Chereads / BADIN AKKRARABODINDECHA AND THE LAND AFTER DEATH / Chapter 119 - ดนตรีไทยกับสากลไม่เลือกคน เเต่เป็นคนต่างหากที่เลือกดนตรีไทยหรือสากล

Chapter 119 - ดนตรีไทยกับสากลไม่เลือกคน เเต่เป็นคนต่างหากที่เลือกดนตรีไทยหรือสากล

ตุ๊กตาวูดูตนหนึ่งทำจากเส้นด้ายสีขาว ปากที่มีรอยเย็บยิ้มกว้าง เขาเป็นผู้อำนวยควบผู้นำร้องเพลง ถือไม้บาตองที่มือขวา

"พวกเรามาร้องเพลงประจำโรงเรียนพร้อมกันเถิด"

ตุ๊กตาวูดูสะบัดปลายไม้บาตองของเขาเบาๆ เหมือนจะไล่ยุงที่เกาะที่ปลายไม้ "เพลงประจำโรงเรียน พร้อม 1 - 2 - 3"

แล้วทั้งห้องโถงก็กระหึ่มด้วยเสียงดนตรีไทย

ชุดไทยของแต่ละนักดนตรีมีจุดเด่นเป็นดั่งหน้าตาของแต่ละภูมิภาค...

เปิงมางคอก ระนาดเอก เครื่องดนตรีจากไม้ไผ่...

สลับดนตรีสากลราวกับรับ-ส่ง ป๊อบ แจ๊ส ฮิปฮอป...

ชุดวงออร์เคสตราแต่งกายด้วยชุดสีขาวดำ...

ไวโอลิน กลองชุด กีตาร์...

ความแตกต่างของเสียงดนตรีและลีลาบรรเลงระหว่างเครื่องดนตรีมีจังหวะสนุก

[เพลงประจำโรงเรียน ไกลกังวล]

[จักรวาลกลายเป็นโรงเรียน ไกลกังวลอยู่ในจักรวาล]

[เชิญทุกคนเดินทางเข้าโรงเรียน เพื่อชีวิตยืนยงนานกว่าเคย]

[เธออาจเลือกอยู่บ้านอวกาศ ซึ่งเป็นแหล่งหาทิศด้วยดวงดาว]

[ภัยนอกโลกอย่างเบี่ยงอุกกาบาต เราป้องกันเสี้ยวโลกอันตรธาน]

[บ้านอากาศฝนตกลูกเห็บร่วง บ้านนี้ไซร้แค่ท้อต้องไม่ถอย]

[คึกท่องเที่ยวซื้อขายคักขวักไขว่ พึ่งอากาศเปลี่ยนบ่อยยากทำนาย]

[บ้านพื้นดินกลายกลับเป็นทะเล สืบเนื่องเพราะเปลือกโลกเกิดแปรเปลี่ยน]

[ฝนตกหนักน้ำท่วมแดดโลกร้อน ใช่แค่คนสู่ขิตโลกเหมือนกัน]

[บ้านป่าไม้ที่อยู่สัตว์พงไพร โยนต้นกล้ารดน้ำแลพรวนดิน]

[คนยังต้องพึ่งพาไม้น้อยใหญ่ ปลูกไม้ก่อนตัดออกเสมอกัน]

[บ้านมหาสมุทรกลายกลับเป็นสารพิษ เริ่มจากคนสู่สัตว์โต้กลับคน]

[จ่ายเงินซื้ออาหารประทังชีพ กลายกลับเป็นซื้อภัยสมในตน]

[บ้านหิมะกัดผิวต้องป้องกัน พายุพัดกระหน่ำคนแช่แข็ง]

[คนไร้บ้านหนาวจัดโปรดช่วยด้วย แต่อย่าใกล้มิจร้ายทำลายตน]

[บ้านแม่น้ำแหล่งรวมพิษจากบก สารสาปฆ่าแมลงสารเคมี]

[ผลไม้ผักเร่งโตสีสดนาน ไม่ปลูกเองจงล้างกินสะอาด]

[บ้านภูเขาระเบิดหินกระเด็น อีกแก๊สพิษเข้าปอดอยู่เหมือนตาย]

[ภูเขาไฟเผาผลาญทรัพย์ชีวิน แผ่นดินไหวถล่มพังทลาย]

[บ้านใต้ดินขุดเจาะสูบอะไร แลกเปลี่ยนของกินใช้อย่าแลกตน]

[ทำใต้ดินสะเทือนถึงบนดิน เชื้อโรคร้ายหลับใหลกลับระบาด]