Chapter 166 - สิทธิบุรุษ

= ร้านเครื่องประทินผิว =

[ผิวหน้ามัน, แห้ง, มันผสมแห้ง หรือแพ้ง่าย]

"ผิวหน้ามัน" เอิงรัปแปล อ็องกอร์ ใช้เทียนลนปลายคางเลียนแบบขั้นตอนการทำน้ำมันพรายที่สุสาน

(หมายเหตุ: โปรดจำว่า ตัวตนเหนือธรรมชาติมีข้อมูลเฉพาะเจาะจง พวกเขาสามารถกระทำบางอย่าง ซึ่งหากตัวตนในธรรมชาติกระทำตาม ร้ายแรงที่สุดคือต้องแยกจากบุคคลอันเป็นที่รัก)

บดินทร์พร้อมกับความมั่นใจเต็มเปี่ยมจับวิลเลี่ยมที่มีใบหน้าเรียบเนียนไม่มีที่ตินั่งที่เก้าอี้ หลังจากตนเองถูกทักว่ารูขุมขนกว้าง

เด็กชายหน้านิ่ง ไม่แสดงอารมณ์อะไร แต่ยินยอมนั่งเก้าอี้อย่างสงบ

หน้าจอขนาดใหญ่ฉายภาพขยายใบหน้าวิลเลี่ยมที่รูขุมขนกระชับ

เสียงปรบมือรัวๆ พลางย่ำเท้าอยู่กับที่อย่างเบิกบานใจ เอิงรัปแปลกล่าวว่า "ผิวหน้าไม่หมองคล้ำ ไม่มีสิว ผิวไม่แห้ง ไม่มัน ไม่มีจุดด่างดำ"

บดินทร์ยิ้มราวกับเขาคือคนได้รับคำชื่นชมซะเอง

บนชั้นวาง มือหนึ่งหยิบโทนเนอร์ประเภทปราศจากแอลกอฮอล์ ป้ายระบุยี่ห้อ เขียนว่า [ต้องตายิ่งกว่าแรกเห็น]

"ทดลองฟรีค่ะ" เอิงรัปแปลยิ้มกว้าง

"แลกกับการเป็นลูกค้าตลอดชีพหรือเปล่าครับ" อเล็กซานเดอร์กระเซ้า

"ก็จะดีนะคะ"

อเล็กซานเดอร์กำลังจะเดินไปที่เพื่อนรักก็พอดีกับสองเพื่อนหญิงเดินมาทางเขา "โอ้โห เธอกินยาผีบอกชนิดไหนผิดสูตรมาเหรอ"

แคสซิโอเปียอารมณ์บูดเน่าเมื่อโดนทักเรื่องทรงผม อ้าปากเตรียมตอบโต้ แต่เธอเจอสิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่า

"ลิปมันสีเบอร์รีกระปุก บริสุทธิ์จากธรรมชาติไร้สารแต่ง แพทย์ผิวหนังและแพทย์ศัลยกรรมตกแต่งชั้นนำแนะนำ..."

อเล็กซานเดอร์มองฟ้าประทานถูกจูงมือหายไป ก่อนเขาจะไปเยือนทุกแผงลอย

"นายกำลังเรียนรู้วิธีการเป็นมัมมี่ที่อายุยืนยาวที่สุดเหรอ" บดินทร์เบิกตากว้าง มองสิ่งของในถุงผ้าของเพื่อนสนิท

[สครับ]

[เพื่อช่วยขจัดเซลล์ผิวเก่าที่ตายแล้วออกไป]

.....

[เอสเซนส์]

[เพื่อฟื้นฟูผิวจากภายใน]

.....

[มาสก์หน้า]

[เพื่อเติมความชุ่มชื่นให้ผิว]

.....

[เซรั่ม]

[เพื่อคงสภาพผิว]

.....

[ครีมกันแดด]

[เพื่อป้องกันผิวถูกทำร้ายจากแสงแดด เผยผิวกระจ่าง]...

"ฉันยังไม่เคยเห็นฉลากที่จำกัดเฉพาะผู้หญิงเท่านั้นที่เสริมสวยได้ เห็นมีแต่คนขายที่บอกว่าผู้ชายก็มีสิทธิเสริมหล่อ"

"ไปหาอะไรกินหน่อยดีกว่า" อเล็กซานเดอร์พูดขึ้น