Chereads / QUEST FOR GENUINE HAPPINESS || Slam Dunk Fanfiction / Chapter 80 - 8.23 Deals and Bargains

Chapter 80 - 8.23 Deals and Bargains

Samantala ay tahasan namang napaatras ang dalaga noong nakita niya ang warden sa kanyang harapan. "Lumayas ka dito hayop ka! ALIS!!!" Nagngingitngit sa galit at pagbabanta ang boses ni Nissa sa pagkakataon na iyon.

Lahat ng mahawakan niya minsa'y nahahagis na lang sa mukha ni Dalton. Hindi naiinis ang binata ngunit bakas sa kanyang mata ang panibugho sa mga kasama niyang nakipagbonding ng sukdulan kuno sa dalaga.

"Hmmpp... Nabitin ka pa ata sa ginawa niyo ng mga kasamahan ko ah?! Gusto mo bang makaulit ng isa pa?" Pagbibiro ni Dalton at hindi niya maiwasang mapangiti sa pagiging pihikan ni Nissa sa kanya.

"Ang kapal ng mukha mong magpakita sa akin pagkatapos ng ginawa niyo. Wala ka man lang concern at pinabayaan lang ako doon na nag-iisa." Ratsadang pagpaparinig ni Nissa na naguguluhan sa kakaibang pag-uugali ni Dalton sa pakikitungo sa mga babae na gaya niya.

"Obligasyon na pala kita ngayon. Hindi ka naman pumalag nang halikan ka nila, diba?! At isa pa, maayos naman ang lagay mo kaya ano ang inaarte mo dyan?" Sambit ni Dalton na walang mapansing kamalian sa kundisyon ni Nissa dahil nakakasagot pa naman ito ng pagalit.

"Aba't talagang walang utak..." Inis na pahayag ni Nissa sa tila walang patutunguhang usapan nila ni Dalton. "Ako ba eh pinaglalaruan mo lang dito? Kung ganun naman pala eh pakawalan mo na ako rito. Wala naman akong any pending cases as a reason para manatili pa, so bye!" dagdag na pahayag ng dalaga nang pigilan siya ni Dalton na magwalk-out sa kanyang opisina.

"Aray! Papatirin mo pa talaga ako animal ka?!" Naiinis nitong bulyaw at pansamantala niyang hinihimas ang nananakit nitong tuhod mula sa pagkakabagsak.

"Kung sa tingin mo ay makakalabas ka pa ng buhay dito, nananaginip ka lang ng hibang. Lumayas ka lang dito at asahan mong hindi kita aalayan ng bulaklak sa araw ng burol mo kapag nakita ka ng mga military personnel na umaaligid malapit sa kuta nila." Paliwanag naman ni Dalton na hindi lubos maarook sa isipan ni Nissa.

"Ano?! Was that kind of exaggerated extrajudicial killings?! Binabalaan mo ako?" She asked when concern hit her spot from Dalton.

"Bahala ka sa gusto mong paniwalaan pero walang sinasanto ang mga nasa border area na nakaasign na magbantay doon para lang alam mo. Papatayin nila ang kahit sino basta mapansin lang nila na nagbabalak kang umalis dito and if I were them, I would not also hesitate to do the same kung magpapasaway ka dito." ani Dalton na tila walang pakielam sa maaaring kahinatnan ni Nissa sa loob ng prison camp.

"Then what are you trying to say? Na dapat akong magpasalamat sa ginawa niyong pagkupkop sa akin gayong mga asal hayop kayong lahat?! Diretsuhin mo na kasi ako. What the heck I'm here for at bakit niyo ako dinakip?" Galit na galit ang tono ng kanyang pananalita sa harap ng warden kung kaya hindi na nakapagtimpi si Dalton nang pagbantaan niya ito ng nakakababang-puri na tingin.

"Illegal kang pumasok dito, of course you are considered a fugitive here but, I'll give you an option dahil wala ka namang choice because whether you cry blood in here, there's no one from outside that would save you." Ngising sabi pa ni Dalton na tila nangongonsensya pa na isang malaking kasalanan ang pagtakas doon sa bilangguan kahit wala siyang malinaw na paratang na magdidiin kay Nissa.

