Onderweg naar zijn huis had Lucian al contact opgenomen met de politie en vroeg ze bij hem thuis langs te komen voor een afpersingszaak. Ze zouden er om twee uur in de middag zijn. Hij vroeg of de agenten in burgerkleding konden komen, omdat Danny weet waar Lucian woont en hem waarschijnlijk in de gaten houdt. We aten een simpel broodje toen we bij hem thuis waren en ik nam een douche, terwijl hij tv keek tot de agenten er waren. De stapel dreigbrieven lag al op de koffietafel en de twee mannelijke agenten begonnen met het lezen van alle brieven. De vrouwelijke agent ging met mij mee naar mijn slaapkamer, waar ik begon met het vertellen van alles wat er tussen mij en Danny gebeurd is, hoe hij begon met me te bedreigen en hoe hij dat deed. Na een tijdje trek ik het niet meer en moet ik even pauze houden. Hanna, de agente, begreep dat gelukkig wel.
-
-
Ik sluit de deur van mijn kamer achter me en laat me tegen de muur naar beneden zakken. Tranen branden achter mijn ogen en ik moet mijn best doen ze tegen te houden.
'Gaat het met je, Kitten?' Lucian knielt bij me neer en legt zijn hand onder mijn kin, laat me in zijn heldere donkerblauwe ogen kijken. Meteen winnen de tranen van me en stromen ze over mijn wangen. 'Het is goed, liefje.' Hij tilt me op en draagt me ergens heen, ik let er niet op omdat ik te druk probeer te stoppen met huilen. Wat moet Lucian wel niet denken? Hij heeft me vandaag twee van de drie keren zien huilen. De man legt me op iets zachts en hij komt bij me liggen. Met zijn duim veegt hij mijn tranen weg en hij drukt zijn lippen tegen mijn voorhoofd. 'Het is goed dat je dit doet.'
'Weet ik. Maar het is zo lastig.'
'Dat kan ik me voorstellen.' Een korte tijd is het stil en probeer ik mijn emoties nog steeds onder controle te krijgen. 'Als je het niet meer volhoudt moet je niet verder gaan. Je kan altijd later deze week je verhaal afmaken.'
'Ik ben bijna klaar. Waarschijnlijk lukt het nog wel.' Ik ga rechtop zitten en veeg mijn tranen weg. Nu pas valt het me op dat Lucian me meegenomen heeft naar zijn slaapkamer. Ik ben hier nog nooit binnen geweest, heb het alleen vanaf de gang gezien als de deur open stond. En dat was maar twee keer in de afgelopen week. Zijn kamer is echt klein. Ik had verwacht dat hij een hele grote kamer zou hebben. De man gaat ook rechtop zitten, met zijn benen aan weerszijden van me en neemt me stevig in zijn armen. Ik laat mijn hoofd tegen zijn borstkas rusten en heb mijn armen om zijn been geslagen. Zo blijven we een paar minuten zitten, voordat ik weer terug naar mijn slaapkamer ga en mijn verhaal afmaak.
-
-
'Bedankt dat je alles hebt verteld. Als je meer te zeggen hebt kan je altijd langskomen of bellen.' Hanna geeft me een hand.
'Dat zal ik doen.' Ik sluit de voordeur als de agenten het erf aflopen en ga in de woonkamer bij de kattenmand op de grond zitten. Nux, de kat van Lucian die hij genoemd heeft naar een karakter uit een Mad Max film, en Skitty liggen samen in de mand en kijken op als ik bij ze zit. Ze konden vanaf het eerste moment al goed met elkaar overweg. Dat was een meevaller. Nux staat op en geeft kopjes tegen mijn armen en benen terwijl hij om me heen loopt. Skitty pakt het anders aan en springt vol tegen me aan. Ze klauwt in mijn borsten en ik hou mijn handen tegen haar aan zodat ze steun heeft en niet kan vallen. Ze gaat liggen en miauwt tevreden.
Lucian komt de woonkamer binnen en lacht verleidelijk als hij me ziet zitten met de katten. 'Ik zal een nieuw contract voor je laten maken.'
'Een nieuw contract? Waarom? Staan er fouten in?'
'Vertel me niet dat je het niet volledig gelezen hebt?' Hij kijkt me met grote ogen aan.
'Had ik dat moeten doen?' Wat zou ik gelezen moeten hebben?
'Ja.' Hij lijkt even te denken, gezien hij stil blijft. 'Heeft Pascal of Lisa niet gezegd dat je alles goed moest doorlezen?'
'Nee, dat had ze niet. Wat stond er in wat ik goed had moeten lezen?' Een angstig gevoel bekruipt me.
'Ik ga eten bestellen en je dan iets veel te persoonlijks vertellen.' Hij staat op en zoekt zijn mobiel. 'Wat wil je eten?'
'Eh, maakt me niet uit.' Ik weet niet zo goed wat ik moet verwachten van wat hij wil zeggen straks.
'Italiaans?'
'Prima.'
'Pizza, pasta, lasagne?'
'Pasta.' Ik eet het liefst pasta van de Italiaan. Lucian bestelt twee porties pasta, waarna hij plaats neemt op de bank en zucht. Ik ga bij hem zitten en kus hem.
'Zeg me dat je geen seks met hem hebt gehad.' Hij heeft het over Danny.
'Ik ben nog maagd.'
'Wat?!' Met grote ogen kijkt hij me aan.
'Je hoorde me wel.' Ik ga het niet herhalen.
'Dat had ik niet van je verwacht.'
'Niet? Zie ik er uit alsof ik net als je hoertjes alles neuk wat los en vast zit?' Ik bedoelde het niet als grapje, maar moet wel om mezelf lachen.
De man lacht met me mee. 'Nee, dat ook weer niet. Maar ik had wel verwacht dat je minstens één keer seks had gehad.'
'Nope, ik heb gezoend. En met jou, eh..' Ik denk terug aan de keren dat ik zijn erectie in handen had, voor even. 'Verder niets. Waarom vertel ik je dit? Dit is ook weer informatie dat je niets aangaat.' Mijn wangen gloeien rood en ik kijk weg.
'Dat gaat me heel veel aan. Nu weet ik dat we rustig aan moeten beginnen en pas véél later seks gaan hebben dan ik eerst van plan was.' Zijn pretogen veroorzaken een storm vlinders in mijn buik.
'Echt niet!' Protesteer ik. We gaan echt niet nóg langer wachten met seks.
'Kitten.' Lucian drukt een kus op mijn lippen en ik dwing hem me te zoenen. Het duurt niet lang voor we op de bank liggen te zoenen, tot de man een verkeerde beweging maakt en van de bank valt. Hij trekt mij mee en ik val bovenop hem. 'Ik wist wel dat je ooit op me zou vallen.' We lachen om zijn grap.
'Ik was de eerste keer dat ik je zag al voor je gevallen. En toen ik vorige week flauwviel ook.' Ik leg mijn hoofd op zijn borstkas en zo blijven we liggen.