Napatango na lang si Lizette sa mga sinabi ni Eiji sa kanya. It's almost the same reason why Lizette gave in to his battlecry. Sa maikling oras ay kuhang-kuha ni Eiji ang kiliti ni Lizette hanggang sa maging komportable silang pareho sa isat isa.
"Alright. Go ahead. It won't matter anyway kung ano ang mangyari dahil matagal na akong wasak inside and out." Lizette, apprised of his cockiness, frankly told him everything that she thinks of right now.
"Sure na talaga ah? Baka bigla kang umatras sa sitwasyong ito." ani Eiji na may halo pang pagdududa sa mga sagot ni Lizette.
Hindi rin maiwasan ni Lizette na mapailing sa mga sinabi ni Eiji. "Hahaha... Bwisit ka! Ngayon lang ako pumayag hundred percent na galawin mo ako tapos may gana ka pang manguwestiyon sa akin." ayon kay Lizette na naiinip sa pasimpleng haplos ng binata sa pagkakataong iyon.
"Gusto talaga kita Lizette. Paninindigan ko ang sinimulan kong pagmamahal para sa'yo kahit alam kong magulo ang sitwasyon natin. Hihintayin ko pa din ang araw na handa ka ng magmahal ulit, kahit sa dulo ng lahat ay walang kasiguraduhan kung tayo nga ba ang tinadhana o may iba pang nakalaan para sa atin." Bulong ni Eiji sa kanyang sarili hanggang sa tuluyan na silang mawala sa reyalidad at piniling maging mapusok sa pagkakataong iyon.
He was about to bent over Lizette trying to do something over the moon for her. "Wait... Anong binabalak mo?" Kinakabahang tugon ni Lizette ngunit hindi nagpaawat si Eiji sa mga reklamo. She was poured with Eiji's kisses mula sa labi pababa ng kanyang leeg at hanggang sa mapunta ito sa kanyang dibdib.
"Ahhh~" Napapasalsal ito ng sagad dahil sa sobrang init ng kanilang tagpo. Napakapit na lang ng husto si Lizette sa pagkakayakap niya kay Eiji.
"Nagustuhan mo ba?" tanong ni Eiji ngunit hindi siya sinasagot ni Lizette kaya pinagpatuloy niya ang laban hanggang sa kweba nito sa ibabang bahagi ng dalaga.
At makalipas ang ilang minuto, nakapatong na ang isang binti ni Lizette sa balikat ni Eiji nang mapaluhod siya sa harapan ng dalaga, sinusulot ang anumang butas na makapa nito at nilalaro sa kanyang mga dila.
"Ohh shit!." ani Lizette habang sinasarili ang kanyang pagtitiis ng sarap ng bawat hagod ng labi ni Eiji sa kanyang entrada.
{👤Lizette Choi📣}
Reality hit us hard when I started to jerk off in his face. Alam kong naman na hindi ito ang tamang oras para magpakalandi ng husto sa sitwasyong ito pero mali ba ang panghuhusga ko sa desisyon kong maging magkaibigan lang kami? It looks like that's not the case anymore.
Kasalukuyan akong ipinatong ni Eiji sa lababo at patuloy niya pa din akong ginagatasan ng malikot nitong daliri. "P-please... Tigilan mo na ito ahh~" Nanginginig ang boses ko na nagmamakaawa sa harap ni Eiji ngunit hindi niya ako pinakikinggan.
"Paano mo ako mapapahinto nito Lizette kung gusto naman ng katawan mo ang ginagawa ko sa'yo?" Bagkus ay lalo niya pang sinakop ng kanyang dila ang aking kweba na patuloy na nilalabasan ng likido mula sa loob ko. Pabalik-balik lamang ang kumpas ng kanyang daliri sa akin hanggang sa madadagdagan pa ito kalaunan.
"Oughh! Arghh!" Paninigaw ko sa sarap ng pakiramdam. Lalong bumigay ang utak ko nang ipamukha niya sa akin that I crave for a man's touch. I won't deny it because halata naman sa akin ang mga ebidensya na isa akong babaeng walang ambag sa sitwasyon kundi ang maging pasanin sa kanya.
I'm all by myself kung sakaling wala na nga ang mga taong mahalaga sa akin but this is just too much to handle. Napakapit na lang ang mga kamay ko sa pader at sinusulit ang paglalambing sa akin ng kalbo na ito. Hindi na ako makapalag pa nang maramdaman ko mismo ang kilabot nang labasan ako ng likido sa pwerta at nangangatog pa ang katawan ko sa cloud nine feeling.