{👤Nissa Rogers📣}

If you were going to ask me what the heck is happening between us, the answer will always be I don't know. Simply because napapasunod na lang ako sa mga kundisyon at gustong mangyari ng warden na kaharap ko kanina sa opisina. Dala na din siguro ng takot at pangamba na may madamay pang inosente sa katarantaduhan ng mga prison guards na ito kaya wala talaga akong choice kung hindi ang magpaalila sa kanila.

"Ano ba ang gusto mong mangyari?" paglilinaw kong tanong kay Dalton na mukhang laro lang para sa kanya ang mga ganap ko sa lugar na ito.

Halos magpintig ng malakas ang tibok ng puso ko sa nerbyos dahil nakakaintimidate masyado ang postura niya sa akin. Aminado akong napakakisig niya sa malapitan ngunit hindi siya ang tipo ko pagdating sa ugali. Kung tutuusin ay si Dalton ang patunay ng perfect definition ng baboy in a connotative sense.

Napansin ko ding masyadong nag-aadik sa kagandahan ko ang warden na ito at tila speechless ako sa mga sinasabi niya sa akin. "Maninilbihan ka dito sa amin ng walang bayad. Ikaw ang tagaluto, tagalinis, tagalaba ng maruming damit, at kung kinakailangan eh kailangan mong gumawa ng extra service para sa mga tauhan ko dito gaya ng pinaranas nila sa'yo kanina."

"Nasisiraan ka na talaga ng bait." Pagtanggi ko sa alok niya at tila umiiwas ako sa kanyang mga mata.

"Hindi ako nakikipagbiruan sa'yo Nissa lalo na kung isasama ka sa listahan para pagsilbihan ang supreme leader doon mismo sa Pyongyang." At sino ka ba para mandohan lahat ng ganap ko dito sa prison camp.

"For what kind of service?" Paglilinaw ko sa kanya.

"Maybe, it's all about aiding his sexual satisfaction kahit pamilyadong tao na iyon." He said to me na parang normal lang sa kanila ang pinapagawa sa kanila and just how insane can these people act in front of me.

"Huh?! Seryoso ka ba talaga sa pinagsasabi mo sa akin? I mean talaga bang isusuko mo ako sa demonyong leader niyo para lang makipagsex hangga't kailan niya gusto?" I said while freaking out sa mga kinukwento sa akin ni Dalton.

"It's either you work for me or you bid farewell to us dahil namatay ka na sa kamay nila dahil sa pagiging pasaway mo." He said to me na para bang kahit anong gawin ko ay instant pokpok ang label ko sa mga taong ito.

Umupo na si Dalton sa kanyang working table kung nasaan ang mga paperworks na inaasikaso nito at nagpapakabusy. Nanliliit naman ako sa sarili ko at that moment na naaalala ko ang ginawa nila sa akin pero kahit ganun ang naging kapalaran ko ay tinanggap ko na lang ang feeling ko na gusto niyang choice para sa akin.

"Okay fine. Kailan ako magsisimula?" Sabi ko kay Dalton habang nagpipigil ng inis at luha sa mga salita niya. He felt mischievous I guess dahil sa pagpayag kong mgaing alagaing tuta sa kamay niya.

Nasulyapan ko din sa ngiti niya ang kasiyahan dahil sa sagot ko sa kanya kahit labag iyon mismo sa kalooban ko. "Mop the floors at linisin mo ang kinalat niyo sa opisina ko." He immediately commands at nakakahiya nga para sa kahit kanino na nagkalat sa sahig ang katas ng mga lalaking hayok sa kanilang kalibugan.

Maski ako ay hindi na tumanggi pa at nagbihis na lang ako sa harap niya kahit punit na halos ang mga damit ko. Palagay ko naman eh wala ng malisya iyon sa kanya dahil siya naman ang pasimuno ng kalbaryo ko doon sa prison camp. Sanay na sanay nga talaga ang mata ni Dalton sa indecency sapagkat kahihiyan man para sa sarili niya ay hindi ko na maaninag pa sa pagkakataong iyon.

