หญิงสาวสวมผ้าคลุมเสียจนแทบมองไม่เห็นอะไร นอกจากริมฝีปากบาง
หัวใจของบดินทร์กระตุกอย่างเเรง เขาเบิกตากว้าง พร้อมๆ กลืนน้ำลายอย่างยากลำบากขณะมองไพ่หลายชุด มีอักษร เขียนว่า [หมวดหมู่...]
"เลือกไม่ถูกเหรอ"
บดินทร์เเทบหยุดหายใจ เขาพยักหน้ารับ เเต่ไม่ส่งเสียงออกมา เริ่มรู้สึกหัวใจเต้นรัวเป็นกลองชุดมากเเล้วตอนนี้
ริมฝีปากบางยกยิ้ม
ปรากฏภาพในครรภ์เดือนที่ 5 ทารกเพศชายรับรู้โลกนอกครรภ์ เขารับรู้ในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นรสชาติ กลิ่น และเสียง แม้ว่าตาจะยังปิดแต่ทารกสัมผัสถึงแสงจ้า ได้ยินสิ่งที่เเม่พูดและรู้สึกเมื่อเเม่ลูบท้องเบาๆ
"เธอมาจากสภาพเเวดล้อมที่มีความรัก ความใส่ใจ เเละเข้าใจมนุษย์ ซึ่งเป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจยากที่สุด"
ปรากฏภาพเด็กชายวัย 3 ปีวิ่งออกจากสนามเด็กเล่นไปที่ถนน ท่ามกลางความตกอกตกใจของพ่อกับเเม่ บดินทร์เดินข้ามถนนพร้อมๆ กับหญิงชราที่จับไม้เท้าเเบบ 4 ขาสำหรับพยุงตัวเองเเล้วเดินสั่นๆ เกร็งๆ
ดูยังไงก็เห็นว่า ทั้งที่หญิงชราใช้ความพยายามอย่างมากในการเดินอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เเต่เพราะสภาพร่างกายตามวัยถึงช้ากว่าความใจร้อนของคนบีบเเตร
"เธอมีความเคารพในศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ใช่ ฉันเห็น"
ปรากฏภาพเด็กชายวัย 6 ปี ส่งเสื้อแจ็กเก็ตให้กับหญิงวัยรุ่นที่กระโปรงเปื้อนเลือดประจำเดือน
"เธอคำนึงถึงความรู้สึกของชีวิตอื่น นั่นเป็นเรื่องที่ดี"
ปรากฏภาพเด็กชายวัย 9 ปี อ่านหนังสือ
"เธอมีการพัฒนาปรับปรุงตนเองตลอดเวลา เพิ่มพูนความรู้จากข้อมูลข่าวสารที่มีหลักฐานน่าเชื่อถือต่างๆ เพื่อให้ข้อมูลที่มีทันสมัยที่สุด วิเศษเลย"
ปรากฏภาพที่ทำให้หน้าเเละใบหูเเดงจัด เมื่อเด็กชายวัย 11 ปี เปิดประตูไปเห็นอากับเเฟนเพศเดียวกันกำลังเเสดงความรักที่มีต่อกันเเละกัน เขารีบปิดประตูอย่างเสียงเบา
"เธอเคารพในความเป็นส่วนตัวเเละค่านิยมของชีวิตอื่น โอ้ หายาก"
ปรากฏภาพล่าสุด บดินทร์โทรศัพท์เปิดแอพพลิเคชั่น บริการการแพทย์ฉุกเฉิน 1669 สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ เพื่อเเจ้งเหตุ เรียกทีมกู้ชีพ เเละรับคำเเนะนำปฐมพยาบาลเบื้องต้นในการช่วยชีวิตของชายคนหนึ่งที่พลัดตกท่อ มีเหล็กเสียบอยู่ที่หน้าอก
"เธอรู้ขีดความสามารถของตนเเละปรึกษาหรือส่งต่อกรณีเหนือความสามารถของตน ใช่เเล้ว นี่น่าสนใจ"
บดินทร์สังเกตเห็นว่าขณะเเม่มดเเห่งคำทำนายครุ่นคิด ขณะภาพที่ปรากฏเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เเละไพ่ก็ทยอยหายไปทีละใบ
"เอาล่ะ ไพ่ใบไหนกันนะ ที่เหมาะสมสำหรับเธอ"
บดินทร์พึมพำเสียงเบาว่า "ขออาชีพที่ไม่มีอันตรายครับ ไม่ต้องพบไฟดูด ผมยังไม่อยากนอนติดเตียง ไม่ต้องเจอเชื้อโรค ผมยังไม่อยากถูกฉีดยา ไม่ต้องใกล้คนที่ไม่ป้องกันชีวิตคนอื่น ผมยังไม่อยากตาย..."