"Shocks! Ang sarap mong kasama sa ganitong klase ng pagkakataon, Lizette. Nakakapanindig-balahibo talaga at ang sikip pa nitong kweba mo..." Upon saying that to my ears ay mas lalo lamang ako dinatnan ng hindi ko maarok na pagkahimlay sa mga salitang lumalabas sa bibig ng kalbo na ito.
Sobra na ito at talagang masakit na ang panunukso ni Eiji sa akin through his actions. "Ahhh~ Hindi ko na kaya!" Bulyaw ko at itinapal niya ang kamay niya sa bibig ko habang tutok na tutok ang mga mata niya sa akin.
"Shhh! Gusto mo bang may makahuli sa atin dito?" He warns me about the intruders na pwede pang makialam sa ganap namin sa banyo and I totally understand what he was trying to point out, that we're still fugitive figures in this place at kailangan pa ding mag-ingat.
Naghahabol ako ng hininga mula nang matapos siya sa ginawa niya sa akin. "Ta-tapos ka na ba?" I feel so exhausted asking him para siguraduhin na wala ng kasunod iyon na mas nakakainit ng dugo.
He looked upon me at parang walang kapaguran niya akong pinag-aalayan ng panahon sa pagmamahal na pinaparamdam niya sa akin, the love which I cannot genuinely reciprocate to him due to the stupidity era of my heart.
"Oo. Kaya let's wrap everything up." aniya at sabay niya akong inalalayan bumaba sa lababo nang umoo ako sa nais niya.
"That's it?!" kako and I don't know how to describe my expressions right now pero masyado naman atang mahina ang loob niya para hindi ituloy ang gusto niyang pakikipagtalik sa akin. Sinimulan nga niya ang lahat pero wala na ata siyang balak tapusin ang pangako niya sa aking kalayaan mula sa past self ko.
"Heheh! Hindi ka naman mabiro." I was a plain white sheet in front of his eyes. I don't have to spoil all the details gayong umaariba pa din ang alaga niya sa pagitan ng kanyang mga binti nang sabihin niya ang mga katagang iyon.
"What are you trying to say?!" nanghihinang tanong ko at medyo wala sa katinuan ang kanyang ikinikilos sa akin. Thus, I'm starting to get clueless sa madaling paglalarawan.
I don't know what is happening to me dahil tila umiikot ang mundo ko sa pagmumukha ni Eiji and my knees would almost touch the wet floor sa loob ng shower room pagkatapos ng naturang intimacy sa pagitan naming dalawa. Unbearable to think about what may arise after that awkwardness, hindi ko na napigilan pa ang sarili ko to give in what my body really wants at that time.
{👤Eiji Sawakita📣}
Wala man ang lahat ng ito sa plano ngunit sadyang nahulog na nga kaming pareho ni Lizette sa sarili naming pantasya. She actively triggers my wild side na ngayon ko lang din napagtanto sa tanan ng buhay ko. Nararamdaman kong naliligaw din ang kanyang kaisipan noong magmakaawa siyang ibigay ko sa kanya ang aking buong pagkatao kaya ito ako ngayon, nagpapakabihasa na sa ganoong klaseng usapan.
Tanaw ko mula sa ibabaw ang kanyang kahinaan. She was knelt down in front of me at para bang sinasabi nitong naghihintay na siyang matuklaw ako ng mga labi niyang atat mahaguran ng alaga ko sa loob niya.
"Huwag kang mabahala Lizette. Focus your eyes on me, okay?! Ako lang dapat ang nakikita mo sa posisyon mong iyan at hindi ang Dalton na kung sino mang demonyo ang nagsamantala sa'yo noon." paalala ko sa kanya and although sex is not the best therapy for both of us, I made sure na makakakilos si Lizette na naaayon sa nais niya.
"S-syempre naman Eiji. Ito ba ang unang beses na may lumingkis sa'yo ng ganito?" ani Lizette na nagpakabog lalo sa puso ko noong niyakap niya ako sa binti ko at halos madampi na niya ang greatest asset ko sa kanyang bibig.
Hoy sandali lang naman 😱. "Kalmahan mo ang sarili mo teh. Jumbo sized na iyan pero mas makinis pa ito sa sahig at ikaw lang ang makakatikim niyan galing sa akin." Biro ko sa kanya at sobra ang pagsisisi ko nang mainis si Lizette sa akin, or so I thought.
