga magagandang babae sa ibang kaharian"-napalingon naman kame sa lalaking nakaformal ang suot at pang levi ang hairstyle. Ang gwapo!
"Gwapo ah, anong sekret..."-I stop xirien ng sikmuhin ko ang tagiliran nya.
"Anong klaseng binibenta mo?"-singit ko rin.
"๐๐ข๐ ๐๐ข๐๐ -๐๐ ๐๐๐๐๐ ๐๐๐ข๐ ๐ฃ๐๐ข๐ ? ๐๐๐๐๐๐๐ ๐๐๐๐"
Napatulala lang ako sa kanya "yumie ano daw?"-ngumiwi sabay iling lang si yumie sakin. ilinga linga ko ang paligid at may nakita akong kakaibang kabibe. How can we talk if di nama kame nagkakaintindihan nung tindero.
M A O M A O
Nakasunod ako sa likuran ng reyna at nakakataas ng pride ng marinig ko ang mga sigaw mula sa madla at pati ako binati nila din gaya ng dati. Di ko lubos maisip na dumating rin ang araw na kinahihintay ko na magbabalik sya sa kaharian as our prince once more. I was responsible for losing him that terrible night.
Halos maluha ako ng muling pinatunog ang kampana na matagal nang di pinapatubog. This bell represent him when he show up anywhere. That'show special he is.ย ๐๐๐ ๐๐๐ ๐๐๐ [His my friend]
"๐ต๐๐๐๐ฃ๐๐๐ข๐ ๐ ๐๐๐ ๐๐๐๐๐ ๐๐๐ฆ๐๐๐ ๐๐๐"-bati sakin ng mga taga sunod and I bowed at them showing how grateful I am to be here again and its been so long and now im here.
[Welcome back royal guard]
"๐๐๐๐๐"
The sorcerer shows up. She burst in tears as I am. Sorcerer Jidere, "Mama!"-i burst in tears and hugged her so tight. I've been exile so long than I remember. Niyakap nya rin ako ng mahigpit and I don't wann let go anymore.
"๐ด๐๐๐ข๐๐๐๐๐๐ ๐' ๐๐๐ ๐๐๐๐ ๐๐! ๐๐ ๐ก๐ ๐๐๐ ๐๐๐ my child"-napaiyak ako ng marinig ko ang humahagulgol nyang boses at binaon ko sa limot ang mga nakaraan. I don't wanna miss this moment.ย A mothers touch is more valiable than anything in this world. Bumitaw ako sa yakap at hinihimas nya ang aking pisnge. [Welcome back home, i long for you]
"You've grown to fast. Di ko man lang nasubaybayan ang paglaki mo simula nung---"
"Mah don't cry please. Napapaiyak mo ako e. Ayokong nakikita kang ganyan. Basta ang mahalaga magkasama na tayo ulit"
"Royal guard mao his highnessย prince luin calls you"-sabi ng taga sunod at hinalikan ko siya sa noo at hawak kamay kaming sumunod sa babae.
Nakarating na kame sa throne room at nandun si prinsepe luin na nakaupo and a crown on his head. But the face of him. He hates it. The grand ball finally began again.
I bowed at Prince Luin but he stop me
" Don't"-he said at napakunot noo ako and gave him a bakit look.
"She must bowed at yo--"
"She must not. Para ko na syang kapatid"-I felt warm inside. He hasn'tย change at all. Sya lang ang taong kailanman na di ko nayuyukuan simula pa nung bata pa kame.
