Chereads / BADIN AKKRARABODINDECHA AND THE LAND AFTER DEATH / Chapter 181 - ใช้ถูกให้ประโยชน์-ใช้ผิดให้โทษ

Chapter 181 - ใช้ถูกให้ประโยชน์-ใช้ผิดให้โทษ

[การศึกษาอิสระ หรือ การค้นคว้าอิสระ เป็นการศึกษารูปแบบหนึ่งที่ผู้เรียนศึกษา ค้นคว้า วิจัย อย่างอิสระในหัวข้อที่ตกลงกัน]

"เวลาในชั่วโมงเรียนก็ต้องทำทุกอย่างในการเรียนเสร็จเรียบร้อย แล้ววิชานี้จะไม่มีการบ้าน เรียนจบปุ๊บทุกคนแยกย้ายปั๊บ เข้าใจตรงกันนะ"

คำพูดนั้นมีทั้งประโยชน์และโทษ

[สารเคมีและวัตถุอันตราย]

[สารตั้งต้น: อาเซติค แอนไฮไดรด์]

[ของเหลวไม่มีสี มีกลิ่นคล้ายน้ำส้ม สัมผัสกับอากาศจะเป็นควันทำให้แสบจมูก และระคายตา

ใช้ผลิตเฮโรอีน = สารเสพติดให้โทษ]

[แอมเฟตามีน = สารเสพติดให้โทษ]

[เมทแอมเฟตามีน = สารเสพติดให้โทษ]

[เมทาควาโลน = สารเสพติดให้โทษ]

[แอสไพริน = ยาลดไข้และระงับปวดให้ประโยชน์]

[พาราเซตามอล = ยาลดไข้และระงับปวดให้ประโยชน์]

[สีย้อมผ้า]

[เม็ดพลาสติก]

[แป้งแปรรูปสำหรับทำอาหาร]

[สารตั้งต้น: อาเซติล คลอไรด์]

[ของเหลว ไม่มีสี มีกลิ่นฉุน]

[เปลี่ยนมอร์ฟีนเป็นเฮโรอีน = เปลี่ยนยาระงับความปวดกลายเป็นสารเสพติดให้โทษ]

[สีย้อม]

[น้ำมันหล่อลื่น]

[ยาง...]

"จะไปไหนล่ะ" ป๋ายเซียนจื่อถามง่วงๆ เธอคิดว่าอากาศร้อนเกินไป

"ไปที่น้ำตก" ชนกันต์ผายมือไปที่น้ำตกที่มีสีแดงคล้ายเลือดหรือเพลิง "น้ำตกที่สะท้อนกับแสงดวงอาทิตย์นั่นน่าจะทำให้ฉันเย็นสบาย"

ป๋ายเซียนจื่ออ้าปาก แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไรในตอนที่ชนกันต์พูดต่อ

"ไปด้วยกันหรือเปล่า เธออาจจะลืมตาตื่นได้เต็มที่"

"แน่อยู่แล้ว หลังจากลืมตาตื่นเต็มที่ เผ่าพันธุ์ผีตาโบ๋ก็จะมีตัวตนเพิ่มขึ้นหนึ่งตน" แคสซิโอเปียโพล่ง ขณะยื่นหน้าเข้าไปอ่านที่หน้าจอแท็บเล็ตของวิลเลี่ยม "น้ำตกสีเลือดที่ตกลงทะเลสาบ เกิดจากแร่สนิมซึ่งเป็นกรดผสมอยู่ เข้มข้นมากถึงขนาดที่ขาขาดแน่ ถ้าจุ่มขาลงไป"

อเล็กซานเดอร์หัวเราะร่า "ใครจะเสียสติพอที่จะเอาขาตัวเองลงไปจุ่ม"

ป๋ายเซียนจื่อหันขวับมามองที่นิ้วชนกันต์ สายตาอ่านได้ว่า 'คนที่ใช้มีดตัดนิ้วตัวเองยังไงล่ะ'

"โอ๊ย ความทรงจำที่แสนเจ็บปวด เธอ เธอ และก็นายทำให้ฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดๆ ที่นิ้วเลยนะเนี่ย เพราะอะไรฉันถึงลืมไปได้"

Related Books

Popular novel hashtag