น้ำสะอาดและใสแจ๋วเหมือนกระจก บดินทร์จ้องมองหญิงสาวที่อยู่ในนั้นอย่างไม่วางตา
เธอมีผมสีดำขลับมันยาวสลวยลงมาถึงเอวขาว นัยน์ตาสีม่วงเข้มทอประกายสุกใส มีอัญมณีเม็ดงามพร่างพราวระยิบระยับประดับกลางหน้าผาก หางปลาใหญ่ราวกับปลาคาร์ปจักรพรรดิสีขาวประกายเพชร
และแล้วดูเหมือนบดินทร์จะจ้องมองนานไปหน่อย เจ้าตัวเลยสังเกตเห็น
เธอหันมาส่งยิ้มหวานให้บดินทร์ซึ่งถึงกับนิ่ง ราวกับเวลาหยุดเดิน ขณะที่เด็กผู้ชายคนอื่นๆ ตาพร่าเบลอ
เหมือนเห็นดอกไม้รายล้อมรอบตัวเธอ
"นายมองเธอตาไม่กะพริบ ซึ่งก็ไม่แปลกหรอก ปลาคาร์ปจักรพรรดิมีเสน่ห์เย้ายวนเพศตรงข้ามตามธรรมชาติ เด็กผู้ชายหลายคนดูเหมือนจะตกตะลึงในความงามของเธอ"
แคสซิโอเปียแซวขำๆ ระหว่างเด็กๆ ล้างมือ 7 ขั้นตอนตามโปสเตอร์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ
[ถูฝ่ามือ]
[ฝ่ามือถูหลังมือ และนิ้วถูซอกนิ้ว]
[ฝ่ามือถูฝ่ามือ และนิ้วถูซอกนิ้ว]
[หลังนิ้วมือถูฝ่ามือ]
[ถูนิ้วหัวแม่มือโดยรอบด้วยฝ่ามือ]
[ปลายนิ้วมือถูขวางฝ่ามือ]
[ถูรอบข้อมือ]
"เพราะเธอเคยช่วยฉันไม่ให้ตายในคลื่นทะเลดูด"
"ถูกคลื่นทะเลดูดรู้สึกเป็นยังไง เหมือนกับทรายดูดในทะเลทรายเหรอ"
"ไม่รู้, ฉันยังไม่เคยเจอทรายดูด" บดินทร์ตอบ ขณะมองดูเผ่าพันธุ์มนุษย์ปลาฉลาม ชายหนุ่มร่างกายกำยำ มีปานแดงปากฉลามบนหลัง เขากระโดดออกไปที่ทะเล ก่อนจะกลายร่างเป็นครึ่งท่อนบนคนถือหอก ครึ่งท่อนล่างปลาฉลามว่ายน้ำออกไปไกล
"นายคงไม่คิดจะกินอาหารด้วยสายตาหรอกใช่ไหม" แคสซิโอเปียหัวเราะคิกคัก เมื่อเห็นบดินทร์เบิกตากว้าง ขณะมองอาหารซึ่งเคลื่อนที่ไปพร้อมๆ สายพาน
เธอเข้าใจว่าเขาดูอาหารจากนานาดินแดน แต่ที่จริงภาชนะต่างหากที่ดึงดูดความสนใจของบดินทร์
สายพานเปรียบเสมือนถนนเมื่อมีรถไฟ มหาสมุทรเมื่อมีเรือแล่น และท้องฟ้าเมื่อมีเครื่องบิน ที่ถูกใจบดินทร์ที่สุดเห็นจะเป็นยานอวกาศ