ศาสตราจารย์ออวิลล์และวิลเบอร์พยักหน้ารับทราบ ขณะแคสซิโอเปียบอกเพื่อนๆ "ฉันจะดูแลไม่ให้พวกนายคลาดสายตา" เธอกับฟ้าประทานขนาบข้างบดินทร์กับอเล็กซานเดอร์
"ว้าว" แคสซิโอเปียเบิกตากว้างมองศูนย์ความงามครบวงจร
แคสซิโอเปียตื่นตาตื่นใจจนต้องกลายเป็นคนถูกดูแลไม่ให้คลาดสายตาซะเอง เธอบอกว่าผู้หญิงกับเรื่องความสวยความงามเป็นของคู่กัน
"บุคลิกที่เหมาะสม จะทำให้รู้สึกกระตือรือร้นและจำเนื้อหาได้ดีขึ้น" หญิงชราที่มีผมสีเทา เธอมีหลังที่งอมาก มักจะยกไม้เท้าไปพร้อมขาข้างซ้ายที่มีปัญหา ก้าวขาข้างขวาตามไปที่ระดับเดียวกับไม้เท้าเสมอ ศาสตราจารย์เฟรย่า ชาร์ลส์ เฟรเดอริก เวิร์ธ
"สุภาพชนพึงระมัดระวังการล้วง แคะ แกะ เกา ในที่สาธารณะ เช่น แคะขี้มูก เกาหัว และอุ๊ย เธอลืมรูดซิปแน่ะ"
ศาสตราจารย์เฟรย่าเป็นคนประเภทเดียวกับแคสซิโอเปีย เธอคิดว่าอายคนเตือนคนเดียว ดีกว่าอายคนอีกมากไปเรื่อยๆ
ไม้เท้าของหญิงชราหลังค่อม มันทิ่มแผ่นหลังของไรเนอร์
"การตัดสินรูปลักษณ์ภายนอกของสรรพชีวิต ไม่ใช่เรื่องที่อยู่นอกเหนือธรรมชาติของมนุษย์ และเพราะอย่างนั้น..."
ไม้เท้าเคาะประตูที่มีป้าย เขียนว่า สวรรค์ ก่อนเด็กๆ จะเห็นร่างสูงของเทพบุตรเดินออกมาในสภาพผ้าขนหนูสีขาวคาดเอวเพียงตัวเดียว ผิวประกายเพชรระยิบระยับ
เสียงกรี๊ดดังสนั่น
"หน้าตาเข้าขั้นหนุ่มหล่อประดับโลก"
ไม้เท้าเคาะประตูอีกหน เสียงประตูโลกคู่ขนานก็ดังขึ้น ก่อนเด็กๆ จะเห็นร่างสูงของเทพธิดาเดินออกมาในสภาพชุดกระโปรงยาว เผยสรีระของสตรี ทรงอกสวย สะโผกผาย
เสียงเฮดังสนั่น
"เหมือนกับหลุดออกมาจากนิตยสาร"
ศาสตราจารย์เฟรย่ากระแอมกระไอ "ไม่ได้หมายความว่าจะต้องดูเรียบร้อย ดูไร้ที่ติตลอดเวลา, แต่เกี่ยวกับการใส่ใจดูแลในลุคของตัวเองในแบบที่เป็นตัวเอง แล้วจัดการให้ออกมาดูดีที่สุด"
เธอพับนกกระสากระดาษตัวหนึ่งบินออกไป