"Umayos ka nga! Baka ikaw ang maputulan ng alaga dyan. Bahala ka sa buhay mo." at pagkarinig ko nun kay Lizette ay tila nagsalubong na ang dapat magkita sa mga oras na iyon.
"Oh damn..." It was my initial reaction when she started to mouth-fill my asset.
"Bakit na naman?" aniya habang napairap siya sa akin nang maistorbo ko ang trabaho ni Lizette.
"You're so good at this. Legendary na ata ang experience mo dito... Argh!!" sabi ko naman at natatawa ako sa sobrang satisfying ng feeling tuwing binabalikan ng mga labi niya ang lahat ng natitirang space sa asset ko.
Dinakma na nga ng dalawang kamay niya iyon at minamasahe hanggang sa pareho na kaming mawala sa katinuan. Wala siyang sinayang na oras hanggang sa tuluyan nga akong labasan mula sa mga haplos at titig niyang nakakatunaw. "Ang bilis mo naman Eiji. Bata ka pa nga talaga. Hehehe..." pang-aasar ni Lizette sa akin at hindi talaga mawala sa isip ko nang buo niyang kinain ang katas na lumabas sa akin.
Hindi ko alam na hahantong pa sa ganito ang lahat when I almost cornered her inside the bathroom. Pagkatayo muli ni Lizette ay agad ko siyang pinigilan upang magtungo sa kwarto para magpalit ng damit at matulog na. "Can I have you one more time? Nakikiusap ako sa'yo. Ngayon ko lang nararamdaman ito Lizette..."
"Hindi na tayo uulit sa una. Kung ako sa'yo, ipasok mo na sa akin iyan, sir, para mabawasan iyang init ng ulo mo." Binuweltahan pa ako ni Lizette ng kindat at saka niya ako muli hinawakan para kusa niyang ipasok ang sarili niya sa akin.
The toilet seat was covered bago pa ako umupo doon. Nakaharap siya sa akin kaya tanaw ng mga mata ko kung paano lumundag sa tuwa ang mga umbok niya. She looks so sexy nang napakagat labi siya while we're both fucking happily.
"Kaya mo iyan Lizette. Ipakita mo kung sino ka." Sabi ko sa kanya at nararamdaman ko ang bilis ng pagtibok ng puso niya.
"Ito na nga iyon! Ahhh... ang laki talaga at ang haba." Naluluha na si Lizette habang tinitiis ang pagpasok niya sa akin at palagay ko ay ramdam na ramdam niya ang kahabaan ng alaga ko sa sarili niyang bataan.
"Fuck! This is the best date we ever have. Thank you for your tight hole right there." Sabi ko kay Lizette habang tinotorture siya in her climax at kinakaldagan ko ng todo habang naririnig ang kantang Gento sa utak ko.
Sex before marriage is immoral at hindi ko itinatanggi iyon. Marahil ay magkaiba tayo ng pananaw tungkol sa kontekstong iyon pero hayaan mo sanang linawin ko sa'yo na love makes sex more pleasurable at hindi iyon matutumbasan ng kahit anong halaga at pilit na talik.
───※•☞💉ﮩ٨ﮩ٨ـ📑☜•※───
Blessing nga talaga na maituturing sa isang masayang pamilya ang madagdagan ng panibagong miyembro. Matagal ng kinukutuban si Eiji kay Lizette matapos mangyari ang kanilang pagiging-isa nitong nakaraang araw kung kaya hindi siya mapakali nang madatnan niya si Lizette na nakahandusay malapit sa lababo na puno ng sinukang dugo at ibang pagkain.
"Hala! Lizette, ayos ka lang?!" Kabadong tanong ni Eiji habang inalalayan niya ang dalaga para magising. He constantly taps her cheeks ngunit walang pagbabagong nangyari sa kanya hanggang sa maalimpungatan ang dalaga sa pang-iistorbo ni Eiji sa kanya.
"E-eiji... Pinag-alala na naman kita. Lagi na lang. I'm sorry." Naluluha niyang sambit sa mga mata ni Eiji.
"Nabuntis ba kita? Teka, paano ba ako tatawag ng tulong..." Natataranra si Eiji kung ano ang nararapat niyang gawin.
"Hindi na kailangan. Bago pa kasi ako tumakas doon sa prison camp, hinang-hina na talaga ang katawan ko." ani Lizette kay Eiji.