{👤Dalton Ryong📣}

She's such a good slave for me - ang tipo ng babae na madaling utuin at paglaruan sa mga palad ko. Kunwari lang akong nagpapakabusy ngunit hindi mawala sa utak ko ang hubog ng katawan niya. Sugatan man siya ngayon sa makinis niyang mukha pero hindi pa rin maikakaila na huling-huli niya ang panlasa ko pagdating sa babae.

Hindi talaga mapapabilang ang Nissa Rogers na ito sa pleasure squad ng supreme leader dahil ang requirement para sa mga dalaga upang mapabilang sa harem ay ang pagiging virgin bago pa sila iharap sa supreme leader.

Marahil ay epektibo ang istratehiyang panggagahasa kay Lizette nang hindi siya ilayo sa amin para maging miyembro ng tinatawag na pleasure squad pero sana lang ay hindi na siya umalis sa piling ko.

Alam kong walang kapatawaran ang ginawa ko sa kanya pero sana lang ay maintindihan niya sa kanyang paglayo na pinoprotektahan ko lang siya laban sa mga dating nanghamak sa amin as a prisoner myself at ako ay nakaalis lang sa bingit ng kahirapan dahil sa tulong nina Myeong para sa aking kalayaan.

Bagamat hindi kami magkasundo sa lahat ng bagay but she is still like a big sister and a partner in crime for me. It's undeniably amazing how she managed to be so close with the first family dahil na din siguro sa mga negosyong naitulong ng pamilya nila para sa ekonomiya ng bansa.

Panigurado talagang masisiyahan ako kung mahahanap nga niya si Lizette sa labas ng prison camp dahil nangungulila na din ako para sa kanyang klase ng pag-aaruga dito but for the meantime ay pagtitiyagaan ko muna ang chipipay na Nissa na ito dahil hanggang ngayon ay sinusubukan niya pa ding ubusin ang pasensya ko sa bagal niyang kumilos.

───※•☞💉ﮩ٨ﮩ٨ـ📑☜•※───

Samantala ay patuloy pa din ang buhay para kina Eiji at Lizette sa looban ng Chongjin Province dahil doon nila napagpasyahan na manirahan pansamantala. Pamilyar na halos kay Eiji ang pasikot-sikot ng daan doon sa tulong na din ng binili niyang bisikleta kaya naman kaliwa't kanan ang pamamasyal nilang dalawa kahit hindi pa sila ligtas sa mata ng mga authorities.

They were checked in sa hotel na madalas dinarayo ng mga turista in groups at himalang nakalusot sila due to fake documents for Lizette na inasikaso na ni Eiji bago pa sila napunta doon. It might be the most militarized zone dahil malapit sila sa historical landmarks ng bansa ngunit hindi alintana sa kanila ang panganib dahil magkasama silang lumalaban hanggang makaalis sila doon ng ligtas.

"Hay sa wakas! nabili na natin ang mga kailangan natin." Napahikab na lang si Eiji sa pagod nang mahiga siya sa kanilang kama.

Magkasama silang dalawa ni Lizette sa iisang kwarto at sa tagal nilang naglilibot ni Lizette as their official date ay tila nagkapalagayan na sila ng loob after a few days na nangyari ang insidente kay Hyun-ji sa prison camp.

"Seriously speaking, thank you Eiji dahil pinaranas mo sa akin ang buhay na never kong inexpect sa tanan ng buhay ko." Napapangiting sabi ni Lizette nang tabihan niya ito sa kwarto at niyakap ng marahan.

"Malamang umiiyak na naman ako dahil sa depression kung nabulok nga ako ng tuluyan doon sa prison camp at nakita ko pa ng malapitan ang sinapit ni Hyun-ji noong nakaraang araw." dagdag pang komento ni Lizette at sinang-ayunan naman iyon ni Eiji.

He secured her through his warm hug. "Maraming salamat din sa pagtitiwala sa akin, Lizette. Alam kong makakaalis din tayo dito, konting tiis na lang at gaya ng naikwento ko sa'yo noong nakaraang araw, magagawa mo na din ang lahat ng gusto mo na walang nagdidikta sa iyo." Paliwanag pa ni Eiji na tila isang inspirasyon kay Lizette na magpakatatag lalo kasama siya.