"What the fuck!" malakas na sigaw ko ng muntikan ng mataan ng splinter mula sa isang pagsabog, mabuti nalang at mabilis akong nakailag kung hindi ay tiyak na basag ang pagmumukha ko.
Nasa isang misyon kami ngayon kung saan kailangan namin hulihin ang mga sindikato na nagbebenta ng mga pinagbabawal na droga. Mga taong walang naidulot sa lipunan naging mas pabigat pa sa Ekonomiya ng bansa natin. Ang pangkat ng sindikato na 'to ay nasa listahan na ng blacklist kung saan napapabilang sa mga ranko na isa sa pinakamataas na may mga binebentang mga calibre ng mga baril at mga high dosage of drugs na pinapakalat nila sa iba't ibang karatig bansa.
"Lieutenant Dela Vega!"
"Lieutenant Dela Vega come in!" I heard Cole my another Co-task force.
"Second Lieutenant Dela Vega speaking!" I heard some gun shots from another line of telecom.
I didn't mind it and just focus on my area, lakad lang ako ng lakad hanggang sa makapunta ako sa Building B kung saan naka tago ang iba't ibang mga kargumento nila na nanggaling pa sa iba't ibang bansa at balak sana siguro nilang ibenta bukas pero parang hindi na matutuloy dahil nalaman na ng mga operatiba.
"Commander where are you?" Cole asked me again and this time may narinig akong malakas na pagsabog galing sa linya nila. Damn! pwede bang mag focus nalang siya sa mission ngayon?
"Building B" agaran kong sagot at agad na pinutol ang aking communication para mag patuloy sa 'king ginagawa.
Nagpatuloy ako sa paglalakad ng may bigla akong nakasalubong na dalawang lalaki na may mga patalim na dala nanlilisik ang kanilang mga mata ng magawi ang kanilang tingin sa' kin namumula at halatang gumagamit ng pinagbabawal na gamot. Halatang wala na sa mga sarili ang mga taong 'to, dahan dahang humakbang ako papalayo habang mahigpit na hinawakan ang aking baril na nakatutok ngayon sa dalawang tao na nasa harapan ko.
"Jackpot Pare!" nakangising anas ng isa habang malagkit nakatingin sa' kin. Damn, pervert!.
"Jackpot nga pare, mas malaki pa ang premyo na ating makukuha dito" natatawang sambit ng isang lalaki at may pakagat pa sa kaniyang labi na tila ba ay nasasabik na may matikman.
Muntikan na akong masuka sa pagmumukha nila mabuti nalang ay napigilan ko ang aking sarili, mga pabigat nga naman sa bansa walang naidulot kundi perwisyo lamang at sinisisi pa ang Goberno kung bakit naging ganyan ang kanilang estado sa buhay.
I sighed.
"Drop your weapons now!" mahinahon ngunit bakas ang maawtoridad sa boses ko. Hindi sila nakinig sa'kin at nagpatuloy lamang sa paghakbang papunta sa kinaroroonan ko na may malaking ngiti na nakapaskil sa kanilang mga mukha.
"Aba! Pare, englishera pala ang chics na'to" saad ng isang lalaki at sabay silang tumawa, mga hangal!
"Don't you dare test my patience asshole!" I said, as I strengthen my grip. Damn! inuubos nila pasensya ko.
"Kung gusto niyo pang mabuhay ngayon, bitawan niyo ang mga patalim na hawak niyo ngayon din!" I said with full of authority. Pero ang mga loko hindi natinag at may gana pang ngumisi.
"Huwag kang mag-alala Miss Byutiful tiyak ko namang mag eenjoy kadin sa gagawin natin" makahulugang saad niya habang nilalaro ang patalim na hawak. Panginoon ako'y sanay 'yong patawarin kung sapagkat ako' y hindi makapagtimpi at ng baka malagutan ko ng hininga ang 'sang' to.
Hindi na ako nag aksaya pa ng oras agad akong humakbang palapit sa kanila, at binigyan sila ng isang malakas na suntok at senunduhan ng isang malakas na sipa, mukhang hindi naman nila inasahan ang aking ginawa at agad napasalampak sa sahig namimilipit sa sakit.
"Puta!" pareho silang nasa sahig pilit na iniinda ang sakit na natamo.
"M-magbabayad ka sa ginawa mo babae!" I just raised my eyebrows. Napaka walang kwenta naman ng mga tauhan ng sindikato na 'to. Akala ko ba mga high professional ang mga kinuha nilang dealer? pero sa mga nasaksihan ko ngayon parang mga pipityugin lang.
"How much?" nakangising tanong ko. Mukhang nainis naman siya sa sinabi ko akma na sana siyang tatayo at may balak pa yata akong sugurin ng biglang dumating sina Cole kasama ang ibang TASK FORCE Alpha_103.