Nagsimula na siyang mag-impake ng mga gamit at inalalayan si Lizette na maglakad palabas. "Hanggang ngayon? Aysus! Ngayon pang naglulupasay ka na, hindi ko pa ba kakapalan ang mukha kong magmakaawa sa iba para matulungan tayo?" at hindi na muling kumibo si Lizette dahil hindi niya kinaya pang makipag-argumento sa lalaking bitbit siya sa kanyang mga yakap.
"At paano niya naiisip na nabuntis niya ako kahit hindi naman siya sigurado sa hinala niya?!" ayon pa sa isip ng dalaga na hindi makapaniwala sa lawak ng imahinasyon ni Eiji.
Sa di kalayuan ay agad naman silang napansin ng mga turista at residente malapit sa hotel na tinutuluyan nina Eiji at Lizette. "Saklolo! Tulungan niyo po kami." Sigaw ni Eiji sa paligid ng Chongjin ngunit bigla siyang natigilan nang kinagalitan sila ng isang aleng yayamanin na nakatambay sa parking area ng hotel na tinutuluyan nila.
"Hoy! Tignan niyo nga ang ginawa niyo sa kotse ko. Napakadugyot!" reklamo nito kay Lizette na nagsuka muli malapit sa gulong ng sasakyan ng babae
"Naku! Pasensya na po sa abala pero kailangan na kasing maagapan ang sakit niya kung meron mang dumapo sa kanya." Pagpapaliwanag ni Eiji at sinegundahan naman iyon ng kausap niya.
"Malay ko ba kung pinaprank niyo lang ako. Sino ba iyang kasama mo at ano ba siya sa buhay mo?" Naiinis na tanong ng babae kay Eiji.
"Her name is Lizette, ang taong pinakamamahal ko and I'm Eiji na itinadhana para sa kanyang atensyon at aruga." pagpapakilala ng binata na proud sa mga nalampasan nilang pagsubok bago sila nakalasap ng kasarapan sa buhay ng North Korea.
"Tsk! Whatever... isakay mo na ang bagahe niyo sa likod kasama na ang dugyot na babaitang iyan at umupo ka sa harap dahil masikip na doon sa pwesto ni Lizette." pahayag ng babae na kausap ni Eiji.
"Kahit ako na po sa likod ayos lang sa akin." suhestiyon naman ni Eiji upang maalalayan si Lizette sa haba ng kanilang biyahe.
"Gusto mo pa ata akong idamay sa gulo niyo? Pagkakamalan pa akong kidnapper kapag umupo si Lizette sa harap dahil nga wala siyang malay. Napakaraming check point ang dadaanan bago ako makauwi sa bahay at pinapahirapan mo pa ako huh?!" Agarang buwelta ng babae kay Eiji.
"Nagsusuggest lang naman po. Sorry na." at saka na lang nanahimik ang binata sa takot na makahakot pa sila ng atensyon mula sa ibang authority.
Natapos ang kanilang pagbabangayan ng walang kibuan sa biyahe. Bagamat gustong malaman ni Eiji kung anong gamot ang pinainom ng babae kay Lizette ay hindi na ito nangahas pang mag-usisa dahil mahimbing na ulit sa wakas ang tulog ni Lizette.
It was another long journey ang dinaanan nina Eiji and it's almost dinner na noong makarating sila sa Pyongyang kung saan nakatira ang naturang babae. "I'm Myeong Ahn by the way and welcome sa aking munting mansion." Unang bungad na pagpapakilala ng babae sa kanyang sarili nang makababa na silang tatlo sa sasakyan.
Naalimpungatan si Lizette at tila natauhan siyang muli noong napagtanto niya ang perwisyong naidulot niya sa mga kasama niya. "Nako, sorry talaga sa nagawa ko po sa kotse niyo." She begged for forgiveness nang mapansin ang mantsa ng dumi mula sa kanyang pagduduwal kaninang umaga sa Chongjin.
"Don't worry. May maglilinis naman sa kinalat mo Lizette, diba Eiji?!" Myeong said in a sarcastic manner at mukhang mainit ang dugo nito sa pagpasok nilang dalawa sa buhay niya.
Silent treatment from Eiji means awkwardness to Myeong's hospitality kaya agad na lang siyang nagpalit ng topic to avoid such tension atmosphere between them. "Anyways, alam kong patay-gutom na kayo kaya let's eat na muna bago ko tuluyang problemahin ang atraso niyong abala sa akin." Ngiting sabi ni Myeong at nanguna siyang naglakad sa likod nilang dalawa ni Eiji na sobrang kahihiyan ang naramdaman sa paggambala nila sa buhay ni Myeong.