= ร้านซื้อ-ขายความทรงจำ =
เสียงกรี๊ดลั่นดังจนลูกค้าสองคนที่เพิ่งเข้ามาต่างสะดุ้งโหยง
"บดินทร์ อัครบดินทรเดชา!"
บดินทร์ที่มีทีท่าตื่นๆ เล็กน้อยขณะมองหาที่มาของต้นเสียง เขาเห็นเด็กหญิงร่างโปร่งเเสง มีอุกกาบาต
ชิ้นเล็กๆ เรียงตัวเป็นกลุ่มดาวหมีเล็ก เธอดูระยิบระยับขณะปรบมือ เท้าย่ำอยู่กับที่ที่มุมหนึ่งของร้าน ก่อนจะหายไป เเล้วราวกับตกลงมาจากท้องฟ้าตรงนั้นที ตรงโน้นที
ในที่สุด เธอปรากฏขึ้นตรงหน้า พลางจับมือเขาเขย่า น้ำตาคลอ "รู้สึกเหมือนเมื่อวานนี้เองตอนที่เราพบกันในตรอกย่านเยาวราช"
บดินทร์พยายามเค้นสมองอย่างหนักก็กลับนึกอะไรไม่ออก
"บางกิจการล้มหายตายจากมาพร้อมกับชีวิตเจ้าของ สิ่งของที่อยู่ที่นั่นก็เฉกเช่นเดียวกัน บรรดาเจ้าของเก็บไว้ไม่ได้เพราะเหตุผลบางประการ เเต่จะทิ้งก็เสียดายเรื่องราวที่ผ่านมาด้วยกัน สุดท้าย 'เรื่องราว' ถึงมีชีวิตต่อไปที่นี่"
สิ่งของที่อยู่ที่นั่นเหรอ เรื่องราวงั้นหรือ บดินทร์หัวหมุน เเต่เขาก็ยังสังเกตเห็นนัยน์ตาฉายเเววเศร้าของเด็กหญิงเเวบหนึ่ง
"ได้เรียบร้อย ไปจ่ายเงินกันเถอะ" อะลีฟผายมือไปที่แท็บเล็ต ตาชั่งทองเหลือง กล้องส่องทางไกลที่พับได้ เเละจักรยาน
เมื่อบดินทร์หันกลับไปมองที่เดิมที่เด็กหญิงยืนอยู่ พลันพบว่าเธอหายไป
"เจอกันเเเล้วสินะ" อะลีฟถามในที่สุด
"เจออะไร"
"ของเล่นชิ้นเเรกของฉันก็อยู่ที่นี่มานานมากเเล้ว" อะลีฟหันไปยิ้มให้กับอากาศ เเต่ทว่าในสายตาของอะลีฟ เขาเห็นชายร่างยักษ์โปร่งเเสงที่บริเวณหน้าอกมีอุกกาบาตชิ้นเล็กๆ เรียงตัวเป็นกลุ่มดาวคนคู่
ทั้งสองคนจ่ายเงินที่เครื่องรับชำระค่าสินค้า
"อะไรจะเกิดขึ้น ถ้ามีคนหยิบสิ่งของไป เเต่ไม่ชำระเงิน" บดินทร์สงสัย
อะลีฟตกใจสุดขีด เเต่บดินทร์กลับตกใจยิ่งกว่าที่เห็นว่าอะลีฟทำสีหน้าตกใจเป็น
อะลีฟอ้าปาก เเต่ไม่มีเสียงอะไรลอดออกมา
"พี่เขียนเเทนเล่าไหม" บดินทร์เสนอ
ความตกใจค่อยๆ จางหายไปจากใบหน้าของอะลีฟ "มีเรื่องเล่าต่อๆ กันมาว่าจิตวิญญาณสิ่งของเลียนเเบบพฤติกรรมเจ้าของ" เขาเงียบไปอึดใจหนึ่ง "ฉันไม่ต้องการเล่าเรืิ่องนี้ที่นี่เลย ถ้าเลี่ยงได้ ไม่มีใครต้องการหรอก"