บดินทร์นั่งที่โต๊ะ ดื่มน้ำผึ้งผสมมะนาวใส่น้ำแข็ง สักพักคุณยายก็วานให้อะลีฟพาเที่ยวชมหมู่บ้าน บดินทร์อ้าปากจะปฏิเสธ พอดีกับอะลีฟไม่เปิดโอกาส
"ตระกูลของนาย บ้านทั้ง 4 หลังหันหน้าเข้าหากัน บ้านนั่นของปู่ย่า บ้านที่นายเพิ่งออกมาของตายาย บ้านหลังที่สามนายภาวนาอย่าให้มีใครมาอยู่เร็วๆ นี้เลย ส่วนบ้านหลังสุดท้ายญาตินายทั้งนั้นแหละ"
อะลีฟเล่าถึงญาติที่บดินทร์ไม่เคยมีโอกาสได้เห็นหน้าเพราะพวกเขาตายมานานแล้ว
ทั้งสองคนเดินบนสะพานไม้ทอดยาวไปในทุ่งนาที่มีบ้านหลังเล็ก-ใหญ่หลากหลายสไตล์ เน้นสีสันสดใสละลานตา
'หมู่บ้านสุขกระจาย' ที่นี่ชาวบ้านทั้งหลายต่างทักทายกันด้วยรอยยิ้ม
ลานกว้างกลางหมู่บ้าน มี ติณณ์ เกียรติขจรพงษ์ เผ่าพันธุ์กระหังจับไม้สากตำข้าว
บุญญาพร เกียรติขจรพงษ์ เผ่าพันธุ์กระสือจับกระด้งกระดกขึ้น-ลงเพื่อสะบัดเศษผงและเปลือกเปล่า (เขาหมายถึงแกลบ) ออกจากเมล็ดข้าว
"นายคงไม่อยากเห็นใครฟันหักเพราะกัดเจอหินกรวดที่ฝังอยู่ในข้าวสวยของตัวเองหรอก ถูกหรือเปล่า"
บดินทร์สูดอากาศบริสุทธิ์ของที่นี่อย่างเต็มปอด
ป้องปิติภัทร เกียรติบวรสกุล เผ่าพันธุ์เสือสมิงที่มีช่วงหน้าอกเป็นมนุษย์ผู้ชายแช่บ่อน้ำพุร้อนธรรมชาติแท้ๆ ที่ต่อท่อตรงมาจากบ่อน้ำพุร้อน ดูท่าทางเขารู้สึกผ่อนคลายสุดๆ
บดินทร์เกือบจะตกบ่อโคลน เมื่อเผ่าพันธุ์ผีโพงเด็กๆ วิ่งผ่านสระน้ำ (มีกังหันน้ำเติมออกซิเจนให้น้ำ: ช่วยน้ำไม่เน่าเสีย) มีท่อสูบน้ำฝอยรดสารพัดผักริมสระ ผักกาดหิ่น ผักชีหอม ผักชีขิว ผักบั่ว ผักสะแงะ ผักอีตู่
หัวสิงไค บักพริก บักเขือ...
อยู่ๆ เข่าของบดินทร์ก็ทรุด เพราะอะลีฟแกล้งพิเรนทร์ "นายเป็นโรคกระดูกพรุนเหรอ" เขาพูดเย้าแหย่ ก่อนจะขวักมือเป็นสัญญาณให้เดินตาม
อะลีฟรีดจากนมวัวแล้วใส่ขวดเลย 2 ขวด เขาให้บดินทร์ลองทำบ้าง แต่วัวเดินหนีบดินทร์ และเขาไม่อยากตายเพราะวัวกระโดดถีบ หรือกระทืบซ้ำ
อะลีฟพาบดินทร์เข้าบ้านขนาดยักษ์เพื่อเก็บไข่จากไก่ ผลก็คือบดินทร์ทำไข่แตก
"น้ำประปาที่นี่คุณภาพดีเท่ากับน้ำดื่มบรรจุขวด" อะลีฟผายมือไปที่ชายหนุ่ม: กรมควบคุมมลพิษ สำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
"น้ำก๊อกสะอาด ท่อสะอาด"
บดินทร์มั่นใจว่ารสชาติดีกว่าน้ำแร่บางยี่ห้อด้วยซ้ำ แต่เขาสำลักเกือบจะตาย เมื่อตอนที่กระดกขวดน้ำแล้วเห็นท้องฟ้ามีกระหัง (เขาหมายถึง ผีที่มีกระด้งติดกับแขนแทนปีก และใช้สากตำข้าวแทนมอเตอร์ไซค์) สากตำข้าวโน่นมีหมูหลายตัวห้อยทั้งหน้า-หลังคนขี่