BEATRICE'S POV
Tinapik ako ni Luther sa sobrang pagtitig ko sa kanya.
Sa sobrang hiya ko ay napayuko ako.
Hindi ko naman kasi namalayan na nakatitig na pala ako sa kanya.
At nang banggitin ko rin ang salitang, gusto ko siyang maging boyfriend ay para akong nilamon ng hiya.
Kaya tahimik nalang akong na nakasunod sa kanya patungong sasakyan.
Pinagbukasan niya ako ng pinto tsaka ako pumasok sa loob habang tahimik parin ako at walang imik.
Sino ba namang hindi mahihiya sa pinagsasabi ko diba? Gusto ko nalang tuloy maging lumpia.
Napaisip ako, bakit niya kaya ako niyaya na mamasyal muna ih balita ko hindi siya ganito sa ibang babae dahil gagawin niya lang itong parausan para mapaligaya siya.
Never siyang nagyaya sa isang babae na mamasyal dahil dinadala lang niya ito sa kanyang condo upang makapag make love sila.
Feeling ko tuloy napaka special ko dahil ako lang ang niyaya niyang mamasyal at pinigilan pa niya akong umuwi upang makasama niya pa ako. Diba ang kapal ko mga bhe ganito talaga pag maganda char langs.
Pero akala ko talaga kanina mawawasak na ang pud*y ko, muntik na sana akong madala dahil sa sarap niyang humalik.
Buti nalang talaga na control ko pa tong kalandian ko dahil kung hindi paika-ika ako bukas nito.
D*ks pa naman tong si Luther.
Wasak talaga ang kweba ko pag pumasok ang mala ahas niyang alaga.
Buti nalang talaga may pagka gentleman tong si Luther dahil kong hindi siguro wasak na ako ngayon.
Habang bumabyahe kami ay tahimik lang kami.
Hindi ko rin alam saan ako ipapasyal ni Luther.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating kami sa isang restaurant.
Bumaba na kami at pumasok.
Hindi kami masyadong nagkwekwentohan dahil nahiya rin ako sa kanya.
Tahimik kaming kumakain ngayon.
Iniisip ko bakit niya ako niyaya ih hindi naman siya ganito sa iba.
"Manliligaw kaya siya sa akin?" Tanong ko sa aking isipan.
Nang bigla nagsalita si Luther.
"Masarap ba ang pagkain?" Tanong nito sa akin.
"Ahm... Oo" Deretsahang ani ko sa kanya.
"Masyado ka atang tahimik" Ani nito sa akin.
"Ahm... wala lang" Ani ko kay Luther.
"Okay!" Deretsahang ani niya sa akin.
Maya-maya pa ay natapos na kaming kumain.
Nang matapos kami ay uuwi na kami.
At para na rin makapagpaalam ako sa kanya na uuwi na baka hindi ako makapasok sa amin.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na kami.
Nang makarating kami ay nagpasalamat na ako sa kanya upang makapagpaalam na rin.
"Luther?" Tawag ko sa kanya.
"Bakit?" Tanong nito sa akin.
"Salamat sa food kanina ah. At tsaka nga pala magpapaalam na sana akong umuwi baka kasi pagalitan ako ni mama, nagsinungaling pa naman ako kay mama na may pasulit tayong gagawin. Maaari na ba akong umuwi?" sunod na sunod na ani ko kay Luther.
Tumango lang ito bago magsalita.
"Hatid na kita" Ani ni Luther sa akin.
"Ahm... wag na. Nakakahiya na din kasi eh at tsaka malapit din naman ang amin" Ani ko sa kanya.
Tumango lang ito at nagpaalam na sa akin.
Umuwi na ako at sinabing una na ako.
Nang makauwi ako ay dumiretso agad ako sa aking kwarto.
Halong halong emosyon ang naramdaman ko.
Hindi ako mapakali sa kakaisip sa nangyari kanina.
Ang sarap niyang humalik.