"Hands up!" malakas na sigaw ni Cole.
"Kayo na bahala sa kanila" si Cole, agad namang nalipat ang tingin niya sa'kin. I just gave him a smile to say that "I'm safe" napailing nalang siya. I composed myself as I see him walking toward my direction.
"Lieutenant!" He raised his right hand and give his salute to ask for speak, I just nod to give him the command to proceed.
"Are you okey Flame?" nag-aalalang tanong niya, I look at him and I can see in his face that he's really worried about me. I know he's trying to protect me everytime but I can handle myself hindi na kailangan na protektahan pa, kaya nga sabay kaming pumasok sa military para parehas namin ma protektahan ang aming mga sarili. Isa sa pangarap namin ng kapatid kong si Cole ay ang pumasok sa military upang ma protektahan namin ang aming mga sarili at para nadin bigyan ng katarungan ang pagkamatay ng aming mga magulang na tila ngayon hindi pa din namin nalulutas at nahanap kung sino ang suspect nito.
"I'm okey Captain Cole" I rest assured him "And one more thing don't call me Flame if we're still in the field wearing our uniform, is that clear!?"
"Roger that!" he step backward and compose his self.
"Let's talk later" he just nod.
"Captain. Cole Sy Dela Vega, permission to leave Lieutenant!"
"Proceed!" agad naman siyang umalis at pinuntahan ang mga taong nahuli. Inayos ko muna ang aking baril bago pinasok sa aking leg holster at naglakad na palabas, habang papalabas ako ng building ang dami kung nakikitang mga nakahandusay na sugatan at mga duguan na tao 'yong iba ay mga patay na yata.
Andami na namang mga buhay ang nasawi dahil sa isang palpak na transactions nila sa droga, at karamihan sa mga dealer at pusher dito ay may mga pamilyang binubuhay. Paano kaya nila tatanggapin ang nangyaring 'to na ang taong mga mahal nila sa buhay ay wala na, nawala lang sa isang iglap dahil sa isang maduming pamamalakad ng kanilang trabaho, kung siguro hindi lang gipit ang mga taong ito sa buhay ay tiyak na hindi sila mapapadpad sa ganitong estado ng pagbebenta. Pero kahit na mahirap ang 'yong pamumuhay hindi padin solusyon ang pagbebenta ng pinagbabawal na gamot may mga iba't ibang paraan pa para maitaguyod mo ang iyong pamilya sa kahirapan at kailan man hindi solusyon ang pagbebenta ng droga.
Bakit kaya may mga taong ganyan ang nais? alam kung minsan talaga ay hindi natin maiiwasan ang mga taong hindi natin kapareho ng pananaw sa buhay, hindi naman kasi tayo pantay-pantay, at alam ko din na hindi pantay ang pamamalakad ng mga taong nakaupo sa Goberno ang iba ay corrupt pero may mga tao padin naman na ang layunin ay bigyan ng pantay at kapayaan ang bansa natin.
When I was a child pareho kaming maagang naulila sa ama at tanging ang aming Ina nalang ang nagtaguyod sa 'ming dalawa ng kapatid kung si Cole, masaya naman kaming tatlo kahit papaano ay naging matiwasay ang buhay namin pero nawala ang lahat ng may trahedyang nangyari.
My mother was being accused of selling some drugs kahit na hindi naman talaga, they arrested her without any prior approval or warrant of arrest.
Sa simula palang alam ko na may nagplanta ng droga sa bag niya para siya ang madiin sa kaso, sa simula't sapol alam ng Nanay ko kung sino ang namumuno sa likod ng matagumpay na sindikato at nais niya sana itong isumbong sa pulis ngunit naunahan siya ng mga ito at nagawa pa nilang idiin ang aking Nanay sa kasalanang kahit kelan hinding-hindi magagawa niya, and for after how many months nabalitaan nalang namin na patay na ang Nanay namin namatay dahil lason.
Ganon talaga sila ka hayok sa pera at kapangyarihan, nagawa nilang magparatang at pumatay ng mga inosenteng tao para lamang sa kanilang maduming trabaho na pilit nilang prinoprotekhan. Kaya sa simula palang naging desidido na 'kong pumasok bilang Agency at maglingkod sa kabutihan at para nadin hanapin ang nais naming hanapin na isang katarungan na matagal na naming hindi nakakamit.
I sighed.
Just wait for me, I'm going to throw you all in the dungeon of blazing flame! and you'll going to taste the wrath of my revenge. Buhay ang kinuha niyo pwes buhay din ang kukunin ko, buhay niyo ang kabayaran sa bawat sakit at poot na binigay niyo sa'min ng kapatid ko lalo na sa mga taong inosente at walang kamuwang-muwang na pinapatay niyo.