" ๐๐ฆ๐จ๐จ๐ข๐ณ๐ด, ๐๐ฆ๐จ๐จ๐ข๐ณ๐ด ๐ธ๐ฆ๐ฏ๐ค๐ฉ!!"- ๐ด๐ช๐จ๐ข๐ธ ๐ด๐ข๐ฌ๐ช๐ฏ ๐ฏ๐จ ๐ฎ๐จ๐ข ๐ฃ๐ข๐ต๐ข ๐ข๐ต ๐ฅ๐ช ๐ฑ๐ข ๐ด๐ช๐ญ๐ข ๐ฏ๐ข๐ฌ๐ฐ๐ฏ๐ต๐ฆ๐ฏ๐ต๐ฐ ๐ข๐ต ๐ฑ๐ช๐ฏ๐ข๐จ๐ฃ๐ข๐ฃ๐ข๐ต๐ฐ ๐ข๐ต ๐ฑ๐ช๐ฏ๐ข๐จ๐ด๐ช๐ด๐ช๐ฑ๐ข ๐ฑ๐ข ๐ฏ๐ช๐ญ๐ข ๐ข๐ฌ๐ฐ ๐ฉ๐ข๐ฏ๐จ๐จ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฎ๐ข๐ฑ๐ข๐ด๐ถ๐บ๐ข ๐ฏ๐ข ๐ฌ๐ฐ ๐ฏ๐จ ๐ฅ๐ถ๐จ๐ฐ ๐ช๐ฏ๐ช๐ธ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฅ๐ถ๐จ๐ถ๐ข๐ฏ ๐ด๐ข ๐ฅ๐ข๐ข๐ฏ. ๐๐ข๐ญ๐ข ๐ข๐ฌ๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ญ๐ข๐ฃ๐ข๐ฏ ๐ญ๐ข๐ฃ๐ข๐ฏ ๐ฌ๐ข๐ฉ๐ช๐ต ๐ฎ๐ข๐ฏ ๐ญ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฑ๐ณ๐ฐ๐ต๐ฆ๐ฌ๐ต๐ข๐ฉ๐ข๐ฏ ๐ข๐ฏ๐จ ๐ด๐ข๐ณ๐ช๐ญ๐ช ๐ฝ๐ ๐ ๐ข๐๐ ๐๐ ๐๐๐ก๐ข๐๐๐๐ ๐ต๐ฉ๐ข๐ต'๐ด ๐ธ๐ฉ๐บ ๐ต๐ฉ๐ฆ๐บ ๐ต๐ณ๐ฆ๐ข๐ต๐ฆ๐ฅ ๐ฎ๐ฆ ๐ฅ๐ช๐ง๐ง๐ฆ๐ณ๐ฆ๐ฏ๐ต๐ญ๐บ [I was born a commoner]
Umiiyak lang ako at niyayakap ang sarili. Di ko na minsan naisip kung may diyos pa ba.ย Dahil bat ba ako naghihirap at tinatrato na basura ng iba. Ano ba ang nagawa ko para magdusa ako ng ganito sa buhay ko.
Humahagulgol lang ako ng iyak sa tabi ng basura. Ito lang ang tanging tahanan ko at wala nang iba. Gusot lahat ng damit ko at wala pa akong makain. Minsan napag isip ko na bat pa ba ako nabuhay na ganito.ย Ano pa ba ang maging kinabukasan ko? How will I survive? How can I even protect myself?
Nadadaplisan lang ako parati ng sadya nila akong tapunan ng basura sa mukha at pinagtatawanan hinde lang yun misan pinaghahampas pa nila ako hanggang sa mabakian na ako. Di ko nga alam na bat di pa ako namamatay. I tried to catch my breath and one day I woke up again. I'm still breathing at napapangiwi ako sa mga sugat na natamo ko sa king katawan.
I Found myself walking in the river and watching my reflection. I saw a woman smiling back at me. Napantanto ko na ako yung taong nakita ko na may matapang na pagkatao. What was the reason for me to step forward.ย May bukas pa ba para sakin? Bigla lang ako nawalan ng malay at ramdam ko ang lamig ng tubig.
__________
Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata at ang labo pa ng aking paningin. I saw a woman approached me at may dala dala sya sa kanyang mga kamay. Paunti unti ang paglinaw ng aking paningin at bumungad sa king harap ang isang magandang babae na may dalangย mangkok at tela at pinahid sakin.
"Sino ho kayo"-I said in a weak voice.
"Ssshhh.. You'll gonna be okay"-she said at napapikit ako
Days later---Gumaling na ako at kaya ko nang tumayo. I jump on the bed and look the room. Its so beautiful like it was a room for royalties. The woman who help me is not here. I open the door and stepping my left foot because my right foot is to weak. Namamangha ako sa lawak ng bahay at ang ganda talaga. Ngayon lang ako nakakita ng ganito sa buong buhay ko.
"Morning"-bati sakin ng babae at ganon din sa pangalawa hanggang sa lahat na ng naadaanan kong mga tao. Binabati nila ako.
"Why have you greeted me?"-Tanong ko sa lalake na nakatayo sa pinto na may bakal na pananamit na may hawak pa syang matutulis na espada. "Are you going to kill me?"
"Your sorcerer jidere's daughter and you must treated royalty as such. Why are you here young lady? "-he ask at tulala lang ako at di ko alam anong sasabihin ko at may lumabas nalang sa bibig ko.
"Who am i?"-tanong ko sa kanya at napakunot noo sya.
"Come mademoselle"-dinala nya ako sa harap ng may maraming tao na nagsasayawan at ang ganda ng mga suot nila. Nilagpasan lang namin ang mga iyon at lahat sila nakangiti sakin at nginitian ko rin sila pabalik.[miss]
"Sorcerer jidere"-tawag nya sa babae na nakatalikod at may magandang kumikinang na damit. Humarap ito samin at sya yung taong tumulong sakin.