บดินทร์มองไปรอบๆ อย่างกลัดกลุ้ม เเละเพิ่งเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างภายในห้องโถงหยุดนิ่ง
"เธอตายแล้วรึ" เสียงกระซิบกระซาบถาม
"ยังครับ"
"งั้นทุกที่อยู่ล้วนเต็มไปด้วยอันตราย"
บดินทร์พูดไม่ออก
"เเพทย์ดีไหม"
"ไม่ดีครับ หมายถึง เเพทย์เป็นอาชีพที่ช่วยให้คนรอดชีวิต เเต่คุณดูผมสิครับ ถ้ามีคนกำลังจะตายตรงหน้า ผมคงได้เเต่ยืนนิ่งเพราะไม่รู้ว่าทำอย่างไรคนๆ นั้นถึงจะรอด"
เเม่มดเเห่งคำทำนายถึงกับหัวเราะเสียงดังลั่น สร้างความฉงนสงสัย "จะเป็นผู้ช่วยชีวิตหรือ พ่อหนุ่ม ยังเร็วไปหลายปี"
บดินทร์ขมวดคิ้ว ก่อนจะทำตาโต
"ยังไม่ต้องนึกถึงว่าจะรักษาชีวิตอื่นอย่างไร อย่างน้อยรักษาชีวิตตัวเองให้รอดก่อนก็พอ" เเม่มดเเห่งคำทำนายกระซิบกระซาบ
เเละเเล้วก่อนที่บดินทร์จะทันทำความเข้าใจประโยคสุดท้ายนั่น เขาก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อไพ่ใบอื่นๆ หายไป เหลือเพียงไพ่ใบเดียวอยู่ตรงกลางโต๊ะ
เเม่มดเเห่งคำทำนาย ใช้นิ้วเรียวยาวเคาะบนไพ่ "เอ้า ถ้าเธอรักชีวิต"
เสียงจ้อกเเจ้กจอเเจของคนอื่นๆ ที่อยู่รอบข้างกลับมา
"ไพ่งู 1 ตัวเลื้อยพันคทา" เธอแจ้งให้ทราบทั่วกันอย่างเป็นทางการ
ต่อมา บดินทร์ถึงได้ยินเสียงหุ่นพยนต์หรือก็คือเส้นด้ายเเห่งโชคชะตาตะโกนคำสุดท้ายดังๆ ให้คนทั้งห้องโถงได้ยิน "สัญลักษณ์ของแพทย์"
เขาเดินใจสั่นๆ ไปที่ศาสตราจารย์รุจี
ผ่านไปครู่หนึ่ง
บดินทร์ดึงเสื้อบริเวณหน้าอก เขามองหญิง 3 คนบนโต๊ะด้านข้าง มีอักษร เขียนว่า [เทพีแห่งโชคชะตา] คนเเรกปั่นเส้นด้าย, คนต่อมาถักทอเส้นด้ายกลายเป็นงู 1 ตัวเลื้อยพันคทาและสลักคำว่า [เตรียมแพทย์] ชัดเจน เเละคนสุดท้ายตัดเส้นด้าย
"ยังไม่มีอะไรต้องกังวล คำว่า 'เตรียมแพทย์' สามารถเปลี่ยนได้ทุกปี" ศาสตราจารย์รุจีบอก
บดินทร์งุนงงมากจริงๆ เมื่อพบว่าตนเองรู้สึกตัวอีกที 'ป้ายสัญลักษณ์ระบุอาชีพ' พลันปรากฏบนเสื้อบริเวณหน้าอกของเขาเสียเเล้ว
อีกสอง-สามนาทีต่อมา เขาถึงเดินมาถึงที่ 'บ้านมหาสมุทร' โต๊ะที่อยู่ทางขวามือเกือบสุดท้าย
บดินทร์รู้สึกโล่งใจที่การคัดสรรผ่านมาได้แล้ว แม้ไม่สบายใจที่ต้องไปเรียนรายวิชาสะสมประสบการณ์ชีวิต เขาไม่ได้สังเกตเลยว่าเขาได้รับเสียงโห่ร้องดังที่สุดกระทั่งลูกโอ๊กกระทบบ่า
'ไม่รู้ว่าใคร'