Para tuloy ako nanghihinayang dahil hindi ako pumayag.
Ngunit para naman akong easy to get kong pumayag ako kanina.
Pero mga bhe ang sarap niya talagang humalik.
Paano pa kaya pag kinama niya ako? Oh diba grabe talaga tong nasa imahinasyon ko.
Paano pa kaya ako makakatulog nito kong palagi kong iniisip ang nangyari kanina.
Maaga pa naman ako bukas na papasok nito.
Omygoddd kailangan ko na talaga matulog para magising ako ng maaga.
Maya-maya pa ay hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
Kinabukasan ay gumising akong may ngiti sa labi.
Hindi naman siguro yon panaginip diba? Dahil damang dama ko talaga yon kahapon ang paghalik niya sa akin.
Gosh para na akong nababaliw kakaisip kahapon.
Para tuloy akong baliw na ngumiti.
Nakita ko si mama at parang good mood rin ito dahil ngumiti rin habang may ginagawa.
"Nadiligan ata to HAHA" Mahinang ani ko sa aking sarili at tumawa ng mahina.
Sana all talaga nadiligan.
Sana nagpadilig nalang ako kahapon sayang.
Masarap sigurong bumay* si Luther, sa dami ba namang natikman nitong babae.
At sa sarap na din nitong humalik.
Maya-maya pa ay naligo na ako at kumain na rin.
Nang matapos ako ay dali-dali na akong umalis patungong paaralan.
Nang makarating ako ng paaralan ay tumungo na ako ng silid ng may biglang humarang sa akin.
"Good mood na sana ako eh kaso parang mawawala ata mood ko ngayon dahil nakaharap ko lang naman ang naka make up na clown na si Nayah Chanelle De Asis ang ex ni hubby kong si Luther tsk" Ani ko sa aking isipan.
"Ang kapal mo ring magpakita ditong babae ka" Deretsahang ani ni Nayah na mukhang galit na galit ito sabay irap sa akin.
"Ano bang problema mo?" Ani ko kay Nayah.
"Kahapon pinalampas ko yon, pero ang pagsama sama mo kay Luther ay hindi ko yon mapapalampas babae ka" Sigaw nito sa akin dahilan upang magsilabasan ang iba kong kaklase.
"Mukhang papahiyain talaga ako ng babae ito. Akala niya siguro hindi ko siya papatulan. You're wrong, kahit anak ka pa ng may ari ng paaralan na ito hindi kita papalampasin" Ani ko sa aking isipan.
"Anong pagsama ang sinasabi mo d'yan Nayah?". Maang maangan tanong ko sa kanya na may pagka pilosopong tono sa aking boses dahilan para magalit ito.
"Maang maangan tayo ngayon? Beatrice? Ih kung isampal ko itong cellphone na hawak ko sayo?" Ani nito na pasigaw.
"Mygod mukhang galit na ang clown na ito. Pinapasundan niya kaya kami?" Ani ko sa aking isipan.
Hindi ko nalang siya pinansin at naglakad na.
Nang biglang hinila ang buhok ko.
"Ano bang problema mo?" Ani ko nito na pilit kinalma ang sarili.
"Ikaw" Deretsahang ani ni Nayah sa akin.
"Ano naman ngayon kong nagsama kami kahapon ha? Big deal ba yon? At anong paki alam mo eh ex girlfriend ka lang niya" Pasigaw na ani ko.
Samantalang ang mga kaklase namin ay nakawow lang at nakikinig sa amin.
"Wow? Anong paki alam ko? Ang lakas mo din eh noh na agawin sa akin si Luther" Deretsahang ani ni Nayah sa akin.
Sasampalin na sana ako ni Nayah dahil napikon na ito sa akin nang dumating si Luther at hinarang ang kanyang sarili kaya siya ang nasampal ni Nayah.
Nabigla si Nayah ng napagtanto niyang si Luther ang kanyang nasampal.