หญิงสาวโฉมงาม ผิวซีด ในชุดกิโมโนสีขาวสะอาด กายมีเกร็ดหิมะ ส่งมือให้ป๋ายเซียนจื่อจับ "โซงิ โชกูกุ โมโนกาตาริ"
ทันทีที่สัมผัสความเย็นยะเยือกพลันแล่นจนปลายนิ้วเกิดเกร็ดหิมะ ไม่ว่าใครเป็นต้องรีบปล่อยมือ ไม่อย่างนั้นต้องปวดสักพักเลยทีเดียว
เด็กๆ บ้านหิมะนึกถึงอดีตอันเลวร้ายแล้วพลันมีสีหน้าเจ็บปวดแทน พวกเขาถึงกับหน้าเหวอเมื่อเกร็ดหิมะที่ลุกลามถึงข้อศอกค่อยๆ ถอยถึงปลายนิ้วก่อนจะหายไป ป๋ายเซียนจื่อนั่งลงด้วยท่าทีสบายๆ ที่แม้แต่โซงิเองก็ประหลาดใจ
แล้วก็ถึงฟ้าประทาน
"รักฟ้า, ฟ้าประทาน การถัก"
ตอนนี้เธอหน้าซีดจนดูเทาแล้ว แคสซิโอเปียงอนิ้วไขว้กันอยู่ใต้โต๊ะ ภาวนาขอให้ฟ้าประทานโชคดี แล้ววินาทีต่อมา เเม่มดเเห่งคำทำนายตัดสินใจเอ่ยว่า "ไพ่เรือนไทย" เเละเส้นด้ายเเห่งโชคชะตาก็ตะโกนว่า "สัญลักษณ์ของงานที่เกี่ยวกับชีวิตประจำวัน"
ขณะปรบมือดังลั่นประสานไปกับเสียงปรบมือของคนอื่นๆ เมื่อฟ้าประทานเลือกนั่งบนเก้าอี้ที่อยู่ทางซ้ายมือเกือบสุดท้ายของ 'บ้านอากาศ' แคสซิโอเปียที่พยายามอย่างยิ่งเพื่อทำให้ฟ้าประทานเห็นนิ้วโป้งของเธอ (สื่อความหมายว่า ยอดเยี่ยม) เปลี่ยนเป็นชู 2 นิ้ว (สื่อความหมายว่าสู้ๆ)
"ไฟกัลป์, ไฟกัลป์ แพลนทาเจเน็ท ซาโต้"
"ไพ่กระสวยอวกาศ"
"สัญลักษณ์ของนักบินอวกาศ"
ไฟกัลป์เดินไปนั่งรวมกลุ่มกับพายัพและไอศวรรย์เพื่อนของเขาด้วยท่าทางที่ดูพออกพอใจมากที่ 'บ้านอากาศ'
บดินทร์เห็น 'ลูกไฟวิญญาณหน้ามนุษย์สีน้ำเงิน' กระโดดหนีมือของไฟกัลป์ไปที่ศีรษะของฟ้าประทาน
"คาร์ลอส, โมฮัมเหม็ด บิน-โอมาร์ อับดุลเลาะห์ ซาอุดิอาระเบีย"
"ไพ่หุ่นยนต์"
"สัญลักษณ์ของนักประดิษฐ์"
"วิล, วิลเลี่ยม เจมส์ ไซดิส"
เขาเดินอย่างสง่างามไปข้างหน้าเมื่อตนเองถูกเรียกชื่อ และดึงมือกลับทันที เพราะแค่ปลายนิ้วเขาสัมผัสกับไพ่ชี้ชะตา เเม่มดพลันกล่าวเสียงใสว่า "ไพ่ลูกโลก" เส้นด้ายเเห่งโชคชะตาลั่นน้ำเสียงสดใสอย่างกระตือรือร้นว่า "สัญลักษณ์ของทรัพยากร"