Aira's POV
Busy ako sa pag be-bake ng cupcakes ng biglang bumukas ang TV ng kusina kahit Wala namang Ibang tao kundi ako lang
"Hmm? Bat bumukas yan?" Tanong ko sa sarili and as usual walang sasagot
Hinanap ko ang remote pero hindi ko Ito makita Jaya in-off ko na lang ang moaning TV pagkatapos ay bumalik na sa pag be-bake, at sa kalagitnaan ng pag be-bake ko kukunin ko na Sana ang spatula pero wala na Ito sa pinag lagyan ko kanina
"Asan na yun?" Bigla akong kinabahan ng mahulog ang spatula na hinahanap ko
"Sinong nandyan? Sino ka?" Nag linga-linga ako para makita kung meron pa bang Ibang tao dito sa kusina nalibang sakin pero wala Naman kaya inisip ko na guni-guni lamang iyon pero ng maramdamang kong may humawak sa balikat ko hindi ko na mapigilan ang sarili na mapa-iyak at ma-upo sa sahit. Hindi ko nilingon ang may-ari ng kamay na humawak sa balikat ko dahil nawala rin Naman iyon pero hindi parin ako tumigil sa pag-iyak, hanggang sa naramdaman ko ang isang kamay na pumunas sa luha ko
Dahan-dahan kong tinanggal ng kamay kong naka takip sa mukha ko at nakapikit ang maya habang ini-aangat ang mukha sakay dahan-dahan kong tinignan kong sino ang taong nasa harap an ko
"Miss me?" Tanong nito
Napahagulhol Naman ako ng iyak at agad niyakap ang taong nasa harap ko na nakangiti pa sa akin
"Why did you do that? You scared me" umiyak ko paring Saad habang yakap-yakap siya
"Sorry princess, you know I like horror movies right?" Tumango Naman ako bilang sagot "so yeah, I sacred you a little" dugtong Niya
"A little? You saw how scared I am!" Inis kong Saad pero umiiyak parin
"Sorry, sorry. Tahan na hmm" hinagod Niya ang likod ko saka iginiya ako pa-upo sa stool
"Bat ngayon ka lang?" Tanong ko "na miss kita sobra" sabi ko
"Sorry princess, Ahm...alam mo Naman adict din ako sa gala" napakamot siya sa ulo Niya "I promise hindi ko na uulitin ang ganon, hindi na kita tatakutin hmm..." Saad Niya at niyakap ako
"I love you kuya...."
"I love you too, princess"
He's my 2nd brother, older than me. He's Ashton Forester 23 years old, single, and a young CEO.
3 years and agway namin mag kapatid pero yung mas matanda samin 1 year lang ang agwat kay kuya Ashton
"By the way, I think your cupcakes needs you now" sabi ni kuya Ashton saka pinakawalan ako sa pag-kakayakap
Mahina akong natawa at agad pinuntahan ang cupcakes "yeah I guess" natatawang kong sagot
"I'll just go upstairs, I'll check my room" yumakap ulit si kuya Ashton sakin at hinalikan ang noo ko bago umalis
Ngayong naka-uwi na si kuya hindi na ako mababahala pa sa asal ni Sebastian, pwedeng si kuya na ang mag babantay sa akin
Natapos ko ang pag be-bake na may ngiti sa labi, dahil sa wakas umuwi na ang kuya kong malupet naksss hahaha. Akala ko hindi siya uuwi kasi lagi siyang busy tumatawag man minsan, pero laging nabibitin. Unlike my other brother busy palabi pero pag tumatawag samin mahigpit 1 hour Naman ang usapan
"Tapos na ba yan princess?" Tanong ni kuya Ashton
"Not yet, lalagyan ko pa ng icing" sagot ko saka nilagyan ng decoration and other toppings ang cake
"Wow Naman, ang galing na mag bake ng prinsesa namin" nangingiting Saad ni kuya
"Syempre, nag-aral kaya ako nito ng 1 year" sagot ko
"Kasi sinusunog mo yung bini-bake mo"
"Kuya!!! Wag mo na nga yang banggitin" nakasimangot kong Saad
Yeah, he's right sa tuwing nag be-bake ako laging palpak. Nasusunog palagi or kung hindi Naman nasusunog ang panget ng lasa kaya nag-aral akong mag bake and it took me 1 year before I totally learn how to bake a delicious cake
Naputol ang tawanan at pag-uusap namin ni kuya ng may mag doorbell
"Ako na ang bukas, stay here" sabi ni kuya saka lumabas
Ilang minute rin ang itinagal ni kuya bago siya bumalik
"A package for you" he said while holding a box
"Anong laman? May sulat ba?" Tanong ko
"I don't know, iniwan lang to sa labas ng gate" sumilip ako sa bintana dito sa kusina na nakikita ang gate pero wala talagang tao
Inilapag ni kuya ang box sa island counter at naupo sa stool, ako Naman ay binuksan ang box
"W-w-wha-t is t-this?"
Sebastian's POV
Papunta ako sa bahay nila Aira ngayon since Wala Naman akong ginagawa sa bahay at Wala akong tatapusing trabaho sa HQ. Miss ko na si Aira it's been a while since I hug her.
Naputol ang pag-iisip ko ng malapit na ako sa bahay ni Aira at may nakita akong isang taong umaaligid sa bahay nila
"Who's this f*cking bastard?" Tanong ko sa sarili
Binilisan ko ang pag mamaneho at nang mapansin Niya ako agad siyang tumakbo
Tsk...I won't let you scape
Humarang ako sa daraanan Niya and I almost hit him kaya natumba siya. Agad akongumabas ng sasakyan ko saka hinila siya patayo
"Who are you?" Tanong ko
His wearing a black hoodie jacket and a mask kaya hindi ko makita ang buing mukha Niya except his eyes
"Should I tell you?" Tanong nito
"B*llsh*t just answer my f*cking question" galit kong Saad
Tumawa lang siya "tsk... you're a f*cking mafia Boss! A powerful man, but you can't answer your own question?" Sabi nito
Susuntukin ko na Sana siya ng biglang may pamilyar na boses ang tumawag sa akin
"Baste what are you doing?" It's Aira. Lumuwag ang pag kakahawak ko sa kwelyo ng lalaki at ginawa Niya yung oportunidad para maka takas, mabilis siyang tumakbo at sa isang kisap-mata Wala na siya
"Hey" sabi ko kay Aira
"Who's that?" Tanong ni Aira
"Ahm...just a f*cking asshole" sagot ko
"Why is he wearing a hoodie jacket and a mask? Isn't that creepy?" Tanong ni Aira
Niyakap ko na lamang siya saka hinila siya papasok sa loob ng bahay nila
Who ever that man is, I should keep Aira safe. I won't let that man hurt him