"Why are you here? Halika baby ko. My little maomao"-binuhat nya ako na parang maliit na bata at sa isang kisap mata napansin kong kumiminang ang mga kamay ko at may pumalibot sakin na ilaw at napamangha ako ng umiba ang damit ko at naging maganda.
"Wow!"
"Wow indeed--"
"Who are you? Are you my mother?"-tanong ko at niyakap nya ako
"Yes Iย am, my dear"
I walked around the palace and Mama ask me to buy something on the market at dala dala kolang ang perang ginto na binigay nya. May narinig akong sigawan sa di kalayuan at tinakbo ko iyon at may nakita akong batang umiiyak at isa sa mga nangungutya may dalang kahoy. Biglang bumalik sakin ang alala ala na ayaw ko nang malala pa ulit.
Agad kong niluksuhan yung batang may dala ng kahoy at pareho kaming gumulong at agad naman akong nakatayo at hinarang ang batang lalake sa likod ko. "Wag nyo syang saktan!"
"Di kame natatakot sa babae!"
"Ano aalis ka o ipagsabay ka namin!"-aktong pupukpukin na nya ako at bilis kong nailagan ang tira nya.
"Take it"-may narinig akong boses sa paligid at may bagay na lumipad at papalapit sakin at bilis kong kinuha ito sa ere. Ito ang mga dala ng mga kawal sa palasyo. [Sword.]
Itinutok ko ang bagay na ito sa mga lalakeng masasama ang ugali. Di rin ako papayag na may mangyari na katulad sa nangyari sakin noon. Nagmatigas ang mga ito at bilis kong inikot ang spada sa harap nila kaya sila napaatras
"Ano lalapit pa kayo? "-kumaripas sila ng takbo at bilis nawala sa paningin ko ang mga duwag. Hinarap ko ang bata na kasing kaedad kolang na sampung gulang. Isa syang lalake at kagaya ko at n gusot din ang panamit nya.
"Let me help you"-I said at nakarinig ko ng malakas na palakpak sa paligid at nang makita ang mga ito at nakita ko sa kanila si mama jidere.
"We found the royal guard!!"-sigawan nilang lahat.
From that moment. Je me promets de rester ร ses cรดtรจs. I didnt even knew that he is a prince. Napakabait nya at iyakin din at ako ang sandigan nya sa lahat ng oras. Pasaway sya at malikot minsan tumatakas kame sa palasyo para maglibot libot. [I promise to myself that i'll stay by his side]
___________
Isang gabi nagising ako ng may narinig akong kaluskos at napatayo ako. The window is open at aktong saraduhin ko ito ng bigla nalang ako nakaramdamn ng hapdi at pagkatingin ko may mahabang hiwa saking dibdib at nagdurugo na pala.
Nahilo ako at bumagsak lang saking kinatatayuan at nung gabing iyon nakita kong hawak hawak ng taong nakaitim ang prinsepe at lumabas ng bintana.
Napamulat ako at narining ko ang iyak at sigawan ng mga tao sa paligid ko. I stand and rub my head. I touch myself and theres no wound no blood too.
"What did you do to the prince!"
"I--"
"Find him! le protรจger ฤ tout prix!"-sigaw ng taga pagbalitaย sakin at dali dali akong lumabas ng palasyo at hinanap ang lugar na hindi pa naabutan ng iba pero umuwi akong bigo.ย [ Protect him at all cause]
I was exile and I must find him. Je te dรจsire mama jidere. I don't know if magkikita pa tayo ulit. [I long for you]
Walang nagawa ang aking ina sa araw na iyon. I leave the kingdom when I was fifteen years old at hinahanap ko parin sya....
Nasa labas ako ng kanyang kwarto at inaantay sya para sa mamayang pagdiriwang. What taking him so long? Sa tagal kong nawala parang masyadong kakaiba na ang ihip ng hangin.
"Prince luin. Do you want my help?"-I knock the door pero he didn't replied back. I force to open the door widely at wala sya dun. The window is open at sinilip ko nakita ko syang tumatakbo palayo "Not again"
"Follow him!"-napalingon ako and it was the queen.
"I'm sorry"
"This time make it right. Don't loose any sight of him again"-sabi ng punong ministro at nakayuko akong tumango at dali daling lumabas. If I loose him again its like an exile for me again. I don't blame him na bat sya naging ganyan. He was truly destine to be a warrior rather than a prince. This is his path now and I respect him.
Tanggap ko nang maexile ulit because I knew that he will be a great king someday. I know and I feel it in my guts that mama jidere is proud. Je pars arec mon prince even doubts i'll be your protector.[ I'm going with you my prince]
โALI