Nagtaka si Vukan kung gaano kagaan ang ginagawa ng mga tao sa bagay na ito. Bakit kahit isang segundo ay walang naunawaan ang pang-aabuso sa kanya at tumigil sa pagtawag sa kanya ng mga pangalan. Mas gugustuhin niyang magutom kaysa kumain ng kahit ano sa bahay na ito. Nilagyan niya ng tubig sa gripo ang kanyang baso at nilagyan ng tubig ang kanyang tiyan tulad ng ginagawa niya nitong mga nakaraang araw. Malinaw na masasabi ng isang tao na nawalan siya ng maraming kalamnan sa kanyang katawan kung tinanggal niya ang kanyang shirt.
Sa paligid ni Lee nagsimula siyang makaramdam din ng kamalayan sa katawan. Lumipas ang mga araw kung saan ipinagmamalaki niyang ipinagmamalaki ang kanyang mga tattoo sa kanyang dibdib at braso. Tumigil siya sa pagsusuot ng mga vest at nagsuot ng hoodies. Siya ay nabubuhay sa bangungot ng anumang buhay na nilalang.
"Ano?" Tanong niya kay Lee na nakatayo sa daan.
